Diabolik Lovers Yui Değişti?

-33-

*
"Şerefe! Yui'nin evimize gelmesi gerçekten bir kutlamayı hak ediyor."

"Evet evet, üstüne üstlük sapasağlam duruyor."

Herkes yemek masasında içkilerini içerken bir tek Sakuya konuşmaya katılamıyordu. Reiji'ye göz ucumla Sakuya'yı işaret ettikten sonra makarnama çatalımı batırdım. Hepsini gördüğümden beri beynimde bir ışık yanmıştı. Olanları tekrar fark etmem için söylediklerine dikkat etmem yeterliydi. 2 haftadır olanları anlamıştım.

"Eee Sakuya-kun, ne ile uğraşıyorsun? Hangi lise, üniversite?"

"Ben özel eğitim görüyorum. Aldığım eğitim sizinkilere göre oldukça farklı. Türlerimiz gerçekten birbirine çok uzak. O yüzden çok konuşamadığım için kusuruma bakmayın."

"Haklısın. Türlerimiz o kadar uzak ki şu anda birlikte oturuyor olmamız bile garip bir şekilde rahatsız edici."

Sakuya hiç rahatsız olmamış gibi saçını arkaya atınca Laito bu sefer söze karıştı;

"Ah, Yui'de özel eğitim aldı biliyor musun? Ne kadar çok ortak noktanız var! Daha birbiriniz hakkında çok şey biliyor olmalısınız!"

"Aslında kendimiz hakkında pek derin konuşmayız. O yüzden ne Yui ne de ben hakkımızda çok şey biliyoruz."

Laito'nun yüzüne alaycı bir gülümseme yayılırken yanımda oturan Kanato'ya baktım. İçindeki tükenmişlik dışarıya gerçekten yansıyordu. Diğerlerinin de Kanato ile göz göze geldiklerinde atmosferlerinin değiştiğini tahmin ediyordum. Tıpkı bana şu an olan gibi.

"Gerçekten senden hiç hoşlanmadım Sakuya-kun."

"Bunun için üzgünüm. Ama yapabileceğim bir şey yok."

"Evet üzülmelisin. Hatta biz 6 kardeşin içinde oturduğun için de üzgün olmalısın. Pek şanslı durmuyorsun, ha?"

Laito gözlerini sertçe kısıp açınca olayın yavaş yavaş ciddileştiğini anlamıştım. Ama onları durdurma gibi bir amacım yoktu.

"Durmuyorum değil mi?.. Haklısın... Katil olan muhteşem Sakamakiler'den söz ediyoruz sonuçta."

"Çok haklısın Sakuya-kun. Anlamış olman beni çok mutlu etti!"

"Hmmh. Gerçekten birçok masum kızı öldürdüğünüzü herkes biliyor. O yüzden Yui'yi yanınızda tutmanızın tek bir sebebi olduğunu biliyorum."

Aslında düşündüğümden fazla rahat davranıyor. Sanırım olanların farkına vardı. Ya da planlı falan mıydı?

"Konudan çıkman da ayrı bir şey Sakuya-kun."

"Muhteşem güçlü kurban kız vampir olursa türünüzün başına geçmek... Geçerli bir sebep. Aynı benim yaptığım gibi. Değil mi?"

Reiji hemen lafa atladı.

"Sofrada hassas konuları konuşmuyoruz. Yemeklerinizi yiyin. Laito önüne dön." Sakuya gülümseyerek Reiji'ye döndüğünde sırıttım. Herkesin gerçek yüzünün ortaya çıktığını hissediyordum. Özlediğim yüzlerdeki maskeler zaten düşmüştü. Ama sanırım tek bir kişinin her şeyi söylemesi gerekiyordu.

"Hepiniz gerçeklerden kaçıyorsunuz... Gerçi sizi suçlayamam."

Subaru derin bir iç çekerken Shuu bıkkın bir halde Sakuya'ya baktı.

"Biz o konuyu Yui ile aylar öncesinden hallettik Sakuya. Artık ailemizin bir parçası. Kabullen."

"Hala çoğu şeyi bilmiyor ama.. Sonunda ne benim türüm ne de bir kaplan/kurt olmayacağını biliyorsunuz. Neye-"