Evcilik Oyunu

zor süreç

1 hafta oldu. Cok zor günlerden geciyorum. Aileme hiçbirşey diyemiyorum. Annesi ayrı perişan haldeyim çünkü nasıl bulucagimi bilmiyorum. Adamın yine tutukluk kararı çıktı. Bu sefer onu ben tikicam olmasada. Hiçbir iz bile yok. Telefonuma mesaj geldi.
Onu gormek istiyorsan 100 bin lirayı istediğim adrese bırakacaksın.
Bu ne şimdi ya adam fidye istemek için kaçırmış.
Sabah olduğunda 100 bin lirayı topladım. Gece hiç uyumadim. Mesajı beklerken çok sukur geldi.
Karanfil sokak yunus emre parkı...
Oraya gidip parayı biraktim. Partan ciktim. Gözlerim melikeyi araken adam paraya alıp kaçti.
Gordugumden safsin damat bu arada unut onu.
Allah kahretsin!!!
Oyuna geldim. Tek sıkıntım melikenin gelmemesi. Hastaneye gittim.
- melikeyi  dün rüyamda gordum kurtulucak bak gör
- hadi inşallah. Bu arada ismin neydi?
-pelin. Senin?
-ali.
- çok sanslisin melike diye eşin var. Zaten lisede herkes onun peşinden koşuyordu.
- evet onunla tanıştığım güne sukrediyorum zaten.
- nasıl tanistiniz.
- bu durumdayken hiç anlatamam kusura bakma.
-Aa asıl ben ozur dilerim ne haldeyiz. Kendimi kaybettim.
Annesi arıyordu.
-alo. Ali melikenin nerde olduğunu biliyorum. Git kurtar onu.
-nasıl nerde nerden biliyorsun.
- onun gidicek hicbiryeri yok. Adım gibi bilirim. Eski pamuk fabrikası.
-ne tarafta bu bilmiyorum.
-şişli.
-tamam bulurum ben.
Son hızla giderken bilmediğim yere girdim. Arabadaki konum ormana götürdü. Ormanın derinliklerine indim. Önüme kocaman fabrika çıktı. İçeri girdim.
-melike!!!! Melike!!
Baska bir kapıya girdigimde ah işte orada telaşlı bir şekilde koşarken.
- melike melike iyimisin.?
Baygın bir şekilde
- iyiyim ben bana bakma sen git burdan çabuk git. Sana yine oyun oynuyorlar.
- ne ne oyunu ben seni almadan çıkmam.
Arkamdan ses geldi.
-damat hoşgeldin. Bende seni bekliyordum.
-ali nolur git lutfen.
-hayir vursun beni senin ölmeni izleyemem.
Tam beni vurucakken silahı melikeye doğrulttu.
- sen değil o çünkü o ispikledi beni.
-hayir o değil beniiii....
Tam tetiği cekicekken arkadan;
-dur polis!!!!
Kolunu tutup yere yapıştırdılar. Melikeye dönüp.
-kurtulduk. Tamamen bitti. Zaten polislerede ben haber vermiştim tam zamanin  da yetiştiler.
Melike ağlayarak;
-annem sırtımizdan vurdu. O benim annemdi. Keşke affetmeseydi. Onu asla affetmicem.
- düşünme artık kurtuldun. O yeter.
Meliden;
-ali sana tesekkur etsemde az kendini önüne atmaya calistin.
Dedikten sonra birden sarildi. Bu sarılmaya ihtiyacım vardı. Eve döndüğümde herkes meraklı ve herşeyi öğrenmişti. Pelinde vardı. Hemen yukarı çıkıp duş aldım. Dıştan çıkınca. Uyumak için yatağa uzandim.
-ali gitme. Korkuyorum birtek sana güveniyorum. Yanımda olsan.
-yanındayım gitmiyorum. Sen yeterki güvenini eksitme.
Tam bakisirken annem aradı. Acmadim acmayida düşünmüyorum. Artık herşey bitti anne sana olan guvenim ile beraber sevgimde bitti...