De kracht van Tranen

12 ~Wraak~

Time swap naar de volgende week dinsdag.

Ik schrik wakker, maar dit keer niet van de wekker. Mijn bed is koud en de dekens kleven aan mij vast. Enzo staat lachend naast mijn bed. Hij heeft een emmer in zijn handen. Waarom doet hij zo moeilijk als hij ook gewoon zijn krachten kan gebruiken? Wacht. Hij weet natuurlijk niet dat ik het van hem weet. 'Ik krijg jou nog wel, lastpak.' Grom ik geïrriteerd. Enzo maakt dat hij weg komt en ik sta op. Ik kijk naar mijn bed die helemaal doorweekt is. Ik zal Harm zo wel vragen of hij wat met zijn krachten wil spelen. Ik kleed me om en pak mijn tas. Als ik beneden kom is Enzo al weg. Ik pak wat brood klaar voor school en wat voor nu. Omdat Enzo zo aardig was me super vroeg wakker te maken heb ik ng super veel tijd over. Als ik klaar ben heb ik nog 3 kwartier over tot Harm me op komt halen. Ik spring op de bank en kijk nog even tv.
De deurbel gaat en ik doe de tv uit en sta op. Als ik de deur open doe komt een golf van hitte me tegemoet. Harm moet lachen. 'Lekker voor je. Die krijg je nog terug van de vakantie.' Zegt hij lachend. 'In plaats van je krachten op mij te gebruiken kun je me ook even helpen. Enzo was zo aardig vanochtend om me wakker te maken.' Harm kijkt me raar aan. 'Kom nou maar binnen. We hebben nog wel even de tijd.' Harm stapt naar binnen en ik doe de deur achter hem dicht. Ik loop naar boven en Harm komt achter me aan. Als ik de kamerdeur open doe schiet Harm in de lach. 'Dat droogt toch vanzelf weer?' 'Ja, inderdaad. Als ik morgen ga slapen is mijn bed weer droog. Alsjeblieft Harm.' Hij lacht nog even uit en steekt dan zijn arm uit om mijn bed te drogen. Na niet heel lang is mijn bed weer droog. 'Dank je wel. Zullen we naar school voordat we te laat komen?' 'Krijg ik er niks voor terug dan?' Vraagt Harm. 'Wat wil je hebben dan? Een stikker?' 'Nee. De antwoorden van wiskunde. Was het vergeten te maken.' Geeft Harm lachend als antwoord. Ik zucht en pak mijn wiskunde schrift uit mijn tas. Harm pak ook zijn schrift en gaat aan mijn bureau zitten. Ik geef mijn schrift en Harm begint te schrijven. Na 5 minuten klapt hij de schriften dicht en geeft de mijne terug. 'Bedankt he.' Zegt hij. 'Vergeet niet dat dit 1 maling is. Je kunt niet altijd even aankloppen om over te schrijven.' 'Nee nee. Dat weet ik. Maar ik kwam er pas vanochtend, nadat ik me al een beetje had verslapen, achter. Ik had geen tijd meer om het te maken en ik heb geen zin in een stip (stip krijg je als je te laat komt of als je je huiswerk niet gemaakt hebt).' 'Snap ik.' Antwoord ik en we lopen naar beneden. We stappen naar buiten en ik haal mijn fiets uit de garage. We fietsen naar school en kletsen over van alles.
Als we op school aankomen hoor ik Harm zacht zeggen: 'let the hell begin.' Ik lach zacht. We zetten onze fietsen in het rek en lopen de school binnen. Meteen komt Roos naar ons toe. 'Weten jullie waar Link is? Normaal fietsen we altijd samen naar school, maar nu was hij niet op plek waar we altijd afspreken.' 'Geen idee. Heb hem nog niet gesproken en hij heeft ons niet gezegd dat hij ziek is.' Zegt Harm. Waarom zou hij er niet zijn? Roos loopt weer weg en wij lopen naar onze kluisjes. 'Shit.' Zegt Harm zacht. 'Wat is er?' 'Kluis sleutel ligt nog thuis.' Die sukkel toch. 'Sukkel. Je vergeet echt alles he?' 'Zeur niet zo. Jij hebt toch ook wel van die dagen dat je wel eens iets vergeet?' Ik denk even na. 'Euuhhmm. Eigenlijk niet. Ik ben gewoon te goed om dingen te vergeten.' 'Ik ben gewoon te goed om dingen te vergeten.' Doet Harm me na op zo'n naar toontje. 'Oké. Als je zo doet wens ik je heel veel succes met je jas mee slepen de hele dag. Zullen docenten leuk vinden.' Harm komt dichter bij me staan en fluistert iets in mijn oor. 'Dan wens ik jou morgen na school veel succes. Ik denk dat Link je ook niet helpt en jij heb het meeste gehecht aan je krachten.' 'Nare man dat je bent.' Zeg ik tegen Harm en ik kijk hem boos aan. Hij begint te lachen. 