Savaş
Ali öyle dedikten sonra Nazlının yanına gittim. Az önce konuşuyodu gibi sanki ama şimdi uyumuş. Melek gibiydi, kanatsız,masum bi melek. Sonra gidip yanına oturdum. Sağ Elim saçlarına değdi. Saçları ipek gibi yumuşacık. Sağ elimle saçlarını okşamaya başladım. Elini sol elimin üstüne koydu.
Nazlı:Bidaha gitme olur mu?
-O...olur.
Nazlı:Ben seni çok seviyorum.
-B...beni mi? Bende s...seni.
Nazlı:Neden gittin o zaman.
-Ben gitmedim ki.
Nazlı:Ben seni çok özledim Baran.
-B...Baran...mı?
Konuşma boyunca bahsettiği kişiyi ben sanmıştım. O...o Baran'dan bahsediyomuş.
✴✴✴✴✴✴
Elini nazikçe elimin üstünden kaldırdım. Saçını okşamayı bıraktım yanından kalktım.
Balkona çıktım. Hala aklı o herifte. Bende salak gibi kandım ya. Kendimden utanıyorum şuan. Nasıl böyle düşündüm ki. Tam bi aptalım.
Tekrardan içeri girdim. Baş ucunda bi not vardı.
Okudum. Yazanın Baran olduğunu öğrendim. Ve Nazlının nasıl yıkıldığını şimdi anladım.
Nazlının yanında bi oyuncak gördüm. Albay bu demek ki. Baran'ın bahsettiği oyuncak. Yakın zamanda döner bu herif. Planımız falan mahvolur. Plan şey işte annemi sevgilim diye kandırma planı. Yoksa ben hııh hiçte bile bu kıza aşık değilim. Ne işim olur benim bu kızla.
Resmen kendimi kandırıyorum. Siz bile kanmadınız dimi.
Napıcam ben şimdi... Nasıl kurtarıcam kendimi?? Senden ve senin gece gözlerinden nasıl kurtarıcam kendimi? Nasıl başarıcam bunu?