De kracht van Tranen

39 ~Verwisselt~

Ik werd wakker van een heerlijke geur die mijn neus binnen drong. De geur van gebakken eieren, spek en vers brood. Ik ga rechtop zitten en wrijf het slaap uit mijn ogen.
'Goedemorgen slaapkop.' Ik kijk om naar de keuken en zie Harm eieren bakken terwijl Link de tafel dekt. Ze zijn beide al aangekleed.
'Goedemorgen. Hoe laat is het dan?' Vraag ik.
'Elf uur. Hebben we nog steeds geen recht om je een slaapkop te noemen?'
'Nee. En hadden we niet al lang op school moeten zitten?'
'Er kwam een bericht in de groepsapp dat de leerkrachten leerling bespreking hebben.'
'Aardig dat we dat ook zo vroeg te weten krijgen.' Ik lach om de sarcastische toon ik Link zijn stem. Ik ga bij de jongens aan tafel zitten en geniet van het ontbijt dat Harm heeft gemaakt.

'Voor een broekie kan je nog lekker koken Harm.' Zeg ik als ik de borden in de vaatwasser doe.
'Eieren bakken met mijn hulp is nog niet koken.' Harm kijkt Link verontwaardigd aan.
'Wat doe ik thuis dan, als mijn ouders weg zijn? Denk maar niet dat ik mijn broertje laat koken.'
'Dus jij noemt een pizza bestelen koken?'
'Link heeft gelijk Harm.' Voeg ik lachend toe.
'Jullie zijn echt de nare mannen!' Roept Harm en hij rent de trap op naar boven. Link en ik kijken elkaar stom verbaast aan. Wat was dat nou? We kleren hem zo vaak een altijd eindigt het dat hij ook moet lachen. Zo erg was het nu toch niet?
'Ik ga even bij hem kijken.' Zegt Link zacht en hij loopt de trap op. Ik plof op de bank. Was dit de druppel? We gingen toch niet te ver? Ik pak mijn telefoon van de salontafel en kijk wat op twitter.
'LAAT DAT LINK!' Hoor ik ineens van boven. Ik kijk verbaasd op. Wat is Link in vredesnaam aan het doen? Ik leg mijn telefoon weg en loop de trap op. Ik zie Link op de overloop staan en hoor geroep uit de badkamer.
'Link? Wat doe je?' Hij kijkt me lachend aan.
'Die flikker was niet boos niks. Toen ik boven kwam lag hij lachend op mijn bed.' Legt hij uit. Ik begin ook te lachen.
'Zou je zo vriendelijk willen zijn om de kraan van de douche even open te draaien?'
'Met genoegen Link.' Ik steek mijn hand uit om de kraan om te draaien. Het enige nadeel is dat er niks gebeurt.
Geen water dat stroomt. Geen gillende Harm die zegt dat het water koud is. Gewoon niks.
Het gejammer is over gegaan in gelach. Harm komt lachend in de deuropening staan. Hij doet zijn handen open voor zich. In zijn ene hand zweven blauwe vonken en in zijn andere hand rode. Of te wel, Link heeft Harm niet goed onder controle gehouden en Harm heeft onze krachten afgepakt.
'Harum! Geef truhug!' Zeur ik.
'Euuhhmm. Laat me even denken. Misschien. Nee.' Link en ik kijken elkaar aan en draaien ons om. We doen onze capuchons, vraag me niet waarom, en steken onze hoofden bij elkaar.
'Wat gaan we doen om onze krachten terug te krijgen?' Fluistert Link.
'Niks. Hij geeft ze vanzelf wel weer terug. Hij kan niet de hele dag met open handen lopen en onze krachten vasthouden.'
Ineens voel ik energie door mijn lichaam stromen. Ik kijk Link aan die volgens mij hetzelfde had. We draaien ons om naar Harm die inderdaad niks meer in zijn handen heeft. Zijn ogen worden groot als we ons omdraaien.
'Shit.' Mompelt hij zacht.
'Wat is er Harm?'' Vraag ik. Ik verwacht nu eigenlijk een antwoord als "jullie mochten jullie krachten nog niet terug krijgen.". Ik zorg wel dat hij straks een ijs koude douche krijgt.
'Ik denk dat we een probleempje hebben.' Harm lacht zenuwachtig.
'Wat heb je nou weer geflikt?' Zegt Link geïrriteerd.
'Weten jullie dat jullie veel op elkaar lijken met ongeveer hetzelfde vest aan en als je jullie haar niet ziet? Ik zou jullie zo door elkaar halen.' Harm wordt rood en kijkt naar beneden. Interessant hoor, je sokken. Maar wat heeft Harm in vredesnaam gedaan?
'Zeg effe duidelijk. Ik snap de hint niet.' Bromt Link. Ik denk na.
Harm had onze krachten vast. Wij lijken blijkbaar veel op elkaar.
Mijn ogen worden groot.
'Harm. Je gaat nu niet zeggen dat...'
'Ik heb jullie krachten verwisselt.' Zegt Harm snel en hij sprint naar beneden. Link en ik kijken elkaar met grote ogen aan.
'Hij heeft WAT!'
Snel rennen we achter Harm aan naar beneden. Beneden is hij nergens te bekennen. Ik sluit mijn ogen en denk aan Harm. Meteen daarna doe ik ze weer open. Het heeft namelijk heel veel zin om krachten te gebruiken die je niet hebt.
Ik ga op mijn tenen staan en buig me naar Link's oor.
'Sluit je ogen en kruis je armen voor je. Denk aan Harm en je zult hem zien.' Fluister ik zachtjes in zijn oor. Link kijkt me raar aan.
'Doe nou maar gewoon.' Zeg ik zacht. Link werpt nog één keer een rare blik op me en doet dan toch wat ik zeg.
'Wow.' Zegt hij na een paar seconden zacht. Blijkbaar ziet hij nu dus wat ik normaal zie, wat betekend dat onze krachten ECHT zijn verwisselt en dat ik nu dus vuur beheers.
Link loopt naar de woonkamer. Ik volg hem maar gewoon. Van de woonkamer lopen we door naar de achterdeur. Link opent zijn ogen en kijkt me met glinsterende ogen aan.
'Dat is echt zo cool.' Hij kijkt naar het dak van de garage.
'Kun je me even een knietje geven?' Ik kijk hem verbaasd aan en hurk neer zodat Link op me knie kan staan. Hij pak de rand van het platte dak vast en trekt zichzelf omhoog. Als hij op het dak is verdwijnt hij uit het zicht en hoor ik gerommel en gepraat op het dak. Even later komt Link weer tevoorschijn met Harm. Hoe komt hij op het dak? Ach ja. Maakt niet uit. Ik help ze beide naar beneden en geef Harm een boze blik.
'En vertel nu maar eens jochie, hoe ga jij dit weer oplossen?'

Ja Harm, wat heb je nou weer gedaan? Ik las reactie's terug en zag dat als Harm krachten zou krijgen hij alles fout zou doen. Nou, voilà.
En dan zeg ik...
Laters!