Unexpected [Completed]

Unexpected : The Twist

-------

***Lemon POV***

**~A Week later~**

One week na pala mula nung naging emotional ako. Akala ko di na ako babalikan sa masakit na ala-alang yun. Ang ala-alang yun na pilit kong takasan, at dahil sa nangyari mas lalo kong kinamuhian ang ama ko. Kung tinolongan lang sana niya kami, di sana,di sana nawala si kuya. Mahal na mahal ko si kuya, siya ang nagtayong ama sa pamilya. Siya rin ang tumulong sa mama ko to enable to survive us. Simula sumama sa iba papa ko sa iba, nawala lahat samin Ang promise niya kay mama na di parin niya iiwan ang reponsibilidad niya samin ni kuya, pero yun ang di natupad. Naalala ko pa nun nung panahong nasa kritical na kondisyon ang kuya ko.

'**Flashback**'

"ma san ka pupunta?" tanong ko kay mama na nagmamadaling umalis sa hospital, dun ko na siya naabutan sa labas na nag iintay ng masasakyan.

Mga one month na namalagi kami sa ospital. My kuya is ibmn state on coma, daming bibilihing gamot at idagdag pa ang babayarin namin sa ospital. Halos lahat ng paarin namin na ibinta na,ang bahay namin na isangla. No let me rephrase, nawala na lahat na impundar nila mama at kuya.

"pupuntahan ko papa niyo, magbabasakali ako " si mama na umiiyak

"ma---"

"gagawin ko lahat mabuhay lang kuya mo Lemon baby, gagawin ko lahat maging okay kayo..." tuloyan na humahagulhol si mama

"ma please wag kanang umiyak, makakasama yan sa inyo"

"I'm okay baby, I have to " pumara na si mama sa taxi

"ma sasamahan ko na kayo"

"No baby, stay here kailangan ka ng kuya ma at sa pamilya ni Ryan "

"No ma,sasamahan ko na kayo, Im sure maiintindihan naman ako nila tita and I know kuya will be alright,kaya please ma, let me "

"okay, lets go "

Sumakay na kami ni mama sa taxi, while nasa taxi kami I hug her and she hug me back. I am praying na sana matutulongan matutulongan sana kami ni papa.

"baby?"

"y-yes ma? "

"are you alright?, I mean--"

"ma don't worry, I'm okay "

Pero yung mga salitang yun ay hanggang sa bibig lang. Kasi nagisa-isang bumagsak luha ko. Bumalik sakin yung sinabi nila.

'I love princess, you will be fine '

' I promise I well protect you no matter what '

Bakit ganun, ang saya namin nun,were celebrating Ryan's birthday that time. We're happy tell the earthquake happens. Tumulo nanaman luha ko, that time kasi yun ang huling yakap niya at ngiti natanggap ko muka sa kanya. Nasa ospital kami nun kung saan dinala sina Ryan at kuya. Ang kuya ko unconscious that time at unang na ipasok sa ambulance kasunod si Ryan ang boyfriend ko.Dahil kilala ko silang dalawa pinapasok ako kung saan sila pinasok.

'b-baby, m-my princess, d-don't cry'

Hirap niyang sabi, at kahit nahihirapan siya pinahid niya parin luha ko.

'stay still Babe, masasakatan ka lang'

'I'm f-fine'

'........' di ako nagsalita kasi any moment hahagol-hol na ako

'baby,p-promise me you will be happy'

'stop that Ryan, ayaw kong marinig yan'

'No, '*iling*' baby promise me that you will be happy no matter what'