Zeynep ile üç gün önce konuştuğumuz şeyleri uygulayıp uygulamama konusunda hâlâ şüphelerim vardı açıkçası. Ben bu muyum, gerçekten bunu istiyordum muydum ve en önemlisi yapabilir miydim? Bilmiyordum ama bildiğim tek bir şey varsa o da Fatih'in yaptığı umursamamazlığı canımi yakmıştı. Beni sevgiye cesaretlendiren adamın yapacağı şey bu olmamaliydi ve ben de eskisi gibi durup basıma gelecekleri beklemek istemiyordum. Ya ne oldu da birden çekti bu adam kendini? Günlerce saatlerce düşündüm ne yaptım da gitti diye. Günlerce süren rutinimi bugün bozuyordum resmen. Aynadaki suretime baktım yapabilirsin Betül pişman edebilirsin bence seni öylece birakabildigine. Saçlarım bigudelere sarılıyken makyajımı yapmaya başladım. İçimdeki yapma etme diyen Betulleri susturmak için şarkı söylemeye başladım. Lacivert biraz kısa, sırt dekoltesi olan elbisemi giydim. Kapı çaldı.
-Kaybettiğin kıza dön bak istedim operasyonu başlasın! Dedi Zeynep neşesiyle tüm evi doldurarak.
-Teorik olarak kaybetmiş sayılmaz.
-Of Betül dram kızına bağladın yine. Çok güzel olmuşsun. Aç artık bigudilerini de çıkalım.
Hemen çıkardım kafamdakileri nur topu gibi iri dalgalarım olmuştu.
Arabaya bindikten sonra sorgulayan gözlerle Zeynep e baktım.
-Kerem bizi mahvedecek biliyorsun değil mi?
-Biliyorum ama bence bunu konuşup korkutmayalim iyice birbirimizi yoksa vazgeçeriz ve ben seni bu kadar ikna etmişken bunu yapmak istemiyorum. Hem affeder o bizi sen merak etme.
Planın gerçekleşecegi yere doğru yol aldık. Plansa çok basit bir kıskandırma taktiğiydi aslında. Zeynep sadece ince ayrıntıları netleştirmisti. En çıtır halinle mekana gidilecek ve bir şekilde bu ortamlara akmanın onun kulağına gidilmesi durumu. Zeynep ise av olarak Erdem'i seçmişti. Garibim neye kurban gideceğinin ise hiç farkında değildi. Zeynep Erdem'in checkinlerinden nerelere takıldığının bi analizini yaptı ve hep gittiği mekanı seçmeye karar verdi. Yine orada olma olasılığı yüksekti. Mekana girdiğimizde henüz kimse yoktu. Zeynep in daha önce ayirttigi yerlerimize oturduk. Siparişlerimizi de verdikten sonra hep bi yerden Erdem'in gelmesini bekliyordum resmen. Zeynep en sonunda dayanamadı.
-Ah yeter Betül. Aranıyor gibi gözükmek mi istiyorsun dışardan? Hadi diyelim Erdem gelmedi eglenmemize bakmış oluruz. Tadını çıkarabilir misin lütfen? eğer plan ise yaramazsa da Kerem in azarlamasindan önce mutlu bi gece geçirmiş olayım barı.
-Tamam canım benim haklısın. Alışık değilim sonuçta.
Gülmeye başladık. Attığımız kahkahalar bir kaç kişinin dikkatini çekmişti elbette. İki saate yakın içip muhabbet ediyorduk ara ara çalan şarkılara eşlik edip dans ediyorduk. Açıkçası ne için geldiğimi bile unutup eğlencenin tadını çıkarıyordum. Kahkahalarimin çoğunun alkolün etkisiyle olduğunun farkındaydim. Zeynep tuvalete giderken benim de dışarı çıkıp azıcık hava alacağımı söyledim. Dışarı çıktığımda yüzüme vuran serinlik oh be dedirtmişti. Sigaramı dudaklarıma götürürken cakmak almadığımı farkettim. Sıkıntıyla geri dönerken biri cakmak uzattı.
-Sadece cakmak için geri dönmenize gönlüm razı olmadı.
-Çok teşekkürler. Geri dönme fikri benim de bir an için canımı sıkmıştı.
Bak sen bülbül oldun Betül normalde yabancı biriyle bu kadar konusmazsın da. Sen sus içimdeki Betül bu gece sana yer yok dedim ve onu kovdum.
-Cenk ben.
-Betül ben de.