'Wat dacht je nou. Ik vind het net zo gaaf om dit te kunnen als dat jij het vindt.' Ik trek zijn jas uit zijn handen en prop hem in mijn kluisje. 'Nou je zin?' Vraag ik geïrriteerd. 'Helemaal goed.' Zegt Harm nog lachend. 'Wat vind je zo gaaf dat jullie dat kunnen?' Hoor ik een onzekere stem achter ons zeggen. Als ik me omdraai zie ik Julie staan. 'O, Euuhh.' Begint Harm. Ik denk gestrest na. Als Julie iets wil weten doet ze haar best ook om erachter te komen. Hoe onzeker ze ook is. Nu moeten we wel met een goed verhaal komen anders zal ze het niet geloven en door vragen. 'Nou?' Gaat ze door. Ik denk snel na over opdrachten op school. Wacht. Opdrachten. Dat is het! 'Filmen en editing.' Zeg ik snel. Julie kijkt me verbaasd aan. 'Ja. Jer en ik vinden het tegenwoordig leuk om ons bezig te houden met filmen en het editen van de beelden.' Gaat Harm er op door die mijn idee snapt. Julie lijkt het te snappen. 'Als jullie dat zo leuk vinden, waarom starten jullie dan geen YouTube kanaal?' Man. Waar hebben we ons nu weer ingenesteld? 'Euuhh, we willen de beelden niet openbaarlijk hebben staan.' Verzint Harm snel. 'Als jullie beelden af hebben, mag ik het dan misschien wel zien? Dat zou ik super vet vinden.' Julie kijkt Harm met puppy oogjes aan. Harm kijkt haar in haar ogen aan. Ik zag dat hij zijn concentratie verloor en dat Julie begon te zweten. Snel stoot ik Harm aan zodat hij uit zijn gedachten wereld komt. Hij schrikt op en snapt meteen wat ik bedoel. Hoopvol kijkt hij mijn aan. Ik zucht zacht. Ik kan haar natuurlijk laten afkoelen. 'Euuhhm. We denken er nog wel even over na.' Zeg ik in de hoop dat ze me aankijkt. Helaas is haar blik nog steeds op Harm gericht. Liefde, wat heb je er aan? Laat dan ook maar. Ik schud mijn hoofd naar Harm en hij begrijpt me. De bel gaat en we lopen met z'n 3en naar lokaal 21. Geschiedenis... Je kan de dag niet beter beginnen. Sarcasme op en top. Als meneer Verbeek na 10 minuten er nog niet is gaan wat klasgenoten naar de conciërge om te vragen wat we moeten doen. 'Ik hoop op uitval.' Zucht Femke. 'Zal wel niet. Met dinsdag uitval krijgen we meestal opvang uur.' Antwoord Roos die ook bij ons is komen staan. En inderdaad zie ik mevrouw Smeets al aan lopen. Ik voel de teleurstelling duidelijk in de klas. Zelf voel ik me ook zo. Van Smeets moeten we altijd zo stil aan het werk en ze heeft snel door wanneer je wat anders doet. Zuchtend loop ik de klas in en ga naast Harm zitten. Deze les kan nog eens lang gaan duren.
'Ik ben even weg. Als ik er achter kom dat er iets gebeurt zijn er gevolgen.' Zegt mevrouw Smeets en na een keer de klas doorgekeken te hebben loopt ze eindelijk weg. Ik kijk Harm aan en hij draait met zijn ogen. Ik kijk even om me heen. Sommige kinderen openen stiekem chatrooms en andere checken hun Social Media. Iedereen is stil maat toch doen ze even iets anders. Snap ik ook wel. Geschiedenis normaal duurt al super lang omdat het zo saai is. Moet je nagaan hoe het nu is. Ineens blijft mijn blik hangen op iemand. Huh? Link was er toch niet toen we naar binnen liepen? Hij zit rechts achterin, verstopt achter een kast, een beetje om zich heen te kijken. Als hij mijn blik vangt kijkt hij me vals aan. Die heeft wat gedaan, dat sowieso. Maar wat? Langer kan ik niet opkijken want mevrouw Smeets komt weer binnen gewandeld. 'Iemand die wat te melden heeft?' Vraagt ze zoals altijd. Iedereen kijkt haar stil aan. Niemand durft wat te zeggen want als iemand gestraft wordt, dan wordt de rest van de klas ook gestraft omdat iedereen meedoet. 'Nee? Mooi. Aan het werk dan.' Zegt ze en ze kijkt ons boos aan. Wat heeft dat mens toch? Ik laat het maar en ga weer aan het werk. Ik verveel me dood en we moeten nog 20 minuten...
*miiiieeep*. Eindelijk, de bel. De les leek zo lang te duren. Blij ga ik het lokaal uit en loop ik met Harm, Femke en Julie door naar lokaal 83. Biologie is tenminste leuker dan geschiedenis van Smeets. Als ik zit pak ik mijn boeken en de les kan beginnen.

