Indebted

Indebted 14

I thankfully sighed when I get in my class on time. Saktong pagtunog ng bell ay mismong pagkakaupo ko pa lang sa silya. Iniinda ko pa rin ang kirot na nararamdaman ko sa gitna ng aking hita. Hindi pa rin ako nanasanay sa kanyang sukat. I really hate him for fucking me hard. Ang sarap niya talagang sapakin.

"Ms. President." bigla naman akong lumingon sa gawi ng tumawag sa akin. Ang laki pa ng ngiti niya. Tiningnan ko lang siya ng may pagtataka.

"Anong nginingiti mo diyan?" pinagtaasan ko siya ng aking kilay. "Wala." she even gestured me no saka umiling-iling pa. "May napapansin lang ako." ika ni Havana. Siya si Havana Jack Olivarez. Siya lang yung masasabi kong madalas kausap pero di rin naman kami masyadong close. Si Havana yung School's Vice President kaya napapadalas yung pagsasama namin sa pagpaplano ng event at program na gagawin para sa school.

She showed her perfect white teeth when she said those. Maganda siya. Alam kong mabait rin yan. Nasa kanya na ata lahat. Mayaman rin sila. Minsan na siyang nagshare sa akin ng kwento tungkol sa kanya at sa pamilya niya. Behind her great name and fame, she's just an adopted child na hindi tanggap ng Kuya niya.

"Ano namang napapansin mo?" tanong ko sa kanya. Wala pa naman yung propessor namin kaya maari pang makipagdaldalan ng kaunti.

"Si Jimenez, kayo na ba? O baka nanliligaw yun noh?" napangiwi naman ako sa naging sagot niya sa akin. Seryoso ba siya sa sinasabi niya? Ilang ulit ko na kayang sinabi sa kanya na pinakaayoko sa Jimenez na yun.

"Alam mong ayoko sa kanya at ayaw niya sa akin kaya malamang ay hindi ang sagot ko sa hinala mo tungkol sa amin." I even rolled my eyes. Nakita ko naman ang paglabi niya.

"Bakit kayo palaging magkasama?" paghihinala niya ulit. Binigyan niya ako ng isang nakakalokong tingin. Na para bang may hindi ako sinasabi. "Tss. Hinatid ka pa nga." pag-ngiti niya pa. "Nagkataon lang yun." palusot ko saka siya binelatan. Tumawa lang siya pero natigil rin nung napansin namin yung professor na nasa harapan na.

-------------

Mahigit twenty-five minutes bago kami natapos sa klase. Agad kong niligpit yung gamit ko. Namomoblema na naman ako sa report ko sa subject namin na'to. Ako pa yung kauna-unahang magrereport sa klase ngayong Monday. My report will be from Family planning to Parenthood and Responsibilities . Nakatitig lang ako sa libro ko. Kailangan ba talagang isali yun? I sighed from what I am just thinking.

Muli ay isinarado ko na iyon at nagsimula na humakbang papalabas ng class room. Dadaan muna ako kay Tita para kamustahin ang kalagayan niya bago ako umuwi sa amin.

Nagulat na lamang ako nung may biglang umakbay sa balikat ko. My heart skip from a beat when I found out that it was him. Sino pa nga ba? Kundi si Jimenez lang naman.

"Chill babe." he whispered it through my ears. Naramdaman ko rin ang mainit na hininga niya sa tenga ko. Magkaibang Jimenez ang kaharap ko ngayon kaysa sa Jimenez na kasama ko kanina.

I want to get rid off him. I want to push him away. I want to fight him but I remembered that I am his. I can't do anything against his will.

"Sa Condo ko ka na lang muna." aya niya when we started walking in the hallway. Mahina lang at eksaktong marinig ko lang yung boses niya. "Pupuntahan ko pa si Tita sa Hospital." paghahanap ko ng rason.

"Then I'll accompany you." pasimpleng saad niya habang nasa paligid nakatuon yung mata niya. Nakaakbay pa rin siya sa akin subalit ay pinagsawalang bahala ko na lang ang bagay na yun.

