Ali
Kapı çaldı. Gittim kapıyı açtım. Nazlı gelmiş. Anlatmak için gelicekti sözü vardı zaten.
-Hoşgeldin
Nazlı:Hoşbuldum.
-Anlat hadi kolye meselesini.
Nazlı:Anlatıyım. Eve geldiğimde boynumda kolyem yoktu. En Son onların partisinde takmıştım. Onlara sormak için evlerine gittim. Sonra işte onların evinde antattıklarım oldu.
-Bize niye sormadın?
Ardından kapı çaldı. Tuğçe geldi.
Nazlı
Bide neden sormadın diyo.
-Neden sorıyım?
Ali:En yakın arkadaşlarınız ya hani, bide aynı evdeyiz.
-Size güvenmiyorum çünkü Ali.
Ali:Naptık biz sana?
Tuğçe:Nazlı bize bunu nasıl söylersin?
(bağırarak)-Siz onu görüp bana söylemediniz. Ben Size nasıl güveniyim haa!?!?
Tuğçe:Nazlı özür dilerim. Alinin bi suçu yok. (ağlamaya başlar)
Ali:O pisliğin seni üzmesine izin mi verseydik Nazlı?? Biz seni düşündük.
-Beni düşünmeyin. Ya siz Baranı görmüşsünüz. Bayağı görmüşsünüz. (bağırarak)
Tuğçe ağladı. Ali bakamadı yüzüme. Ben sinirimden çıldırdım. Kapı çaldı. Savaş gelmiş. Bırakmadı bi peşimi manyak.
-Ne var ne!?!?
Savaş:Seni almaya geldim.
Ali:Selam.
Savaş:Selam da noluyo içerde.
Ali:Kavga ettik biraz. Sen al Nazlıyı git.
-Sen beni salak mı sandın Ali??
Ali:Nazlı iyi değilsin. Git hadi.
Savaş:Nazlı hadi.
-Gelmiyorum.
Ali Savaşın yanına gitti kulağına bişey söyledi. Savaş da "Tamam" der gibi kafasını salladı.
Savaş:Gelmemek Son kararın mı?
-Evet!!
Savaş:Peki.
Demesiyle beni sırtına alıp arabaya götürmesi bir oldu.
Savaş:Hadi görüşürüz Ali.
Ali:Tamam kardeşim sağol.
Sonra ece gittik. Kapıda bizi savaşın annesi karşıladı. Biz hemen odaya çıktık.
