Dierenfluisteraar 2: Nieuwe Gaves (voltooid)

Hoofdstuk 23

*** ik krijg heel veel reacties op de vraag welk boek jullie het leukste lijkt enzo. Ik ben van plan om aan het einde van de meivakantie het eerste deel van het boek met de meeste stemmen online te zetten! Verder wil ik ook even zeggen dat ik het heel druk heb met school en sport, en mijn inspiratie is op... Dus vandaar dat de updates langer duren. En ik ga ook op vakantie, zonder WiFi, dus in de vakantie zal er waarschijnlijk in de tweede week een update komen. Hebben jullie nog ideeën voor me? Als je ze hebt, stuur ze dan plies naar me toe, dan kan ik kijken of ik wat kan gebruiken en misschien krijg ik zo weer inspiratie:) ***

POV Jack
Met zijn vieren liepen we de school in. Onze eerste schooldag hier, en ik zag er nu al tegenop. Niet omdat het een nieuwe school was ofzo, maar omdat ik hier Engels moet praten en in het Engels les krijg. Zoë daarentegen vond het juist leuk, maar dat is niet zo gek. Ze is steengoed in Engels, en spreekt het het beste van ons allemaal. Zoë liep voor ons uit naar een deur, en klopte aan. Toen de deur open ging, keek een vriendelijk gezicht ons aan. 'Hello,' zei een vrouw. 'Can I help you?'. (Ik schrijf het Engels anders gewoon in het Nederlands en zet het tussen sterretjes zodat je herkent dat ze engels praten). '*hallo. We zijn nieuw, dit is onze eerste schooldag hier*' zei Zoë. '*oh, jullie zijn de nieuwe leerlingen, uit Nederland! Kom binnen, dan geef ik jullie je roosters en vertel ik wat over de school*'. We liepen het kantoortje binnen en de vrouw sloot de deur achter ons. Ze begon wat te vertellen over de school, maar dat ontging me allemaal. Ze praatte te snel om haar te kunne volgen, en niet veel later duwde ze onze roosters in onze handen, zei ze ins gedag en moesten we op zoek gaan naar ons eerste lokaal. Ik had opgevangen van wat ze zei dat we de boeken morgen pas krijgen, net zoals ons kluisje. Zoë liep voor ons uit, en zicht naar het juiste lokaal.

POV Wolf
Alena moest naar Australië. En ik kon niet mee, dus ik doe nu een ronde om het territorium van onze roedel. Vannacht is het volle maan, en kan ik de dierengoden spreken. Als ik Alexander heb gespot, kan ik dat tegen ze zeggen en dat vertellen zij het aan Alena. Simpel dus. Toen ik bijna klaar was met mijn ronde zag ik een vreemde man door het bis heen sluipen. 'Waar is dat rot kind... Als ze hier niet is dan vermoord ik die waarzegster' mompelde hij. Geen twijfel mogelijk. Dat is Alexander. Zo snel mogelijk rende ik terug naar de roedel. Ik zocht naar Luna, en torn ik haar vond deed ik verslag. 'Geen vreemde wolven te bekennen aan onze grenzen. Maar wel iemand anders. Alexander' zei ik vol ernst. Luna knikte 'mocht ik de dierengoden spreken, dan geef ik het aan ze door. Dat hij er is is ook een probleem voor ons. Want zijn dier, is ook een wolf'.

POV Alena
De eerste schooldag was niet echt geslaagd. De helft van de informatie begreep ik niet, omdat het in het Engels was. Nu we weer terug, in het hoofdkwartier, en ben ik samen met mijn moeder naar de trainingszaal gegaan. Ik liet Valka vrij, en ze begon rondjes te vliegen. 'Je moet je concentreren op je totemdier' zei mijn moeder tegen me. Ik sloot mijn ogen en concentreerde me op Valka. Toen ik mijn oven open deed, zag ik iets wat ik totaal niet had verwacht. Ik zag de trainingszaal onder me voorbij vliegen, en mezelf zitten. Ook kon ik alles heel gedetailleerd zien. Het duurde even tot het tot me door drong. Ik zag door Valka's ogen! Ik hoorde mijn eigen ademhaling perfect, zelfs mijn eigen hartslag kon ik horen! Ik zag en hoorde veel beter. Ik sloot mijn ogen heel even, en toen kijk ze weer open deed was mijn zicht weer normaal. 'Ik zag door de ogentaal Valka!' Riep ik uit. Mijn moeder glimlachte 'mooi. Dat betekent dat de eerste stappen in jullie band zijn gezet.de eerste stap, is het veranderen van je dier in een tatoeage. De tweede stap, is door zij of haar ogen kunnen zien. Daarna ga je eigenschappen over nemen, en in jouw geval zal je beter kunnen zien en horen, en je kan je soepel en snel bewegen' legde mijn moeder me uit. Ik knikte begrijpend. 'Dus hoe closer ik en Valka worden, hoe keer eigenschappen ik ban haar overneem?'. Mijn moeder knikte 'inderdaad'.