Unexpected [Completed]

---Twist: Seven---

---------

***Lemon's POV***

"kailan kapa ba magkatime sakin? "

"I tried my best, just to be with you right now ganito isusumbat mo sakin? "

"do you really love me? "

"Yes, I do Lemon,my sweet Lemon, I love you" he said while sinakop sa dalawang palad niya sa mukha ko, yung tipong nose to nose..

"kung ganun bakit di mo pa ako pinakikila sa parents mo? " say ko sabay hawi sa mga kamay niya, tapos tumalikod ako.

" *sigh* .. nag hihintay lang ako ng tiempo "

Marahas akong tumingin sa kanya.

"Tiempo nga lang ba?!!"

"anong gusto mong palabasin?, know what lemon let's stop this conversation, lam ko na san patutunguhan nito..."

"no! KM, let me understand, why? "

"stop this -----"

"dahil ba may ibang gusto parents mo for you?, siya ba ang dahilan kung bakit wala kanang time sakin? satin? "

"at san mo naman yan nakuha ---"

"I saw in my bear eyes...huh!,, busy sa work pala ha..."

"lemon baby"

Yayakapin sana ako ni KM pero umatras lang ako...

"dont !...mas lalo lang akong masasaktan...."

"I love you..."

"You love me?, Yooou!!! love me??! ..stop that crap Kade...wag mong sabihing katatagang yan kung di mo naman kayang panindigan...!"

"what shloud I do make you believe me? "

"Ipakikilala mo ko sa parents mo! "

"kaya kong gawin lahat wag lang muna yan...please intindihin mo naman ako..."

"pinilit kong itindihin ka Kade dahil mahal kita,and di ko lang maintindihan kung bakit di mo ko kayang panindigan, bakit di mo ko kayang ipagtangol ..."

Tears falls down to my cheeks , ang sakit na kasi eh...nung nag date kami ni Kade we meet his parents with his brother Silver, alam ni silver na kami na sa kambal niya...Pero pinakilala lang ako bilang kaibigan niya. Nakapag graduate na nga kami pero he never introduced his parents. Sa di naman ako OA, pero feeling ko mali eh.

"Lemon please......"

"alam mo ba kung gaano kasakit...nung itinanggi mo ko sa harap sa parents mo...."

" lemon please....ayaw lang kitang masaktan"

"dahil ayaw nila sakin....diba?! "

"............"

" see....lumabas din ang totoo.."

" Lemon.."

Pilit yakapin ako,ako naman pilit kumawala sa kanya....

"lemon...baby, please listen to me"

"ano pa ba dapat kong pakinggan, ??"

"baby, Trixie its just a friend,a family friend, family nila tumulong sa pag angat muli sa negsyo namin, alam mo namang kakarecover lang namin...."

"and yun ang kapalit??, "

".........."

" *sigh* siguro, may mga priorities kang naka lineup na yun ang inuuna mo sa ngayon Kade at ako ang panghuli sa priorities mo----"...nag uunahan ng bumagsak ang mga luha ko.

"what are you trying to say"

"may mga priorities ka na dapat mo yung ma achieve, ako naman kailangan ko ding unahin narin sarili ko...may----may mga priorities din ako na kailangan kong maabot."

"now what....are you breaking up with me?"

I just nodded , di ko kayang sabihin ang katatagang yun.

"I think, this is the best way for us..." me

"Look Lemon "

Tears falls, again and again, di ko mapigilan ehhh....Oo masakit pero this is the best for us....Ayaw kong mawala siya pero kailangan....

"wala na tayong time isa't isa... isa pa ayaw kong magkasakitan lang tayo in a near future,siguro this time di pa talaga time para satin, baka sa ibang time pa pwede tayo..." me

Pinahid ko ang luha ko ang sakit...ang sakit talaga,alam ko ganun din nararamdaman niya ngayon...

"Kade...,baka...baka may tamang panahon para satin, at sana sa tamang panahon na yun...ready na tayong harapin ang lahat, baka sa time na yun kaya mo nang mag mahal ng buong buo.....mahal kita pero....'*sniff*' pero kailangan kitang pakawalan...."

"le---lemon, "

"please pakawalan muna natin ang isa't isa......"

----------