De kracht van Tranen

36 ~Waarom?~

'Doordat je nog steeds sliep, en ze hadden wat dingetjes tegen elkaar gezegd.' Harm krijgt een grijs op zijn gezicht.
'Ik denk dat ik die dingetjes niet wel weten.' Harm schud lachend zijn hoofd.
'O ja. Voor ik het vergeet te zeggen. Succes met lopen.' Harm klopt me op mijn schouder.
'Hoezo? We waren toch met de Traan-20?'
'Euuhhm. Ja. Daarover gesproken. Euuhhm.'
'Wat heb je gedaan Harm?' Ik ga met mijn handen over elkaar voor hen staan.
'Toen jij sliep ben ik blijven wachten op meiden. Na zo'n tien minuten heb ik ze toch maar geholpen. Zij zijn lopend naar huis gegaan. Ik heb nog even gewacht of je misschien waker zou worden. Na een kwartier heb ik de Traan-20 gepakt en naar de Cave gereden, omgekleed en naar huis gegaan.'
'Jij mag nog niet eens autorijden!' Onderbreek ik Harm.
'Weet ik.'
'Waarom rijd je er dan in? O wacht. Laat maar. Meneer is gewoon te lui om te lopen en had geen zin om me wakker te maken.'
'Klopt.' Krijg ik als antwoord. Ik draai met m'n ogen en begin weer te lopen.
'Zal ik mijn verhaal nog verder vertellen?'
Ik knik. Ik ben ook wel benieuwd naar wat die meiden hebben uitgespookt in de tijd dat ik sliep.
'Nou. Vanmorgen wou ik dus kijken of je nog sliep. Ik stapte thuis op de fietsen ging dus richting hier. Toen ik op die lange weg was die alleen eindigt op Het Oude Fabriek kwam ik de meiden tegen. Roos had en lekke band en liepen dus verder. Zo haalde ik ze in. Met z'n alle liepen we naar Het Oude Fabriek. Hier aangekomen sliep jij nog. Ze gingen over dingen praten en grappen maken. Wil je weten wat?'
'Laat maar. Ik hoef die meiden praatjes niet te weten.'
'Is goed. Dat kom je het niet te weten.' Harm lacht zacht. Ondertussen lopen we naar de Cave. Wat is Het Oude Fabriek eigenlijk ver weg vanaf de Cave. Dat merk je pas als je het lopend doet. Ik snap wel dat Harm de Traan-20 heeft gepakt.

'YO. IK BEN WEER THUIS!' Roep ik door het huis. Ik hoor gerommel op de trap en even later verschijnt Enzo in de gang.
'Hey Jer. Onze ouders zijn boodschappen doen. Harm had gebeld dat je bij hem was. Is dat waar of had je wat anders te doen?' Enzo laat wat water in zijn vingers glijden.
'Ja ik had wat anders te doen. Die sukkel had Julie, Femke en Roos opgesloten en had allemaal plannetje gemaakt die weer even moesten dwarsbomen. Het is gelukt! Soort van.'
'Hoe bedoel je "soort van"?'
'Euuhhm. Als reactie pakte ik ManOMan man vast met water. De meiden zagen dat dus.' Enzo facepalmt zichzelf.
'Jij noemt ManOMan man wel een sukkel, maar je verdient die naam zelf ook!'
'En bedankt hé, broertje.' Ik leun met mijn arm op zijn schouder. Enzo kijkt me aan en draait met zijn ogen. Hij maakt een schijnbeweging naar beneden met zijn schouder en ik val bijna. Ik kan nog maar net mijn evenwicht bewaren.
'Sukkel.' Lacht Enzo en hij loopt de trap weer op.
Ik kijk hem na een loop zelf dan naar de keuken. Ik schenk en glas water voor mezelf in en neem hem mee naar mijn kamer. Het glas zet ik op mijn nachtkastje neer en zelf pak ik mijn oortjes en mobiel om muziek te luisteren. Ik ga liggen en doe de oortjes in mijn oren. Ik zet Spotify aan een leg mijn mobiel naast me neer. Ik ga liggen en sluit mijn ogen. Dit kan ik vaak lang vol houden.

Ik schrik op van ijs koud water dat over mijn gezicht loopt.
'Ben je wakker?' Zegt Enzo als ik mijn oortjes uit doe en recht op ga zitten.
'Ik sliep niet.' Antwoord ik nors terug.
'Dan niet. Maar kom je naar beneden? Onze ouders zijn terug. En bereid je maar vast voor, er gaan vragen komen waarom je zo vroeg weg ging en wat je hebt gedaan.' Ik denk na over wat ik ga zeggen. We lopen we de trap af naar beneden.
'Hey Jeremy. Was het leuk bij Harm?' Is het eerste wat mijn moeder zegt als ik de woonkamer binnen kom.
'Ja. Het was heel gezellig.'
'Wat hebben jullie gedaan dat je zo vroeg weg moest?' Vraagt mijn vader. Oké, en nu? Wat is een rede om vroeg je bed voor uit te gaan?
'Harm dacht dat ik ook pokemon go speelde. Er was blijkbaar een zeldzame pokemon bij hem in de straat. Hij zei niet wat er aan de hand was. Dus ik ging er heen omdat er iets "episch" bij hem was. Toen ik dat was bleek het dus voor niks, want ik speel dat spel niet. Uiteindelijk hebben we wat zitten gamen en hebben we gepraat.' Please geloof mijn verhaal. Please geloof mijn verhaal.
'Oké. Gelukkig was het gezellig.' Pfiew. Ze geloven het.
'Ik ga weer naar mijn kamer.' Zeg ik een ik draai me om om naar boven te gaan.
'Is goed. Kom je om vijf uur wel weer naar beneden?'
'Is goed.' Antwoord ik nog snel en ik vlucht naar boven.

Daar ben ik nog makkelijk van af gekomen. Lang leven Pokemon go! Ook al speel ik het niet, het is toch een fantastisch spel.

I know. Het is heel laat. Maar dat maakt niet uit! Kan toch niet slapen van de hitte.
Ik probeer zo vaak mogelijk te uploaden.
En dan zeg ik...
Laters!