wings

6

De volgende dag wil ik me op mijn rug draaiden maar ik voel iets wat me tegenhoud. Ik kijk over mijn schouder. Ik heb grotere vleugels dan gisteravond. Ik ga rechtop zitten waardoor Mellan wakker wordt.

Hij kreunt en draait zich om. Ik sta op en loop naar de spiegel. Ik draai me om en kijk over mijn schouders naar mijn vleugels. Ze glanzen heel mooi en ze zijn spierwit. 'Wauw' zeg ik zacht.

Ik kijk naar Mellan. Hij kijkt mij aan en trekt zijn wenkbrauwen op. 'Wat' zeg ik 'mag ik mijn vleugels niet bewonderen.'

Hij grinnikt en staat op. 'Natuurlijk wel' zegt hij 'en nu gaan we omkleden.'

'Hoe doe je dat met vleugels?'

'Ik geef je wel een jurkje.'

Ik knik. Hij loopt even weg en komt terug met een wit jurkje. Hij heeft een lage rug. De bandjes zijn van kant. 'Doe deze dan maar aan' zegt hij.

Ik knik en pak het jurkje aan. Hij zegt: 'ik douche even.'

Ik knik. Hij loopt de badkamer in. Ik kleed me uit. En doe het jurkje aan. Hij staat geweldig bij me. Het is een A-lijn. Rond mijn middel zit een lichtblauw lint. Ik bewonder mezelf in de spiegel en spreid mijn vleugels. Mellan komt uit de badkamer lopen. Hij heeft een zwart T-shirt aan. Hij heeft ook een bloes aan. 'Maar wacht' zeg ik 'dan zitten daarin scheuren, of gaten, toch?'

Hij knikt, 'klopt.'

Hij pakt mijn handen, 'oké. Beweeg je vleugels is.'

ik beweeg mijn vleugels en kom van de grond. 'Gaaf' zeg ik.

Hij gniffelt en laat mijn handen los. Ik vlieg een stukje door de kamer en land daarna weer. 'Een snelle leerling' zegt hij grijnzend 'minder werk voor mij.'

Ik rol met mijn ogen. 'Kom we gaan ontbijten.'

Ik loop achter hem aan de gang op. Hij pakt mijn hand. 'We vliegen naar beneden. Oké?'

Ik knik. We vliegen naar beneden. Het lukt me aardig. We lopen naar de eetzaal. Er staan wat manden met brood op tafel. En nog wat borden en schaaltjes met beleg. 'Sit down' zegt hij.

Ik ga zitten. Hij gaat weer aan het hoofd zitten. Florian komt binnenvliegen. Deze keer vliegt hij niet tegen het raam aan. Maar tegen de muur. Hij schud weer zijn hoofd. 'Weet je nou wat je me verbaasd broertje' zegt Mellan 'dat je nog geen hersenschudding hebt gehad.'

'Tja' zegt Florian terwijl hij gaat zitten, 'das een vraag die ik me al heel lang stelde.'

Hij kijkt naar mij. 'Hey' zegt hij 'je hebt je vleugels.'

Ik knik, 'zoals je ziet.'

'En je kan al vliegen?'

'Ja.'

'Minder werk voor jou dus broer.'

'Nou beter toch.'

'Alsof je me niet wil helpen' mompel ik.

Hij grinnikt, 'ik wil je helpen. Maar hoe minder werk hoe sneller ik iets anders kan regelen.'

'Mmh.'

'Eet smakelijk' zegt Mellan grijnzend.

We eten. Daarna neemt Mellan me mee naar een gymzaal. Er hangen aan het plafond allemaal grote ringen. 'Oké' zegt hij 'kom hier.'

Ik loop naar hem toe. Hij pakt mijn handen en zegt: 'vlieg.'

Ik begin mijn vleugels te bewegen en vlieg een stukje omhoog. Hij vliegt ook omhoog en houd de hele tijd mijn handen vast. 'vlieg mee' zegt hij.

Hij laat me los en gaat half boven me vliegen. Ik vlieg mee. Daarna landen we. 'Je kan goed vliegen' zegt hij grijnzend 'honey.'

Ik rol met mijn ogen. 'Kom op' zegt hij 'ik breng je naar je mede witte engelen.'

Ik vlieg mee met hem naar de "cel" kooien zaal. De mensen worden stil. 'Goedemorgen witties' zegt Mellan grijnzend, 'hoe gaat het met jullie?'

De engelen grinnikken. 'Slecht' zegt Alydah 'we zijn nog steeds in jouw kasteel.'

Mellan rolt met zijn ogen. Hij kijkt mij aan, 'ik geef je een uur.'

Ik knik. Hij loopt weg en doet de deur op slot. 'Dus zo slim is ie nou wel weer' mompel ik.

De mannen en vrouwen grinniken. 'Kun je al vliegen' vraagt Alydah.

Ik knik en vlieg een heel klein stukje omhoog. 'En volgens koning sukkel leer ik snel' zeg ik grijnzend.

Ze grinniken. 'Heeft hij je de vleugels laten wassen' vraagt Alydah.

'Nee, waarom?'

'Kom eens.'

ik vlieg naar haar toe en ze gooit water over mijn vleugels heen. 'Hoe kom je aan water' vraag ik.

'O dat weet je nog niet. Wij witte engelen kunnen water sturen en lucht.'

'En de zwarte?'

'Vuur en aarde.'

'En hoe weet je wat je kan sturen?'

'Nou...' zegt een man 'als het goed is dan kunt u beide besturen.'

'En waarschijnlijk zal hij me dat niet gaan leren.'

'Dat kan heel goed' zegt Alydah 'hij zal er alles aan doen om jou hier te houden.'

Ik knik, 'en iemand zei gister iets over een draak. Wat betekent dat?'

'Ja' zegt een man 'dat was ik. Er is voorspeld dat jij zal worden "bevrijd" door een Engel, een drakenrijder, een weerwolf, een vampier, een elf en een meermens. Zij zullen je beschermen tegen Mellan.'

Ik knik, 'oké.'

Een uur lang praten we. Ze vertellen over de oorlog en hoe het land er vroeger uizag. Dan komt Mellan weer binnen. 'Ga je mee?'

'Waarheen?'

'Mijn kamer. Ik heb kleding voor je gepakt zodat je kan uitzoeken wat je wil dragen.'

Ik knik en loop naar hem toe. Hij fronst, 'waarom zijn je vleugels nat?'

'Omdat ik ze heb schoongemaakt' zegt Alydah 'aangezien jij dat niet hebt gedaan.'

Mellan zucht, 'zijn ze droog?'

Ik haal mijn schouders op, 'weet ik veel.'

'Voelen ze zwaar aan?'

'Nee' zeg ik.

'Dan zijn ze droog. Kom.'

Hij trekt me mee de gang op. 'Naar mijn kamer' zegt hij.

Ik vlieg naar zijn kamer. Hij vliegt achter me aan en sluit de deur. Er ligt heel veel kleding op bed. 'Zoek wat uit' zegt hij terwijl hij gaat zitten op zijn bureaustoel.