"May report pa akong gagawin." isa na namang palusot ko. "Listen, kung natatakot ka na baka may gagawin na naman ako sayo... Then I'll promise you, I'll behave Raine." he paused. Knowing him, it is really hard to believe that he'll behave.

"Wala ka rin namang kasama sa bahay niyo. Doon ka na lang muna sa Condo." I don't even know kung sadyang concern lang siya sa akin o sadyang concern lang siya sa sarili niya.

"Fine." inalis ko yung kamay niyang nakaakbay. "Pero kakain muna ako." ginutom mo kasi ako kanina. Dagdag pa ng isipan ko.

"Then my treat. May alam akong resto, malapit lang yun dito." nakapahimulsa siya habang naglalakad kasabay ko. "Ayoko. Dun ka na lang kumain. Ako dun ako kakain." turo ko sa isawan na nasa labas malapit sa school. Tanaw ko naman iyon mula dito pero kailangan ko pang maglakad ng ilang metro.

Iniwan ko na siya. I walked faster. Agad na akong bumili ng isaw pagkarating ko dun subalit labis na lang ang pagkabigla ko nung nasa tabi ko lang pala siya.

Nginunguya ko pa yung isaw ko habang nakatingin siya sa akin. "Is it edible?" parang di pa niya makapaniwalang tanong sa akin habang pinagmamasdan ako. Panay rin ang pagsulyap niya sa iba pang kumakain.

"Malamang Jimenez, kinain ko nga diba?" he showed me a disgusted face. "Hindi yan masarap." kung makasabi siyang di masarap ay parang nakakain na siya nito ah. Mas maarte pa talaga siya kesa sa babae. Agad na nagliwanag ang mata ko nung may sumaging ideya sa isipan ko.

"Gusto mo?" inilapit ko pa sa kanya iyon pero humakbang siya papaatras. "There is no way Montreal." pagtanggi pa niya na parang nandidiri. "You shouldn't eat things like that. It's not safe." mahinahong sabi pa niya.

"Edi huwag kang kumain. Hindi kita pipilitin." tinalikuran ko na rin siya para bumili ulit. Kumain lang ako at hindi siya pinapansin.

"Dalian mo na diyan at pupunta pa tayo sa hospital." saad pa niya sa akin. "Bahala ka. Mag-isa ka."

"Don't be hardheaded Raine." matigas na ika niya pero mahina lang ang boses. "You are so weak Jimenez, dito ka lang pala titiklop? You can't even beat me on eating this kind of stuff. Bakla." ani ko habang ninanamnam ang bawat pag-nguya.

Napansin kong napatiim bagang siya sa sinabi ko. Alam kong ayaw niyang magpatalo sa akin. Alam ko yung pinakaayaw niya sa lahat, yung hinahamon ang pagkakalalaki niya, yung hinahamon ang kakayahan niya. I knew him.

"Kaya kong kainin yan." saad pa niya dahilan para ngumisi ako. "Weh? Talaga?" panunuya ko pa. "Am not gay." dagdag pa niya.

"Sinasabi---" bigla na lang niyang kinuha ang isa ko pang isaw na hawak. Sinubo niya agad iyon nang walang pagdadalawang isip.

Ang dali niya lang naubos ito. Napahalakhak naman ako sa naging itsura niya. "Ano? Kaya mo? Huwag mo sabihing gusto mong isuka yung kinain mo?" alam kong nagpipigil lang siya.

"Alam mo ba kung ano ang kinain mo? Bituka yun--" He pulled me closer and without any seconds, he crashed his lips to mine. Sobrang gulat ko kaya ang tagal kong nakareak. Minutes later when he stopped it.

"Yun ang masarap Raine." Shit. Napahawak ako sa labi ko. Ginawa niya pa talaga yun sa harap ng maraming tao.

Note: Makikila niyo nang lubusan si Havana Jack Olivarez sa Wicked na story ko. :) Introduction was published aleready. Librebg mag-comment po. Thank you.