Four months ago. I got pregnant. Lahat kasi ng positions na binabasa ni Jupiter sa magazines, ginawa namin. Finally. Nagpay-off lahat ng puyat at pagod namin sa gabi.
Ayon sa ultra sound, it's a baby girl. Natupad ang hiling ni Jupiter na makababae this time.
We decided na Uranus Casey ang magiging pangalan nya, para pamilya na kami ng planeta. At ngayon nga, patakbo na naman kami sa ospital kasi manganganak na ako. Oo. Manganganak na ako. Ngayon din.
At kagaya ng dati, hindi na naman maisuot ni Jupiter ang susi ng kotse sa key hole. Mas kinakabahan sya kaysa saken.
Holy Crap! Fast Crap! Punyetang Crap na yan!
"Jupiter naman. Ano ba? Padalawang beses na to. Hindi mo na naman maisuot ang susi. Dito na lang kaya ako manganganak?." I said sa kabila ng paghilab ng malaki kong tyan.
"Nanginginig kasi ang kamay ko, Honey. Naku. Hindi pwede. It's our baby girl. Hindi pwedeng sa sasakyan sya ipanganak!." He look pale habang pinipilit isuot ang susi.
"Then bilisan mo. Ako na. Ako na ang magsusuot." I blurted out.
Hinatak ko na ang susi kay Jupiter saka ko isinuot sa key hole.
"Thank you, Honey. Natetense kasi talaga ako." He uttered bago nagmamadali inengine na ang sasakyan.
"Bilisan mo na. Please. Lalabas na talaga tong anak natin." Nakangibit na sabi ko habang hinihimas ang tyan ko.
"Oo. Eto na, Honey. Nagmamadali na nga ako. Chill lang, Venus. Mabilis lang to."
Few hours later. Narating din namin ang ospital na pinag-anakan din kay Mars Caleb noon. Inilabas ang strecher. Humahangos na itinulak na ako papasok sa loob ng ospital. And the rest was history. Nagblock out na ang paligid ko.
Nagising ako dahil sa liwanag na ng kung ano sa mata ko. Dahan dahan akong nagmulat ng mata. Medyo blurred pero alam ko, mukha ni Jupiter ang nasisinagan ko. Kinusot kusot ko ng maigi para luminaw.
And there he is, in a flesh. Isang nakangiting Jupiter Pelaez sa harap ko, katabi ang Mommy Rebbecca habang karga karga si Mars Caleb na nakangiti din.
Laking gulat ko nung makita ko sa tabi ni Mommy Rebbecca ang pamilya ko. My long lost family.
Am I dreaming? Totoo ba to? Nandito sina Nanay? Si Tatay? At ang apat kong kapatid na lalaki? In a flesh?
Napatingin ako bigla kay Jupiter. He was smiling. A genuine smile perhaps.
"Your not dreaming, Honey. They are here. Your family is here." Jupiter asserted with a big smile this time.
"Pa-Paanong paano nila nalaman na. Sa-Saan mo sila nahanap? Kelan pa? Ba-Bakit hindi ko alam? Ano bang nangyayare? Nasaan na ang anak natin? Okay lang ba sya?." Naguguluhan kong tanong as I furrowed my brows.
"Honey. Relax. Uranus Casey is very fine. In any time soon, makikita mo din sya. Hmm. This is my surprise for you. Medyo natagalan kasi ang paghahanap nung detective na hinire ko, eksakto namang nanganganak ka pa. So, labas muna kami nina Mommy at ni Mars. I love you, Honey." Mahabang litanya ni Jupiter bago ako hinalikan sa noo.
Pinagmasdan ko lang ang papalabas kong mag-ama at si Mommy Rebbecca. Natuon ang pansin ko kay Nanay na medyo teary eyed na. Lumapit sya sa kama. Hinawakan nya ang kamay ko.
"A-Anak. Kamusta?." Yun lang ang tanging nasabi ni Nanay tsaka sya humagulgol bigla.
Pinakiramdaman ko muna ang sarili ko. Ito na ang matagal kong inaantay. Ang makita ulit ang pamilya ko. Wala akong maramdamang galit o hinanakit sa puso ko.