Tokalaşırken çok fena gulmustu adam. Ne kadar uzundu bu adam.
-Ne kadar da uzunsun.
-ahahahaha genler ve spor sağolsun diyebilirim.
-Ben ozur dilerim saçma sapan konuştum.
-Yok öyle demenizi istemem.
-Düşünmeden konusurum da bazen.
Resmen adamla flörtleştim! Çabuk iç şu zıkkımını da içeri gir.
-İyi eğlenceler size dedim ve hemen içeri girdim.
Zeynep ile bir içki daha söyledik ve dans etmeye başladık. İçkinin yarısına geldiğimde ise beni çekiştiren biri olduğunu gordum. Kim olsun? Erdem! Bingo!
-Erdem nasılsın?!
Hafif sarsak bi şekilde sevinçli bağırdım, kollarımi boynuna sardım. Kısaca sarhoş olduğum her halinden belliydi. Geri çekildiğimde iş Erdem in kaşlarinin çatık olduğunu farkettim.
-Bana kızıyorsun!
-Betül ne kadar içtin?
-Yargilamaya mi geldin?
-Hayır ama dışarda seni biriyle konuşurken gördüm, sen değilsindir diye düşündüm ama bi baktım içerde deli gibi dans edenle dışarıda gordugum insan aynı! O adam kim biliyor musun? Ayrıca sen ne yapmaya çalışıyorsun?
-Kimse kim? Ayrıca çok hoş adamdı.
-Betül o adam bu barın sahibi ve zamparanin önde gideni!
-Gayet kibar biriydi bence.
-Zeynep Kerem nerede?
-Biiiiz buguuuun kız kıza yııız!
Kesinlikle Zeynep benden de sarhoş gorunuyordu. Kerem bizi öldürecekti!
-Erdem azarlaman bittiyse izin verir misin eğlencemize devam etmek istiyoruz. Bir şey yaptığımız yok. Kimsenin bize salça olduğu da yok biraz daha durup eve donucez zaten. Hadi sen de git arkadaşlarını bekletme.
-Betül!
-Erdem! Sana da iyi eğlenceler!
Erdem istemeye istemeye yanımızdan ayrıldı. Haydi Erdem git haber ver bizimkilere. Bir süre masasına dönen Erdem i kestim çaktırmadan. Telefonu eline alıyor mu diye. Ama nerde? Gamsız. Vakit biraz daha ilerleyince biz yine amacımızı unutup eğlencemize baktık. Saatin çok geç olduğunu ve sokaklarda sızıp kalmak istemediğimiz için eve dönme kararı aldık. Amacıma ulaşamadığım için burukluk vardı ama güzel eglenmistik. Mekanın önünde taksi beklerken muhabbete devam ediyorduk Zeyneple. Hatta bize çağırdıklari taksiye bile başkası gelip binmişti. Ama umrumuzda değildi.
-Sanırım taksinizi kaptirdiniz. İzin verirseniz sizi evinize bırakabiliriz.
Sesin geldiği yöne dönünce iki tane şık adam bize bakıyordu. O zaman anladık bize dediklerini. Yakışıklı sayılırlardı ama sadece o kadardı bence kafaları boştu yanı. Kesinlikle bizden de bi kaç yaş küçüklerdi.
-Siz alkol almadiniz sanırım?
-Arkadaşım kullanmıyor. Emin olabilirsin.
-Sizi bu hâlde taksiciye emanet etmek istemem açıkçası. Dedi arkadaşı.
Biz Zeyneple kahkahalarla bogulduk neden guluyorduk bi fikrimiz yoktu ama komikti. Tatlı çocuklardi ama çocuklardi işte.
-Ben Zeynep.
-Ben de Betül diye tanışmaya çalıştık resmen saçma bir şekilde hatta ben biraz abartip adama bile sarıldım resmen. Teklifi sunan çocuk
-Ben de...
-KEREM!
Sonumuzun geldiğini belirten ses yankilanmisti tüm sokakta olağan öfkesini sesine yansıtarak. En son Zeynep e baktığımda gözlerini sıkı sıkı yummuş ve sonunu bekliyordu çaresizce. Ben onu öyle görünce bir o kadar daha korktum diyebilirim. Sarıldığım adam
-Sen kim oluyosun?
Demeye kalmadan ayaklarimin dibindeydi resmen. Kerem in ışık hızındaki yumruguna şahit olunca milyon kat fazla korkmuştum resmen.
-Ben de Fatih ve sen de ayağını denk almayan arkadaş!
FATİH?!?!?!
