Emre
Nazlı odaya girdikten sonra ben aşağı indim. Veeeee yine kapı çaldı. Selin de seslere dayanamadı indi. Bilin bakalım bu sefer kim. Dan dan daaan... Savaş'ın annesi. Melek teyze.
Melek teyze:Meraba Emrecim, Meraba Selincim.
Selin ve Ben aynı anda "Merhaba Melek teyze." dedik.
Melek teyze:Içeri gelebilir miyim?
-Tabiki Buyur Melek teyze.
İçeri girdi. Şimdi Savaşla Nazlıyı görse fena olur. Neden mi? Nedenini Savaş anlatır.
-Buyur otur Melek teyze.
Melek teyze:Sağolun çocuklar. Savaş nerde?
Selin:Gelir birazdan.
Melek teyze:Tamam.
Savaş
Aşağı indiğimde bizi bekleyen misafir annemmiş. Yandık!! Neden mi? Çünkü;
Annem ne kadar zengin olsak da eski kültürlerden asla vazgeçmez. Yani benim Selinle kalmamı bile zor kabul etti. Şimdi bi kız beni kovalıyo ve ıslak. Yanlış anlaşımlara müsait bi tablo. Şimdi anladınız mı?
-Annecim hoşgeldin.
Annem:Hoşbuldum. Yanındaki kızı tanıyabilir miyim oğlum.
-Annecim o. sorun şu ki kızın adını bilmiyorum. Nasıl yutturcam anneme.
Annem:Evet o.
-O benim arızam. Canım sevgilim.
Kız hemen bana döndü sonra sessizce
Nazlı:Ne sevgilisi??
-Annem gidene kadar idare et. Adın ne senin?
Nazlı:Nazlı benim adım.
-Eğer rolünü iyi oynarsan kolyeyi alırsın. Anlaştık mı?
Nazlı:Tamam anlaştık.
Annem:Adı ne peki oğlum.
-Nazlı. Adı Nazlı.
Annem:Çocuklar bizi bi Nazlı ve Savaşla bırakır mısınız?
Emre:Tabi Melek teyzecim. Size kolay gelsin gençler. Hadi Selin çıkalım.
Selin:Hadi çıkalım. Kapıdan bizi dinliyolar kesin.
Annem:Meraba Nazlıcım.
Nazlı:Meraba Melek hanım.
Annem:Kaç yaşındasın?
Nazlı:20 yaşındayım.
Annem:Hangi bölüm?
Nazlı:Ben halkla ilişkiler ve tanıtım reklamcılık okuyorum.
Annem:Savaşla nasıl tanıştınız?
Nazlı:Şeyy... Şöyle tanıştık.
Annem:Evet dinliyolarum. Dik dik Nazlıya bakmaya başladım. Anlatıcaklarını merak ettim. Bakalım nasıl bi yalan atıcak.
Nazlı
Artık anlatmam lazım. Yoksa kolyeyi vermez. Başlıyım ben o zaman.
-Şöyle efendim. Ben eve doğru giderken motorlu bi kız gördüm. Bayağı bi özendim o kıza. Bende yaparım diye gittim eğitim almak için bi yere.
-Bana motor kullanmayı öğretir misiniz? Dedim.
-Ben öğretmiyorum. Şurdaki çocuk öğretiyo. dedi Savaşı göstererek. Yanına gittim. Aynısını söyledim. Savaş hemen tabiki dedi. Çok mutlu oldum. Günler geçti Savaşın öğretirken belimden tutması bazen elinin Elime değmesi beni çok utandırıyodu. Bende bıraktım. Savaş o gün evimi bulmuş. Akşama geldi. Pencereme taş attı. Baktığımda çok heyecanlandım. Üstümü başımı düzeltmeye çalıştım. Pijamalıydım çünkü. Alaycı bi şekilde bana bakıyodu. Bende hemen topladım kendimi.
-Buyur
Savaş:Neden bıraktın?
-Motor derslerini mi?
Savaş:Evet
-Ailem izin vermedi.
Savaş:Ben izin alırım ailenden.
-Yok... Gerek yok.
Savaş:Neden?
-Çok ısrar ettim istemediler.
Savaş:İnsene aşağı bi.
-Neden?
Savaş:Ben böyle konuşamam.
-İnemem.
Savaş:Ben geliyim o zaman.
-Ya hayırr!
Savaş:Ya sen gel yada ben.
-Tamam bekle.
Aşağı indim yanına giderken beni baştan aşağı süzdü. Ayağımda şirin panduflarım, üstümde ayıcıklı pijamam ve yün bi hırka vardı.
-Ne bakıyosun?
Savaş:Çok komik gözüküyosun.
-Off Tamam sus! Ne var?
Savaş:Sakin ol! Geri dön. Benim yüzümden gitmişsin. Öyle diyorlar.
-Seninle hiç alakası yok.
Savaş:Neden gittin peki?
-Aile meselesi.
Savaş:Bak geri dönmezsen mikrofon alırım Elime "geri gel tatlııı kızzzz" diye bağırırım.
Çok utanmıştım tabi ama belli etmemeye çalıştım.
-Tamam ya gelirim.
Savaş:Gelmezsen basarım evini.
-Tamam söz gelicem.
Savaş:Beklicem. tam giderken geri döndü ve yanağımdan öptü. İşte böyle tanıştık ve ben böyle aşık oldum.
Melek hanım:İlginç bi tanışma. Sen hangi odada kalıyosun?
Ben lafa atlamadan Savaş girdi lafa.
Savaş:Nazlı benim yatağımda yatıyo bende odamdaki koltukta.
Melek hanım:Oda yok mu oğlum?
Savaş:Var annecim de hazırlayamadık daha hazırlayınca geçicek odasına.
Melek hanım:Peki.
-Bende Size bi soru sorabilir miyim?
Melek hanım:Tabiki.
-Ne kadar süre kalıcaksınız?
Melek hanım:Ben en az 2 ay kalıcam.
-Peki. Odaya çıkabilir miyim izninizle?
Melek hanım:Izin senin.
Savaşın odasına çıktım. Savaş da peşimden geldi. Hemen Aliyi aramam lazım. En az 2 ay daha burda kalıcam Offf!!!
