Mila's life

23. nee!

Het was nu enkele weken later. Het succes van de Ghost Rockers was enorm. Ieder weekend waren we al geboekt voor minstens 2 concerten, soms zelfs meer. Ze vond het echt geweldig. Overal waar ze heen ging kwamen er mensen op haar af die een foto of een handtekening vroegen. Zaaalig!

Maar ze was nog het meest gelukkig door het feit dat ze nu eindelijk samen was met haar droomjongen. Jonas. Zijn naam alleen al klinkt perfect, dacht ze gelukzalig. 

Maar natuurlijk zat ze nog steeds op het DAM. De kerstvakantie was net achter de rug en vandaag moest ze voor het eerste weer naar school. En ze begon met het beste vak ooit. Wiskunde. Mila slaakte een diepe zucht. Ze was nog volledig in vakantiestemming. De vierkantswortels die de leerkracht op het bord schreef zeiden haar dan ook weinig. Ze bleef maar dagdromen over de vakantie die ze samen met de liefde van haar leven doorgebracht had.

De dag ging traag voorbij. Maar na wat wel een eeuwigheid leek hoorde ze het verlossende geluid van de laatste bel. Ze sprintte het klaslokaal uit rechtstreeks naar de fietsenstalling achter de speelplaats. Jonas kon helaas niet meer met haar mee naar huis, hij had nog een of andere extra les muziektheorie. Ze miste hem nu al.

Ze trapte zo hard mogelijk op die pedalen om toch maar zo snel mogelijk thuis te zijn. Ze verlangde nu al naar een rustige avond op de zetel met een mooie film en een warme chocomelk. Gelukkig had ze nog geen huiswerk!

Ze smeet haar voordeur bijna open. Haar tas belandde met een zachte plof naast het tafeltje in de gang toen Mila zich een weg naar de zetel baande.
Ze trapte haar schoenen uit en ging zitten. Pffff... eindelijk thuis! Na enkele minuten besloot ze toch maar eens op te staan en haar huiswerk te maken. Een grote taak van geschiedenis, bah!

Met veel gezucht en gekreun raapte ze haar loodzware tas toch maar op en vertrok richting haar bureau. Ze sloeg haar handboek open en begon te lezen. Karel de Grote, Clovis... Zoo saai! Maar ja, niets aan te doen. Ze moest die taak echt wel maken. Na een uur zwoegen en zweten besloot Mila dat het toch maar eens tijd was voor een pauze. Haar maag begon stilaan ook al te grommen. Ze slenterde de trap af naar de keuken. Ze griste het brood van de plank en liep naar de koelkast. Ze had het handvat nog niet eens vast of ze hoorde een luid gekraak in de woonkamer. Even bleef ze vertwijfeld staan. Na een tijdje ontspande ze en schudde ze haar hoofd. Het zal de wind wel geweest zijn, dacht ze. Maar dan hoorde ze weer een geluid. Nu werd Mila toch wel wat bang. Ze besloot om snel even te gaan kijken, dan wist ze tenminste zeker dat er niets aan de hand was. Ze sloop op haar tenen richting de deur. Voorzichtig duwde ze de klink naar beneden en duwde de deur op een kiertje open.

"Dag Mila. Lang geleden dat ik jou nog eens zag."

Wie zit er in de woonkamer?? Laat me weten in de reacties wat jullie ervan denken ☺

Sorry het is een behoorlijk kort deeltje maar veel inspiratie had ik niet voor dit deel. Maar wees gerust, volgende week komt er een nieuw deel online!

Het heeft weer lang geduurd voor een update, maar daar heb ik nu echt genoeg van! Ik ga nu proberen om toch iedere week een hoofdstuk te plaatsen. Ik ga er geen vaste dag op plakken, ik weet dat dat me toch niet lukt.

Ga zeker ook eens een kijkje nemen bij mijn nieuwe verhaal "Backtage!" Het begint binnenkort☺

Xxx

S.
📝✏⬇😊❤