Serafina weet niet wie haar ouders zijn. Ze is bijna achttien en woont in een weeshuis. Ze het liefste schattigste meisje vindt de bazin. de bazin geeft veel om Serafina. Maar als Serafina op een dag naar de volle maan kijkt wordt ze ontvoerd. Ze ko...
Hij wil me kussen maar opeens zakt hij op zijn knieën. Er zit een mes in zijn rug. Mijn vader staat achter hem. 'Niemand doet dat zonder mijn toestemming' sist hij.
Ik doe wat stappen achteruit en Dahlicia pakt mijn schouders beet. Mijn moeder staat naast haar. Ze gaat voor me staan en trekt me in een omhelzing. Florian komt binnen vliegen en kijkt even naar Mellan die niet meer ademt en waar nu ondertussen een plas bloed ontstaat. Mijn vader vliegt naar ons en omhelst ons. 'Ik ben nu koning' roept Florian, 'en het gaat hier eens goed veranderen! Alle witte zijn vrij en gaan terug naar hun eigen land! De zwarte engelen trekken zich terug uit het witte land en er zal nooit meer ruzie zijn tussen deze twee landen!'
De engelen laten elkaar los en vliegen naar de grond. Ze knielen neer voor ons en koning Florian. Ik kniel naast David neer. 'David' zeg ik, 'ik heb je nodig blijf leven.'
'Was bezig' zegt Ailisa terwijl ze weg sprint.
Ze komt terug met wat kruiden en begint een drankje te maken. Florian komt bij ons staan. 'Als je klaar bent met dat' zegt hij, 'kunnen we hem even naar een kamer brengen.'
Ik knik, 'dank je Florian.'
Hij glimlacht even kort en kijkt om zich heen. 'Ga het de rest melden' roept hij.
De zwarte engelen vliegen weg. 'En de rest van ons' zegt mijn vader, 'gaat alvast naar huis. Zorg dat het kasteel en alle huizen weer begaanbaar zijn. Wij komen naar huis zodra David weer een beetje beter is.'
De engelen buigen en vliegen weg. Ailisa smeert de kruiden die ze heeft gehaald op de wond van David. Hij kreunt zacht. 'Is dat nodig' vraagt hij zacht.
'Ja' zegt Ailisa, 'wees een vent en stel je niet aan. Het prikt maar een beetje.'
'Zegt degene die niets voelt als er bloed stroomt uit een wond' mompelt Dimitri.
Ze grinniken. Zelfs David grijnst. Ailisa kijkt Dimitri kwaad aan. Dimitri grijnst, 'ik maak een grapje Ailis.'
Ze zucht en kijkt David aan. 'Doet het nu minder pijn' vraagt ze.
Hij knikt, 'een beetje.'
We brengen hem naar een kamer. we blijven nog twee dagen. Florian ruimt alle troep van zijn broer op en laat zijn broer begraven bij het graf van zijn ouders. Het familiegraf dus. Daarna gaan we naar huis. Mijn vader en Florian hebben afgesproken om een contract te tekenen dat we elkaar helpen en nooit meer oorlog gaan maken!
twee jaar later....
Ik en David zijn verliefd geworden en zijn getrouwd. Ik ben zwanger van een kindje maar wat het word wil ik nog niet weten!
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Dahlicia, Ailisa, Merijn, Dimitri en Melody zijn bij ons blijven wonen. Ook al kregen ze uit hun eigen dimensie heel veel goede berichten en smeekten ze dat ze terug kwamen maar ze weigerden. Ze vonden dat het nergens op sloeg. Ik was woedend geworden en had naar van wie de brief ook afkwam een boze brief terug gestuurd. Ze begrepen me eigenlijk wel zeiden ze. Maar dat betwijfelde ik. Maar een dag later kreeg iedereen van hen een excuus brief. Ze gingen allemaal één keer terug naar hun familie maar iedereen keerde terug.
Ik ging ook nog een keer terug naar Manuela en vertelde haar wat er was gebeurd. Eerst geloofde ze me niet tot ik mijn vleugels liet zien. Een week later nam ik mijn ouders ook mee naar haar. Ze hadden het heel leuk met zijn drieën en ik had het heel leuk met de kinderen. Ik ga nog best vaak met David naar het tehuis. Alle kindjes zijn heel enthousiast dat ik een baby ga krijgen.
