Diabolik Lovers Yui Değişti?

-13-

Iyi okumalar*^*
-

Nefes nefese kalıp uyandığım anda Kanato'da kalktı.
"Yui. İyi misin? Tanrı'm titriyorsun..." Bana sarıldığında ağlamaya başlamıştım.
Rukia...
Mukami midir nedir o garip aile...
Hepsi rüya mıydı?
"Kanato..."

"Hm?"

"Dün gece olanları teker teker anlatır mısın?"
Kaşlarını çatsa da anlatmaya başladı.
"Baban bir iki saat durduktan sonra gitti. Sonra bir şey yapmadık ve birlikte yattık."
Yani salonda tek başıma oturmamıştım. Bu da rüyaydı.
"Tamam... Peki, Rukia Kirena?"

"Ha? Neyden bahsediyorsun?"

"Rukia işte."
Bana aptal gibi bakınca kafasına vurdum.
"Hani eskiden aşık olduğun kız..."

"Öyle birini tanımıyorum."

"Dalga geçme benimle."

"Rukia kim ya?"

"Eskiden başka bir kızı sevmene sesimi çıkarmam!"
"Ama-"

"Ama yalan acıtıyor!"
Gözlerim dolu şekilde yataktan kalktım. Fakat o hala dalga işindeydi.
"Dediğinden bir kelime bile anladıysam arap saçı olayım."
~
"Azusaaaa! Kouuuuu! Rukiiiiii! Yumaaaaa!"
Bodruma inmiş bu isimleri bağırıyordum. Rüyamda isimlerini duyduğum için zor olmamıştı.
"Ya! Azusa mavi saçlı olan! Kou yeşil saçlı olan! Ruki kahverengi saçlı olan! Yuma'da sarı saçlı olan! SALLADIM AMA BU ÖNEMLİ DEĞİL. HERNEYSE."

"Bitch-Chan ne bağırıp duruyorsun ya?"

"Bitch-Chan? Laito, Tanrı aşkına git yanımdan."
Başını kaşıdı.
"Yeni uyandım ve karşımda salak gibi bana söyleniyorsun Bitch-Chan."

"Deme bana Bitch! DEME!"
Beni kolumdan ittiğinde yere düştüm.
"Bitchy-Chan... Sana bu isim daha çok yakışıyor."
Bir dakika.
Laito uyurgezer mi?!
Olmayadabilir ama-
"Laito... Zamanı geldiğinde bunu kullanacağım."
~
Bu Sırada Mukamiler'in Evi Ruki'nin Ağzı;
"Heeey! Kızlar beni çok seviyor. Baksana 100 tane bildirim gelmiş Ruki!"
Kou koltukta ters bir şekilde oturmuş bana salakça telefonunu göstermeye çalışıyordu.
"Evet, evet her gün aynı şey..."

"Ben onların idolleriyim! Ah,bu kız çok tatlıymış, ismi ne ki?"
Kendine kendine konuşmaya başladığında gözlerimi devirdim.
Çok daha önemli konular vardı.
Mesela Eve.
"Kou bırak şu telefonu."
Yanıma düzgünce oturduğunda diğerlerine baktım.
Eve'i almamız gerekiyordu.
"Biliyorsunuz ki Eve-"

"Bizim Adam olmamızı sağlayacak kişiiii!"
Kou'nun suratına vurduğum anda öfleyip başını çevirdi.
Sözümü niye kesersin ki?
"Eve'i artık almamız gerekiyor..."

"Sanki... Nerede, olduğunu, biliyoruz..."
Azusa'nın konuşma sekline artık alışmıştım.
Gerçekten, her gün duraksayarak ve yavaş yavaş konuşan bir kardeşiniz olunca sizde zamanla alışıyorsunuz.

"Bu dünyada çok vampir var. Hangi vampirin elinde olabilir ki?"
Kashima.
Sakamaki.
Midford.
Daha sayamayacağım kadar çok kişi...
"Sakamaki bence." Yuma bunu söyleyip arkasına yaslandığında kaşlarımı çattım.
"Nereden bu kanıya vardın Yuma?"

"Gittiğimiz okulda da sadece Sakamaki ailesi bu şekilde kardeş. Aynı bizim gibiler Ruki."
Kou tekrar konuşmaya dalmış olsa da aptalca bir şey söylememişti.
"Olabilir..."

"Biriniz... Casusluk, yapsın..."

"Ne casusluğu Azusa?"

Evet, bu aptalcaydı. Gerçekten aptalcaydı.