Evcilik Oyunu

bitti

Dün geceden sonra birturlu uyuyamadim. Sabah kahvaltıda pelin;
-kacta gidiyormuş?
-10 buçuk.
-şimdi gitsen yetisirsin.
-ne diyorsun pelin ya.
-diyorum ki uzuluyorsun seviyorsun peşinden koş geri getir.
-diyosun. Aman of bırak pelin ya.
-iyi sen bilirsin pişman olmada.
-yada gidiyorum hadi gorusuruz.
Diyerek koşarak taksiye bindim. Yaptığım konuşmayı bile hazırladım fakat bu trafikte gidilmiyor ya..
Yarabbi sukur vardım. Koşarken nereye gidicegimi bilmiyordum
Aa efe degilmi. Ali de orda pasaporttan geçiyor.
-aliii.aliii.aliii...
Güvenlikçi bile duydu ya of ya bağırmaya devam ederken efe;
-kızım ne duruyorsun koş.
-of ya nasıl gecicem.
Güvenlikten geçti. Ya guvenlikciye yalvardigim halde gecemedim. Uçağa dogru gidiyordu. Bi arkana donupte baksan nolur sanki.
Efe;
-malesef ama sakın üzülme.
Gözlerim o kadar çok dolduki efeye sarılıp ağladım.
-ama ben onu seviyorum.
-artık çok geç yapma böyle zamanla alisirsin.
Sinirlerim bozuldu.
-eve gidicem.
-ben birakiyim seni.
-yok sağol ben tek gitmek istiyorum.
-saçmalama hayir tek gidemezsin.
Efe eve bıraktıktan sonra yukarı çıkardı. Kapıyı pelin açınca
-ali nerde?
Efe;
-sus sus.
-ali gitti. Bağırdım duymadı. Beni duymadı arkasına bile bakmadan gitti. Artık ali yok bitti.
Efe;
-deme öyle geri dönecek zaten.
-ben uzanicam. Pelin efeye çay koy içmeden bırakmam. Sen ilgilenirsin pelin hadi gorusuruz.
Efe;
-iyimisin? Yalnız kalma bence sohbet etmek iyi gelir.
-yok sağol. Benim yalnız kalmaya ihtiyacım var...