wings

26

De volgende dag ben ik alweer vroeg wakker. Mellan is weg. Ik sta op en kleed me aan. Ik ga weer met mijn rug tegen het bed zitten en kijk door het raam naar de donkere lucht. Dus mijn ouders zijn nog in leven en ze willen me beschermen tegen Mellan. Maar wie is de spion die hier in het kasteel was en al die dingen doorspeelt naar mijn ouders?

Ik zucht en sluit mijn ogen. Ik laat mijn hoofd tegen het bed rusten.Ik denk niet dat ik daar achter zal komen. Of wel? Nee, Mellan zal me niet alleen laten met een andere engel dan zijn broertje.

Ik kijk naar de deur en sta op. Ik loop ernaar toe en probeer of die open is. En hij is open. Ik frons en schud dan mijn hoofd. Beter blijf ik hier want anders zal hij denken dat ik weg probeerde te lopen. Ik sluit de deur weer en loop naar het bed. Ik ga weer zitten waar ik net zat.

Ik zit al een tijdje naar buiten te kijken wanneer Mellan binnenkomt. 'Kom je nog' vraagt hij.

Ik kijk hem aan, 'waarheen?'

'De eetzaal. We wachten op je!'

'Ik dacht.. dat...'

'Dat wat?'

'Laat maar.'

Ik sta op en loop naar hem toe. Hij laat me langs hem lopen en we vliegen naar de eetzaal. Florian zit al op zijn plek. 'Goedemorgen' zegt hij grijnzend, 'Sera.'

'Goedemorgen' zeg ik.

'Ga zitten' zegt Mellan.

Ik ga op mijn plek zitten. We ontbijten in stilte. Dan kijkt Mellan me aan, 'weet je echt niet waar je ouders zijn?'

'Nee' zeg ik 'de wachters zeiden dat ze leefden ze wilde me meenemen maar...'

'Maar' vraagt Florian.

'Laat maar.'

'Nee vertel' zegt Mellan.

'Maar ik laat de rest niet hier achter.' ik sla mijn ogen neer, 'ik dacht dat.. dat als jij denkt dat ze liegen je... je ze pijn zal doen.'

'Mmh.'

Ik kijk voorzichtig naar hem. Hij kijkt naar de tafel en fronst een beetje. 'Florian' zegt hij 'kun jij Sera naar de ander witties brengen.'

Florian knikt en staat op. Ik sta ook op en vlieg met hem mee naar de zaal waar de kooien hangen. Hij laat me achter in de zaal en sluit me op. Veel van de engelen slapen nog. 'Mmh' zeg ik.

Ik vlieg naar de kooi waar Alydah in zit. Ook zij slaapt. 'Alydah' fluister ik, 'wordt eens wakker.'

Alydah opent haar ogen en roept: 'prinses!'

Meteen word de rest wakker. 'Prinses' zeggen ze tegelijk.

Ik zucht, 'Alydah, het was de bedoeling dat ze bleven slapen.'

'O, het spijt me prinses.'

'Maakt niet uit' zeg ik terwijl ik op een kooi ga zitten, 'ik denk dat dit iedereen aangaat.'

Ze kijken elkaar aan. 'Iedereen aangaat' vraagt Alydah argwanend, 'wat heeft Mellan gedaan?'

'O hij heeft niets gedaan. Ik... we gingen gisteren naar het tehuis en een meisje gaf me een lange, witte veer. Mellan pakte die buiten van me af en toen werden we omsingeld door een heleboel witte engelen. Ze droegen een soort van harnassen.'

'Harnassen' vraagt een man.

'Laat haar uitpraten' zegt een vrouw.

'Nou twee mannen namen me mee naar een open plek even verderop. Daar waren een man en een vrouw. Mijn ouders.'

Ik hoor wat mensen hun adem inhouden. 'Je ouders' zegt Alydah, 'ze leven nog?'

Ik knik, 'ze wilden me meenemen maar ik laat geen mensen hier achter. Er is een spion maar als ik meeging dacht Mellan vast dat er wat witte engelen logen. Misschien zou hij jullie pijn doen. Dat wilde ik niet dus bleef ik achter op de open plek. En Mellan heb ik verteld dat alleen de mannen die me meetrokken er waren en dat die me hadden verteld dat mijn ouders leefden.'

'Het is geweldig dat de koning en koningin nog leven' zegt een man, 'dat betekent dat ze ons zullen komen redden, toch?'

'Dat zullen ze zeker doen' zegt een vrouw, 'de prinses mag absoluut niet met Mellan trouwen of een zoon krijgen! Dat wil iedereen voorkomen!'

Ik knik langzaam. 'Prinses' zegt een vrouw, 'alles goed?'

'Ja, ik ben alleen een beetje bang voor Mellan. Hij is nogal boos.'

'Boos' vraagt Alydah, 'op wie?'

'Ik denk op mij omdat ik me niet verzette om bij hem te blijven bij het weeshuis maar... ik kan niet vechten behalve dan met een boog en dat ook nog niet eens echt goed dus...' Ik kan mijn zin niet afmaken want de deur gaat open.