Evcilik Oyunu

Bölüm 59

Her zamanki güne başladık. Zaman çok çabuk geçiyor. Öğlen olduğunda herkes mutluydu. Herkes mutlu bir şekilde kahkaha atıyordu. Odaya kadar sesleri geliyordu. Bu beni daha da mutlu ediyordu. Ben ise kucağımda minik ile oyun oynarken ali aradan geçerken gordu. Ve;
-kucağına çok yakıştı.
-tesekkurler.
-gitmek zorundamısın?
-evet.
-sana değer verenleri bırakıp gidicekmisin?
- kim bana değer veriyor ki bana değer veren kimse yok olsaydı gitmezdim zaten.
Derken telefonu çaldı. Kesin melissadir.
-melissa ariyodur aç aç bekletme.
-şey ben aciyim.
Bu yüzden gitmek istiyorum işte. Aşağıdan bagiris sesi geldi. Kucağımda bebek ile aşağıya indim. Ayfer hanım. Bağırıyordu oha yinemi ya nazın kocası. Arkadan ali de geldi. Kucağımdaki bebeği gorunce;
-melek kızım.
Naz;
-melike melegi yukarı çıkar.
-hayir benim çocuğum o bana ver.
-çocuğun olduğu yenimi aklına geliyor. Defol burdan defoll.
Ben;
-abla bana düşmez fakat çocuğun sağlığı için babasını görmesi lazım baba şefkatine ihtiyacı var.
Naz;
-bundan baba mı olur bu olsa olsa iskele babası olur. Bak bu iki oluyor defol git bir daha gelme.
Derken adamı kovdular. Kapının arkasından;
-çocuğumu gormek için herşeyi yapicam beni dinliyor musun? Naz alicam gorursun. O benimde kızım.
Evdeki gerilim daha da yükselirken ağlayan bebeği yukarı çıkardım. Ayfer hanımın öyle bir sesi var ki bugün İstanbul duyuyor galiba.
Gece herkes uyurken nazın yanına geldim terasta oturup yıldızlara bakıyordu.
-yıldızları saydiktan sonra mutlu olurum umuduyla sayıyorum.
-seni çok iyi anlıyorum fakat ailen üstüne geldiği için böylesin yoksa onu affetmistin bile.
-sadece çocuğum için affederdim.
-şuan bile affedebilirsin. Başka eve çıkarsınız belki o bile annenin zulumlerinden kurtulup düzelir.
-bende öyle düşünüyordum. Ama bilmiyorum. Onu artık sevmiyorum bunu biliyorum.
-güçlü bir kadinsin.
-neyse kapatalım bu konuyu sen naptin gidiyorsun yani.
-evet yavaş yavaş toparlaniyorum.
-sen yokken napicam yani napicaz.
-napicaz derken Ayfer hanım evde yokmuşum gibi davranıyor. Yani kimse beni takmıyor.
-ben ali dedim.
-hım yok canım. Yani onun sevgilisi var zaten beni takmıyor oda.
-ne ne sevgilisi yok daha neler sana olan bakışları yemin ediyorum aynı.
-yok canım yok sana öyle geliyordur.
-hayir dedim. Sen bebeği uyuturken gelip seni izliyor masada cocugu yedirirken sana zevkle bakıyordu. Her gece odandan geçerken kapıyı çalıp giresi var.
-nasıl yani gerçekten mi?
-evet ben kardeşimi bilmez miyim. O benim kardeşim yani.
-ay canım ablam ya.
Diyerek sevinçli ve hızlı şekilde aşağıya indim. O gece mutlu bir şekilde uyudum. Biliyordum melissa ile sevgili değiller biliyordum. Seni çok seviyorum hemde çok...