wings

13

De volgende ochtend ben ik vroeg wakker. Ik sluip naar de woonkamer. Dimitri zit op de bank. Hij kijkt me aan en glimlacht. 'Goedemorgen prinses' zegt hij.

'Goedemorgen' zeg ik 'Dimitri.'

'Hoe heeft u geslapen?'

'Goed hoor' zeg ik, 'en jij?'

'Ook goed.'

Ik ga op de bank zitten. 'Dimitri, mag ik je iets vragen?'

'natuurlijk majesteit.'

'Waarom ben je niet bij de andere vampiers?'

Zijn glimlach verdwijnt, 'ze hebben me verstoten. Ze haten me omdat ik geen mensenbloed lust. Ik vind dierenbloed veel lekkerder.'

'En hoe kom je dan hier?'

Hij grijnst, 'ik vluchtte dus en ik moest dus bedenken waar ik heen kon. De elven zijn een hecht volk en die zouden me niet accepteren. Ik kan niet ademen onder water dus kon ik niet naar de meermensen. de wolven haten vampiers en dus kon ik daar ook niet heen. Dus ging ik naar de engelen die accepteren iedereen hoe hij is. Ik kwam David tegen toen ik op jacht was in het bos. Hij nam me mee hierheen.'

'En de rest? Hoe kwamen die hier?'

'Dat zou u hen moeten vragen, dat weet ik niet precies meer.'

Ik knik, 'bedankt.'

'Voor?'

'Duidelijk zijn.'

Hij grinnikt, 'graag gedaan hoor prinses.'

David komt binnenlopen. 'Goedemorgen' zegt hij gapend.

'Goedemorgen' zeggen wij tegelijk.

'Goed geslapen' vraagt David glimlachend.

Ik knik, 'ik wel.'

'Ik ook' zegt Dimitri, 'fijn dat je het vraagt David.'

David gniffelt. Hij gaat zitten en zegt: 'dus prinses. Vandaag gaan we naar de anderen?'

Ik knik, 'hoeveel zijn het er eigenlijk?'

'Best wat' zegt hij 'maar we gaan maar naar een paar anders worden we geheid gepakt.'

Ik knik. De rest van de ochtend druppelt de rest langzaam binnen. Ailisa, ik en David zullen gaan. De rest zal hier blijven. We staan klaar om te gaan. David vliegt naar boven en fluit een keer. Ik vlieg naar boven en vlieg het bos in. Dat heeft hij me verteld te doen. Ailisa komt daarna uit het gat klimmen. Ze klimt in de bomen. 'Oké' zegt ze 'naar wie eerst?'

'Bakker Fearghus' zegt David, 'we hebben brood nodig.'

'Brood' vraag ik.

'Ja, de meeste engelen zijn ambachtslieden. ze wisten zich te verschuilen in het bos.'

'Duidelijk.'

Ik vlieg snel achter hem aan. Ailisa rent mee. Ze is snel. David klopt drie keer op een boom ergens. Er gaat een luik open in de boom. David trekt me mee naar beneden. We komen in een grote ruimte. het is er warm. Maar niet heet. Er is een man. 'David' zegt hij 'wat wil je jongen?'

'Dat je iemand ontmoet' zegt David grijnzend, 'dit is Serafina. Prinses Serafina.'

de man kijkt mij aan en buigt. 'Prinses' zegt hij.

'Serfina' zegt David 'ontmoet Fearghus.'

Zo gaat dat de hele dag door. We halen ook allemaal boodschappen voor het eten voor vanavond. We worden gelukkig niet gepakt door zwarties. Die zien we helemaal niet juist. En dat is verdacht volgens Ailisa en David. Ik vindt het ook wel verdacht. Het kan niet dat Mellan nu al heeft opgegeven! Maar waar zijn ze dan?!