Mila's life

7. Bever Alex

Charlie had acteerles van Van der Donck. Ze hadden een improvisatieopdracht, waarvoor ze per twee moesten werken. Aangezien de rest van de bevervrienden niet bij haar in acteren zat, werkte Charlie samen met Alex. Alex was een hyperactieve, eeuwig vrolijke jongen die er nooit voor terugdeinsde om grappen uit te halen met zijn vrienden. Alleen had hij die nu niet meer. Alex was een bisser, wat betekent dat hij zijn jaar had moeten overdoen. Vorig schooljaar had hij wel enkele vrienden, maar toen hij moest blijven zitten hadden ze hem laten vallen als een baksteen. Charlie vond hem wel tof, en ze stelde bijna meteen voor om in de middag met hen te lunchen.

Even later kwamen Charlie en Alex hyperactief de kantine binnengestormd. Mila, Jonas en Jimmy zaten er al op hun gemak te eten. Allee ja, op hun gemak, tot dat Charlie en Jonas kwamen binnenstormen. Charlie viel meteen met de deur in huis. "Hey bevers! Dit is Alex, een superleuke jongen die bij mij in acteren zit! Ik heb hem gevraagd om met ons te lunchen.", ratelde Charlie enthousiast als ze was. "Dat is toch geen probleem hé?", voegde ze er ietwat aarzelend nog aan toe. "Tuurlijk niet!", antwoordde Jonas. "Welkom bij de bevers!", gilde Charlie hyper. "Bevers?", vroeg Alex. Wat was dat nu weer? Dit was toch echt wel een gekke bende, maar ze waren allemaal stuk voor stuk supertof!

De pauze vloog voorbij. De vijf bevervrienden hadden nog veel plezier en ze lachten zich een breuk om enkele van Charlie haar 'geniale' bevermoppen! Niet zozeer omdat die nu zo grappig waren, maar Charlie was gewoon zo enthousiast en haar humeur werkte zo aanstekelijk, dat de rest van de bende niet anders kon dan lachen. Alleen begreep Alex nog steeds niet vanwaar al dat bevergedoe nu kwam. Maar ja, hij hoefde het ook niet te weten. Hij had nu tenminste vrienden!!

De rest van de dag vloog voorbij. Het was dan ook vrijdag! Iedereen keek uit naar het laatste belsignaal. Gelukkig hoefden ze niet lang te wachten, want het laatste lesuur viel voor de vijf bevers weg. Ze hadden allemaal samen theorie, maar Verlinden was ziek geworden tijdens de dag en naar huis vertrokken.

Jonas en Mila liepen samen naar huis. "Heb je al plannen voor dit weekend?", vroeg Jonas. Hij had gehoopt om dit weekend iets samen met haar te doen. "Bwa niet echt", antwoordde Mila. "Ik denk dat ik dit weekend nog eens ga skaten, het is al lang geleden." "Ah leuk!", zei Jonas. Hij vond het leuk voor haar, maar hij kon niet helemaal verbergen dat hij gehoopt had iets met haar te doen. "Heb je anders zin om mee te gaan?", stelde Mila voor. De gedachte aan Jonas op een skateboard bezorgde haar bijna de slappe lach. "Ik op een skateboard? Wil je dat ik een been breek ofzo?", grapte hij. Mila lachte. "Maar nee, even serieus. Heb je zin om mee te gaan?" Mila werd steeds enthousiaster bij het idee om een namiddag samen door te brengen. "Graag, maar ik heb dat wel nog nooit gedaan!", antwoordde Jonas. "Geen probleem, kom morgen tegen 13u naar het skatepark. Ik zorg voor een skateboard voor jou en ik ga het je leren!", riep Mila overenthousiast. Ondertussen waren ze al bij Mila's huis. "Kom je nog even mee?", vroeg ze aan Jonas. "Nee, sorry. Ik moet echt naar huis. Mijn moeder komt zo thuis van haar werk. Maar ik zie je morgen hé!", antwoordde Jonas. Hij vond het wel jammer dat hij niet nog even kon blijven, maar zijn moeder zou het niet leuk vinden als ze thuis kwam van haar werk en Jonas er nog niet was. Bovendien moest hij dringend zijn kamer nog eens opruimen. Daar vroeg ze nu al meer dan een maand om. "Tot morgen dan maar!", zei Mila. Ze bleef Jonas nastaren tot hij de hoek om was. Mila ging naar binnen en sloot de deur achter zich. Ze had zoveel zin in morgen! Skaten met Jonas. Dat was zo'n beetje hetzelfde als vroeger en nu op hetzelfde moment. Skaten deed ze al van kinds af aan, dat was een van de weinige leuke delen uit haar jeugd. En Jonas, hij was gewoon het beste uit het nu. Ze zou hem voor geen goud meer kunnen missen!

Sorry voor het kortere deel! Maar vanavond had ik niet zo veel tijd... Ik wil jullie ook nog eventjes bedanken voor alle lieve reacties op mijn verhaal! Het is supertof om te lezen!