Nazlı
2 gün olmuştu. Hep aynı şeyleri yapıp duruyoduk.
-Günaydın.
Sa:Günaydın.
-Biraz yürüyelim mi Savaş?
Sa:Tamam gel.
Beraber dışarı çıktık. Bayır yukarı yürümeye başladık.
-Şimdi eve gitsek. Annen napar?
Sa:Evlendirmez sanırım ama söz yapar.
-Sen naparsın?
Sa:Sözlenmeyi kabul ederim. Ülküyle anlaşıp sözü atarız.
-Çocuk?
Sa:Çocuğu da o alır.
-Ülkü kabul etmezse?
Sa:Bilmem. Sen bana bunları niye soruyosun?
-Merak ettim.
Yürümeye devam ederken önümüzü bi araba çıktı. Veee arabadan Ali indi.
A:Basıldınız!
Sa:Nasıl anladınız?
Se:Beraber kaçtığınızı mı? Burda olduğunuzu mu?
-İkiside.
E:Hepsi tamamen Ali buldu.
A:O kadar senelik arkadaşımsın bi planın olduğu gözünden belliydi.
Sa:Burası?
A:Sim kartı sinyalleri.
-Şimdi napıcaz?
Sa:Tıpış tıpış geri dönücez.
-Kaldığımız teyzeye haber verelim.
Se:Burası Savaşın anneannesinin köyü.
E:Anneannende mi kaldınız?
Sa:Evet.
Se:Nasıl düşünemedik bunu?
Sa:Kıyafetlerimizi değişicez.
T:Köylü kızı Nazlı.
-Kaşınıyo musun?
T:Sadece uğraşmayı özledim.
Eve gittik.
Sa:Anneanne biz geri dönüyoruz.
An:Neden yavrum?
Sa:Öyle olması gerekti. Kıyafetlerimiz nerde?
An:Yıkamada. Kalsın bunlar burda sizde onlarla gidin.
-Tamam.
An:Kendinize iyi bakın. Nazlı kız sende iyi bak.
-Sizde dikkat edin kendinize.
Arabaya bindik ve eve döndük ama Savaşı yalnız bırakmak istemiyodum.
Sa:Nazlı sen gelme. Ben hallederim.
-Ama hepsi benim suçum.
Sa:Gelme işte.
-Gelmiyim mi? Son kararın mı?
Sa:Gelme işte arıza kız.
Onu dedikten sonra Ali devam etti. Eve geldik.
A:Nazlı şimdi sana çok güzel bi soru sorcam.
-Sor.
A:Neden kaçtınız?
-Ben kaçırdım Savaşı. İstemediği biriyle zorla evlenmesini istemedim.
T:Bundan sanane.
-O bizim arkadaşımız.
A:Öyle olsun.
-Öyle oldu zaten.
Odama çıktım. Yeniden odadaki o oyuncağı görmek. Moralimi çok bozdu. Yatağıma girdim, yorganı kafamın tepesine kadar çektim.
Huzur meğerse yataktaymış 😂
