My Part-Time Job

MP-TJ. #8.

Dedicated to her for being an incredible writer:) Hello po! Nakakainspire po yung story niyo! Forever love ko po kayo ate at ang mga stories niyo! *u*

=================

Kassie's POV

"KASSIE STOP!" Peste daw pala ha? Huh, tingnan na lang natin! Paparusahan kitang peste ka!

"Masakit pala ha? Excuse me, Mr. Pierson, bakit ka ba biglang manghahalik? Peste ako 'di ba? Bwesit pa nga eh. Tama yan, ang mga peste bwiset dahil ang iba nangangagat, pero ako, yung pesteng kumikirot, kaya eto tanggapin mo!" At mas diniinan ko ang pagkurot sa ilong niya.

Actually, hindi naman kasi ako nagagalit sa kanya or whatever. Sadyang nanggigil lang talaga kasi ako sa pagmumukha - lalo na yung ilong- ni Lance.

"ARAAAAY!" Awww, napasakit ata masyado.

Kaya tinigilan ko na yung pagkurot sa ilong niya at dahan-dahang yumuko.

"Sorry.." mahinang sambit ko.

Tiningnan ko siya ulit at hinawakan yung mukha niya. "Masakit ba?" tanong ko habang tinuturo yung namumula niyang ilong.

Lance, the cute red nose reindeer.

Dahan-dahang tumango si Lance.

Tumingkayad ako para maabot ko siya at inilapit ang mukha ko sa kanya.

*tsup*

*tsup*

*tsup*

*tsup*

*tsup*

"Ayan, gagaling na yung ilong mo. Mawawala na yung sakit, uminom ka kasi ng kisspirin ko!" masayang sabi ko.

He chuckled. "Talaga? Uminom ako ng kisspirin mo?"

Tumango naman ako.

"Hmmm.. Ba't di ko natikman yung lasa? Patikim nga uli!"

"T-tek--" pero bago ko natapos ang pagpoprotesta ko, ay siniil na ako nito ng mainit na halik, sa sobrang init, ay nilulunod na pala ako.

*****

It's 4 o'clock in the afternoon at nakahiga kami ni Lance sa king sized bed niya. He's sleeping like a tired wee-old-baby at ako naman ay nakasandal sa kama examining his ever so handsome face.

Sino ba naman ang di mapapagod ay halos buong araw ay nagmumukmok dun sa study room niya after namin kumain kaninang umaga then lumabas lang siya doon to eat lunch pagkatapos ay babalik naman dun at kaninang quarter to 4 ay nakita ko siyang pumasok sa kwarto namin while I'm busy preparing his snack.

I was about to call him for a break nang makita ko siyang mahimbing na natutulog sa kama. Instict told me na puntahan ko siya at ki-nover ko ang mga katawan namin ng kumot.

Siguro, nung naramdaman niyang nandun ako ay agad niya akong niyakap sa bewang. When I looked at his face I can really see that he's tired, kaya nung minasahe ko yung buhok niya and ran my fingers up and down his back, doon ko nakitang nagrelax na siya.

Hinawi ko ang mga buhok na humaharang sa mukha ni Lance. Something about him reminded me about somebody I met before....

Somebody na parang kilala ko...

My mind may not know him but my heart really do...

Sa tuwing malapit si Lance parang on cue naman na bumibilis yung tibok ng puso ko.

Kilala ko ba talaga siya o guni-guni ko lang?

My mind was wandering when I felt that he moved a little. Agad naman akong bumalik sa realidad at tiningnan ito. He was tightly holding on the bedsheet covers.