Unexpected [Completed]

---Twist: Four---

--------

***Lemon POV***

"K-Kade " yan ang tangi kong sambit

Ewan, diko maintindihan sarili ko natatakot ako na masaya. Natatakot ako sa naramdaman ko kasi ganito din yun dati kay Ryan eh, or mas higit pa ata. Kaya lang---kaya lang baka mawala nanaman siya,kasi lahat minahal ko nawawala.

"Please, give me chance Lemon "

Umo-Oo ba ako?, baka kasi ----

"please,let me heal you and love you "

Tinignan ko siya, siguro it's about time to let go... Binaling ko ang tingin sa puntod ni Ryan--'Ryan siguro it's about time to let you go, it's been 4 years nung nawala ka. Please forgive me, I always love you but---but I think I start loving Kade. Please give me some sign na Okay lang sa'yo. Or pa ulanin mo'

'huh?' Teka diko naman sinabi na ngayon'ngayon din Y_Y.

" halika ka na umaambon na " si kade while hinubad ang jacket niya at pinatong sa ulo ko.

Di pa kami naka abot sa car lumakas na ang ulan. >__< naman Ryan talagang ipinamigay mo na ako?.
"Ang ganda naman ng panahon kanina bat umulan" siya na pinahiran ako gamit ang panyo niya ako naman nakatitig lang sa kanya.

"What? may dumi ba ako sa mukha?" nagtataka niyang tanong. Umiling ako

"No,I mean wala, it's just that ---wag kang ganyan please..."

"wag ganyant what?"

"Sa pagiging ganyan,pagiging maalalahanin mo, sa pagiging sweet mo lahat"

"bakit anong problema dun? "

"kasi, baka hanap-hanapin ko lahat yan, kaya please ---"

"shhhh --stop thinking okay " sabi niya na linagay ang forefinger niya sa labi ko to zip me out.

"pero ---"

"stop thinking, let the wind flow in your life coz' I will always up there waiting to catch you, so don't worry and I will always love you " he utter those words and pinch my nose lightly

" Thank you for loving me Kade, and I think I start ---"

"shhh---- don't rush yourself Lemon, kaya kong maghintay " after he says,he kiss my forehead and smile.

-----------