Trombonista ng buhay ko
By: Bluerose
CHAPTER 5
DISCLAIMER
The public is advised of some scenarios of strong and/or sexual language, and sexual behavior of the characters involved. Events, places and situations are fully fictional. Furthermore, this is advised R-18 due to contents not suitable for ages below 18 years old. The author does not promote neither exploit readers to do such acts instead to raise awareness, understanding and optimism toward the characters involved.
SI MARK
Hindi lahat ng bagay pwedeng mong takasan, hindi lahat pwede mong takbuhan minsan kahit ayaw natin or kahit alam natin na kumplikado, kailangan parin natin harapin, Na kailangan parin pasukin kahit gaano pa to kadilim, kakipot o kahit di mo matanaw yung dulo. Na kailangan mong humakbang kahit napakadaming tinik ang nakikita mo sa daraanan.
Lahat naman may pagsubok na hinaharap, may dilim na dapat lampasan, gano man kahirap, alam natin na nasa dulo nito ang liwanag.
Just trust Him.
Takot ako pero hindi ako duwag, That's me.
Hahakbang ako hanggang gusto humakbang ng mga paa ko.
Kasalukuyan nagmimisa ng hapon na yun ng dumating ako sa simbahan, Konti lang yung tao nun na halos hindi napuno yung loob nito , karamihan mga nakakatanda yung umaatend ng misa tuwing biyernes ng hapon.
Naupo lang ako sa pinakadulo saka lumuhod at nag-usal ng dasal. " God , Alam ko may plano ka para sakin, kung ano man yun I trust you, Buong puso kong binibigay yung sarili ko Sayo. I've tried my best but if today I lose my faith please tell me that your plans are better than my desires." Bulong ko.
May plano siya at alam ko dadalhin niya ko sa tamang daan na dapat kong tahakin.
Nagsesermon na si Father ng magpasya na kong tumayo at tumuloy sa Cr sa likod ng simbahan na yun, Haixt kahit paano gumaan yung pakiramdam.
Simula nung pag-uusap namin ni Kent, hindi na sya nawala sa isip ko. Haixt tama sya, Binigyan niya ko ng pwede kong imaginin habang magkasex kami sa imagination ko. Damn it! Demonyo ba si Kent na pinadala mula sa ilalim ng lupa para gawin akong makasalan?
God, Please ilayo niyo naman po ako sa tukso.
Pagpasok ko sa Cr, humarap lang ako sa salamin saka tinitigan yung mukha ko. Nagagwapuhan si Kent sakin. Totoo kaya yun?
" Mark." gulat ng kung sino.
" Ay pusa!" sigaw ko saka natigilan ng mapagtanto kung sino yun. Damn! What is he doing here? Wala naman silang tugtog ngayon ah?
" Asan ang pusa?" Untag niya sakin.
" Huh? Shit bakit ka nangugulat?" ngiwi ko.
" Tang ina mo, kala ko may pusa talaga." simangot niya saka humarap din sa malaking salamin. Palihim ko naman tiningnan yung repleksyon niya sasalamin, Mukha syang mabait pero kakaiba talaga sya magsalita.
" Eh ano naman kung may pusa?" tanong ko dahilan para magtama yung mata namin.
" Wala." iwas niya.
" May tugtog ba kayo ngayon?"
" Wala, napadaan lang ako, ikaw nagserve ka?"
" Hindi, nagdasal lang ako." saad niya saka napangiti, umiwas naman ako ng tingin hanggang makita ko sya na sinara yung pinto ng Cr, Shit. Kinuha ko naman yung cellphone sa bulsa ko saka nagtext kay Sofie na tumawag. Wala naman sigurong plano si Kent.
