Selin
Savaş Nazlıyı o kadar acele soktu ki içeri meraktan öldüm. Savaşın odasına çıktım. Kısık bi sesle
-Pişt Savaş.
Savaş:Ne??
-Ses çıkarma. Bi gelsene.
Savaş:Tamam.
Savaş gelince. Beraber odama gittik. Arkamızdan da Emre girdi.
Savaş:Ne vardı da beni kaldırdınız?
-Neden Nazlıyı o kadar acele soktun içeri?
Emre:Hee Aynen Selinin dediğinden (uykulu bi şekilde)
Savaş:Nazlı, Ali ve Tuğçeyle kavga etti.
Emre ve ben aynı anda;
Neee!?!??
Savaş:Evet. Bende annem anlamadan içeri sokayım dedim.
-Neden kavga etmişler?
Savaş:Gidin Aliye sorun o anlatsın. Hadi iyi geceler.
Dedi ve gitti.
Emre:Gidiyom ben sorcam.
-Gece gece.
Emre:Heee ne var??
-Rahatsız etmesene.
Emre:Banane geliceksen gel.
-Geliyorum.
Beraber arabaya bindik ve gittik.
Emre:Tuğçeee kapıyı aççç!!
Ali:Ne var gece gece manyak. Pardon sen miydin?
-Evet biziz.
Ali:Gelin içeri.
Emre:Tuğçe neden ağlıyosun?
Tuğçe:Seninle alakası yok.
-Biz aslında neden kavga ettiğinizi merak ettik.
Ali:Nazlının eski sevgilisini gördük.
-Bunda ne var ki?
Ali:Ama ona söylemedik.
Emre:Ne var bunda?
-Baştan anlat yaa.
Ali:Nazlının sevgilisi nerdeyse 1 yıl önce gitti. Nazlı onu bulmak için çok uğraştı ama bulamadı. Bizde sizin partinizde yani Tuğçe bu herifi görmüş. Nazlı daha da üzülmesin diye Nazlıya da söylemedik. Öğrenmiş. Tabi sinirlendi sonrada kavga ettik Tuğçede kendini suçlu hissettiği için ağlıyo.
-Nazlı haklı ama.
Emre:Bencede haklı. O kadar bulmaya çalıştığı sevgilisini söylememişsiniz.
Ali:Tamam susun ya.
Tuğçe:Haklılar Ali. Söylemeliydim.
-Tamam suçlama kendini.
Emre:En iyi arkadaşınız değil mi sizin affeder.
Tuğçe:Affeder de bidaha nasıl eskisi gibi olucaz.
-Biz Nazlıyla kalıyoruz ya öğreniriz bişeyler. Bi süpriz hazırlarsınız Nazlıya.
Ali:Baştan söyliyim o it herifle ilgili bi süpriz hazırlamam.
Emre:Kardeşim barışmanız için.
Tuğçe:Aşk seni dinlemiyo Aliş.
Ali:Başlarım aşkına.
-Tamam ben ne dersem o olucak Ali.
Emre:Biz gidelim artık. İyi geceler.
Tuğçe:Sizedeee...
Eve gittik bakalım Nazlıdan ne öğrenicem. Şimdilik uyumam lazım. Kesinnn...
