De kracht van Tranen

40 ~Oplossing?~

'I-ik.' Stottert Harm. Er valt een kleine stilte.
'Nou?!'
'Door jullie krachten weer te pakken en dan naar het goede persoon sturen.'
'Ik hoop voor je dat het gaat lukken.' Zeg ik en ik ga recht staan tegen de muur van de garage. Link komt naast me staan. Harm strekt trillend zijn arm uit naar mij en maakt een draai beweging. Hij kijkt verbaasd en herhaalt de beweging weer.
'Ik zou jullie krachten wel weer WILLEN wisselen, maar volgens mij KAN ik het niet.' Link en ik kijken elkaar met grote ogen aan en daarna naar Harm. Zit ik nu vast aan vuur kracht? Kan ik ooit nog wel mijn eigen water kracht krijgen?
Link kijkt boos in Harm zijn bange ogen. Langzaam gaan de tranen over Harm zijn gezicht rollen.
'O ja. Euuhhm, Jer? Hoe laat je iemand stoppen met huilen?' Vraagt Link aan me.
'Euuhhm. Hoe moet ik dat uitleggen? Kijk hem nog eens aan.' Voor mij is het een automatisme geworden hoe ik het doe. Ik zou het eigenlijk niet weten. Link kijkt Harm weer aan in zijn betraande ogen. Volgens mij hopeloos.
'Sorry Harm. Ik zou niet weten hoe het moet.' Verontschuldigt Link zich.
'Maar het is ook wel je eigen schuld. JIJ hebt onze krachten verwisselt.'
'Sorry. Het lukt me niet om terug te draaien. Misschien omdat het nog te vroeg op elkaar is en dat ik het vanavond weer moet proberen.' Ik knik en loop weer naar binnen. Ik heb hier even geen zin in. Ik ga weer zitten op de bank en pak mijn telefoon erbij. Ik heb een berichtje van Enzo.

Enzo: Yo bro! Is het leuk bij de Pjoes?
Me: Hey Enzo! Het is hier in principe best leuk.
Enzo: Maar???
Me: Harm is SUPER dom geweest en zitten Link en ik er mee...
Enzo: What's happend?

'Link! Is het goed als Enzo hierheen komt?' Vraag ik.
'Is goed.' Komt er uit de keuken.

Me: Anders kom je hierheen. Dan zie je het vanzelf wel.
Enzo: Oké. Ben er in 10 minuten.
Me: Tot zo.
Enzo: Bye!

'Enzo is er over tien minuten.' Zeg ik hardop. Er komt een geluid uit de keuken dat lijkt op een "oké". Harm komt de woonkamer binnen lopen.
'Ik ga naar de Cave om de boeken te halen. Misschien staat erin hoe ik het kan oplossen.' Voordat ik ook maar iets kan zeggen is Harm de deur al uit.

De bel gaat. Ik loop naar de deur en doe hem open. Meteen word ik onder controle genomen en laat Enzo me huilen.
'Flikker.' Snik ik. Ik kijk Enzo net zo lang aan tot dat hij me laat stoppen. Ik doe een stap opzij zodat hij naar binnen kan. Link komt ook net de woonkamer binnen met drie glazen fris.
'Yo Enzo.'
'Hey poes.' We gaan zitten. Enzo op een stoel, Link en ik op de bank.
'Maar Jeremy, je zei dat Harm dom was geweest. Wat is er gebeurt?' Link en ik kijken elkaar aan.
'Nou. Je weet dat Harm krachten kan afpakken?'
'Ja.'
'Hij kan blijkbaar ook krachten verwisselen.'
'WAT heeft hij gedaan?!' Enzo kijkt ons met grote ogen aan.
'Kan hij het dan niet terug draaien?'
'Wat denk je dat we hebben gedaan?' Plots klinkt er gepiep door de kamer. Ik kijk naar mijn horloge.
'NEE NEE NEE! Waarom nu?' Zeg ik geïrriteerd.
'ManOMan Man?' Vraagt Link.
'Ja. Willen jullie alsjeblieft helpen? Enzo en Harm zijn de enige die hun krachten kennen en beheersen op dit moment.' Smeek ik.
'Harm heeft zijn krachten onder controle? Laat me niet lachen! En ja, ik ga mee.'
'Ik ga ook.' Ik ben echt zo blij dat de jongens mee gaan.
'Link, ga jij naar je eigen plek? Ik stuur je zo wel de locatie door.' Link knikt.
'Enzo, ga jij met mij mee?' Ook Enzo knikt.
'Dan zie ik jullie zo wel weer.' We maken ons klaar om te vertrekken en ieder gaat de goede kant op.

'Wauw. Ik had jou echt onderschat.' Zegt Enzo als hij met mij de Cave binnen komt. We konden niet via mijn eigen ingang naar binnen aangezien ik geen water krachten meer heb. Nu moesten we moeilijk doen om via de ingang van de Traan-20 binnen te komen. Van de hoofdkamer lopen we door naar mijn kamer. Ik trek een jas aan en een masker over mijn hoofd. Ik kijk naar Enzo die de hele tijd heeft staan toekijken.
'Denk jij ook nog iets anders aan te trekken of geloof je het wel?'
'Als ik van jou iets krijg zou ik dat erg fijn vinden. Ik word liever niet herkend als ik mijn krachten gebruik.' Ik kijk tussen de pakken en vind nog een maatje kleiner.
'Pas eens.' Zeg ik en ik gooi de jas naar Enzo die hem nog maar net vangt. Hij mompelt wat onverstaanbaars en trekt de jas aan. Ik ga achter hem staan met een masker in mijn hand. Gek genoeg merkt hij er niks van.
'Goed genoeg.' Enzo kijkt op en kijkt wat om zich heen.
'Jer?' Ik trek het masker over zijn hoofd heen. Er gaat een schok door zijn lichaam heen wat me doet lachen.
'Verdomme Jeremy!' Toch kan hij een klein lachje niet onderdrukken. Ik loop weer terug naar de hoofdkamer. Tolman staat op de beeldschermen te kijken. Ik kan het niet laten en wil Tolman onder controle houden. Zonder ook maar iets te doen draait Tolman zich om. Zo te zien was het niet vrijwillig.
'Hoe heb jij het in vredesnaam voor elkaar gekregen om Link en Jeremy door elkaar te halen?' Zegt Enzo lichtelijk boos. Zo te zien heeft hij ook Tolman onder controle. Wat hou ik op zulke momenten toch van mijn broertje.
'Als ze met hun ruggen naar je toe staan en ongeveer dezelfde kleding aan lijken ze op elkaar oké. En het was vroeg.' Ik stoot Enzo aan dat hij Tolman los moet laten. Ik heb nu geen zin in gezeur.
'Weet jij waar ManOMan man is?' Vraag Enzo voordat ik mijn mond ook maar open kan trekken.
'Ja. Hij is op de plek waar we hem voor het eerst ontmoette.' Vertelt Tolman. Ik knik en loop alvast naar de Traan-20.
'Wie gaat voorin?'
'Ik ben je broertje!'
'Ik ben de oudste!'
'Ik heb het nog nooit gedaan!'
'Je weet dat ik niet aan knopjes zit!'
'Ik heb je krachten niet verruild met die van Link!'
'Ik heb al geen zin meer in dit gezeur!' Zo komt het dus dat Tolman achter me zit en Enzo naast me. Ik start de auto en rijd de Cave uit. Op naar de plek van de eerste ontmoeting.

De oplossing is toch niet zo makkelijk te vinden. Zal Jer ooit nog zijn eigen krachten krijgen? Ik weet het niet😇.
En dan zeg ik...
Laters!