Skip school. Jeremy is net een uurtje thuis.

Ik ben net klaar met huiswerk. Gelukkig was het niet zo veel. Alleen wiskunde, maar dat was ook super saai. *piep piep piep* gaat mijn horloge. Ik zucht. PoesTijger. Ik sjok stil naar beneden en glip het huis uit. Geïrriteerd fiets ik naar de Cave. Onderweg heb ik het gevoel dat ik gecontroleerd word dus kijk ik de hele tijd om me heen. Ach ja, dat gevoel heb ik wel vaker. Ik kijk nog een extra keer om me heen en open de Cave. Als ik in de "woonkamer" kom ben ik weer als eerste. Als ik op de beeldschermen kijk zie ik dat PoesTijger, Enzo en ManOMan Man stiekem aan het kloten zijn met hun krachten bij mensen. Nou ja... Enzo en PoesTijger dan. Zuchtend doe ik mijn vermomming aan. Harm komt ook binnen. 'Is het weer zover? Wanneer leert die kut kat het eens?' Zucht Harm. 'Het houd ons bezig. En nu hij krachten heeft voelt hij zich heel sterk. Maar ik heb een plan.'
'Vertel vertel!' Zegt Harm enthousiast. 'Als ik Link en Enzo bezig houd met mijn krachten, dan probeer jij ManOMan Man bewusteloos te krijgen.' Leg ik uit. 'Hoe doe ik dat zonder hem een klap op zijn slaap te verkopen?' Vraagt Harm die niks snapt van wat ik van plan ben. 'Van de hitte kun je hem in ieder geval slapper maken. Daarna kunnen wij Enzo en Link pakken. Ik Enzo, jij Link.' Leg ik wat duidelijker uit. 'Waarom krijg ik Link?' Vraagt Harm verschrikt. 'Omdat jullie dezelfde kracht hebben. Enzo en ik hebben beide waterkracht.' 'Dan moeten we toch juist tegen de andere kracht? Weet je nog wat we lazen met de tegenkracht? En wat er gebeurde met Link?' 'Oké. Ik pak PoesTijger wel.' We stappen in de Traan-20 en rijden weg. Als we bij Het Oude Fabriek aankomen zouden we PoesTijger, ManOMan Man en Enzo moeten zien. We zetten de auto neer en kijken om ons heen of we ze kunnen zien. 'Waar zijn die drie?' Vraagt TolMan zacht aan me. 'Weet ik niet. Ze zouden hier moeten zijn.' Fluister ik terug. Plots voel ik een rilling door mijn lichaam gaan en kan ik me niet meer bewegen. In mijn ooghoek zie ik hetzelfde bij TolMan gebeuren. Dan zie ik voor ons de drie verschijnen. Ze zaten in het hokje waar PoesTijger Enzo gevangen had. 'Zo zo. Kom je hier weer heen om neergehaald te worden? Voor nu zullen we jullie sparen.' Zegt PoesTijger terwijl hij me vals aankijkt. ManOMan Man staat er achter maar een beetje toe te kijken. Hij heeft hier ook niks mee te maken. 'We zouden het wel eerlijk vinden als wij ook de kans krijgen om te oefenen.' Zegt PoesTijger vals. Ik voel mijn emotie omslaan van boos naar verdrietig. Ik werk er met mijn eigen kracht tegen. Enzo gaat voor me staan. 'Dit krijg je terug. Van al die keren dat je je kracht op mij hebt gespeeld zonder dat ik er vanaf wist.' Sist hij en ik voel zijn krachten minder worden. Wat is hij allemaal van plan? Wilde hij wraak?

Enzo! Why you do this! Wat zijn ze van plan? Gebeurt dit echt? Gaat de TraanMan nou eindelijk neer?
Ik heb dit deel vooral voordat we weg gingen geschreven. Ook in de avond heb ik een beetje tijd kunnen vinden. Tot vrijdag zal er voor de rest geen deel online komen.
En dan zeg ik...
Laters!