De kracht van Tranen

3 ~Conflict met PoesTijger~

Als we aankomen op school dumpen we onze jassen in onze kluisjes. Als ik me omdraai bots ik tegen iemand op. Het is een meisje en ze laat haar tas vallen. Hij stond open, dus de inhoud verspreid zich over de grond.
'O, sorry!' Zegt ze verschrikt. Ze bukt om haar spullen te pakken. Ik help haar. Ik pak haar etui. Het is een zelfgemaakte Traanman etui!
'Ben je fan van de TraanMan?' Vraag ik aan het meisje. Ze kijkt naar me.
'Ja. Ik vind hem echt gaaf! Er stond laatst een foto in de krant dat hij in conflict was met PoesTijger. Maar er was iets speciaals. Als je goed naar de foto keek, dan leek het alsof er een straal water uit zijn hand kwam. Dat zou echt zo gaaf zijn.' Vertelt ze tegen me. Ik schrik. Wat! Is er gezien dat ik krachten gebruik? Niemand weet dat. Zelfs de politie niet. Alleen PoesTijger weet dat ik een kracht bezit, want ik gebruik die kracht steeds op hem. Maar ik heb gedreigd dat als hij wat vertelt aan wie dan ook dat ik AL mijn kracht op hem inspeel. Dat kost me energie maar dan zou ik hem kunnen laten verdrinken of anders doden.

'Dat zal wel niet. Krachten bestaan niet.' Zeg ik om mezelf er uit te redden. Alles is van de grond opgeraapt. We staan op en ik kijk haar in haar ogen aan. Ik ben ver weg met mijn gedachten door wat ze net zei. Ineens begint ze te huilen. Shit! Snel zorg ik dat ze weer stopt. Ze kijkt best verbaasd.
'Sorry.' Zeg ik.
'Waarvoor? Wat kun jij hier aan doen? Ik weet niet wat er gebeurde. Ik had even geen controle over mezelf.' Ze kijkt me vragend aan. Tuurlijk, ze weet niet dat ik dat doe.
'O, niks ik zat in mijn gedachte met iets anders.' Dan gaat de bel. Ik loop met haar door de gang. Tot mijn verbazing zit ze bij mij in de klas. De andere jongens kijken verbaasd naar me. De docent komt en we mogen de klas in.
'Mag ik misschien naast je gaan zitten?' Vraagt ze en ze kijkt me aan.
'Tuurlijk.' Antwoord ik. Ik bedenk me dat Link dan wel alleen zit. Maar dan zie ik dat hij ook met een meisje praat. Laat maar. Hij gaat daar maar naast zitten. We gaan zitten. We hebben wiskunde.

'Welkom allemaal. Vandaag zijn er 2 nieuw mensen hier in de klas bij. Komen jullie jezelf even voorstellen?' Vertelt meneer Verhoeven. Onze wiskunde docent. Die meiden naast Link en mij zitten lopen naar voren.
'Ik ben Femke. Ik ben 18 jaar. Ik ben erg fan van de Traanman en heb er best veel voor over om hem te leren kennen.' Oké, ze heet dus Femke. Ik kijk eigenlijk nu pas echt naar haar. Ik was te druk bezig met dat ze heeft gezien dat ik krachten heb gebruikt op de PoesTijger. Ze heeft bruine ogen die glinsteren in het licht. Ze heeft bruin, krullend haar in een staart die tot onderaan haar schouderbladen komt.

'Ik ben Roos. Ook ik ben 18. Ik ben juist fan van de PoesTijger. Ook ik zou het vet vinden om hem te ontmoeten.' Vertelt de ander, Roos dus. Grappig. We hebben ook nog een meisje in de klas zitten. Julie heet ze. Zij is juist fan van de TolMan.

De TolMan is vorig jaar hier gekomen. Hij is een soort hulpje van mij. Ik doe erg mijn best om erachter te komen wie het is. Ik ben gewoon te nieuwsgierig. Ver weg herken ik de stem. Het lijkt of hij zijn stem verdraaid. Ik vraag het alleen niet. Dan wil hij het ook van mij weten. Ook TolMan weet dat ik water krachten bezit. Als hij mij in het normale leven ook kent, dan zal het best raar overkomen. De meiden gaan weer zitten. De les begint.

---:-:-:-:-:---

De bel gaat. Snel loop ik weg. Femke loopt mee.
'Hey Jeremy! Wil je misschien mee naar mijn huis?' Vraagt Femke. Ze kijkt weg.
'Oké. Is goed.' Antwoord ik. De andere jongens zijn toch al weg. Ze pakt haar fiets en we gaan naar haar huis.
Eenmaal daar aangekomen doet ze de deur open.
'Mijn ouders zijn overdag niet thuis.' Zegt ze. We lopen door naar haar kamer. Eenmaal binnen zie ik dat ze een echte TraanMan kamer heeft. Op het bureau zie ik het kranten artikel liggen waar ze het over had.
'Sorry. Ik vind de TraanMan gewoon zo geweldig.' Zegt ze.
'Ik zou er zo veel voor over hebben om hem in het echt te ontmoeten.' Ze droomt weg. Ik lach zachtjes. Ze moest eens weten. Als ze wist dat ik de TraanMan was zou ze flippen.
'Wat is er?' Vraagt ze.
'O, niks bijzonders. Binnenpretje.' We kletsen nog even.