Mila's life

16. schuimgevecht & the last song

Zuchtend plaatste ze enkele borden op het aanrecht. Het slaapfeestje was echt tof geweest! Alleen lag er nu nogal veel rommel. Borden, plastieken bekertjes, ontplofte ballonnen... noem maar op! Nu moest ze natuurlijk alles opruimen. Charlie, Jimmy en Alex moesten naar huis want hun ouders hadden gezegd dat ze toch ten laatste om 18u thuis moesten zijn. Jonas wou wel blijven om te helpen (en stiekem om ook nog wat tijd alleen met Mila door te brengen), maar zijn moeder moest natuurlijk weer de pretbederver zijn. Ze had gebeld omdat ze zijn hulp nodig bij een of ander stom klusje. Mila was enorm teleurgesteld. Ze had zo gehoopt om nog wat tijd met hem door te brengen! 

Plots hoorde ze gestommel bij de voordeur en kort daarna sloten twee handen zich om haar heupen. Mila slaakte een gil en draaide zich om om haar tegenstander in de ogen te kijken. Maar de twee blauwe ogen waar ze in staarde waren allesbehalve vijandelijk. Het waren ogen die haar een gevoel van veiligheid gaven, waar ze het liefst in zou willen verdrinken. Maar nu staarden ze haar bezorgd aan. "Jonas", zuchtte ze. "Gaat het wel?", vroeg hij bezorgd. "Laat me nooit meer zo schrikken!", kon Mila nog net uitbrengen. Haar ogen glinsterden van de tranen die ze fel probeerde tegen te houden. Ze voelde hoe zijn armen zich steviger om haar heen sloten. Ze trokken haar tegen hem aan en met een zucht legde Mila haar hoofs op zijn borstkas. Jonas wreef zachtjes over haar rug tot ze gekalmeerd was. "Wat doe je hier eigenlijk?", vroeg Mila na en tijdje. Haar nieuwsgierigheid had haar schrik overwonnen. "Ik moest gewoon nog wat helpen met mama en mijn kamer opruimen. Toen ik ermee klaar was en ik toestemming vroeg om hierheen te mogen komen duurde het niet lang voor ik haar overtuigd had. Ik zei gewoon dat we nogal veel rommel gemaakt hadden en ik je niet alleen wou laten opruimen. Dan was het direct oké!" Jonas grijnsde. Mila liep naar het aanrecht en viste iets uit 1 van de schoven. "Vangen!", riep ze nog net voor ze het ding bijna tegen Jonas' gezicht knalde. Jonas vouwde het open. Zijn gezicht betrok meteen. Het was natuurlijk Mila's roze-cupcake schort dat ze hem toegegooid had. Nu was het Mila's beurt om te grijnzen, maar om eerlijk te zijn barstte ze gewoon in lachen uit. "Lach me niet uit!", zei Jonas met een pruillip, maar na een tijdje kon hij gewoon niet anders dan meelachen. Hij trok het schort uiteindelijk toch maar aan en begon Mila te helpen met opruimen. 

Ze ploften neer in de zetel. Nu, bijna 3 uur later, waren ze eindelijk klaar. Het opruimen was uiteindelijk losgebarsten in een heus schuimgevecht. Omdat Mila geen vaatwas had, moesten ze alles met de hand opruimen. Toen Jonas richting Mila spetterde met het zeepsop, moest Mila natuurlijk wraak nemen. En ja, van het een komt het ander. Na een tijdje zat de hele keukenvloer onder de zeep. En dan moesten ze dat natuurlijk weer opruimen. 

"Heb je zin om een film te kijken?", stelde Mila voor. "Graag! Heb je suggesties?" Mila liep naar het kastje onder de tv en viste ze er na enig zoeken een dvd uit. Ze gaf het aan Jonas. "Heb je deze ooit al eens gezien?", vroeg Mila hoopvol. Het was een van haar lievelingsfilms. Super romantisch, ideaal om met Jonas te kijken dus. Jonas las snel de titel. The Last Song. "Dit is een van mijn lievelingsfilms!", riep Jonas verrukt uit. "Dan kijken we die! Goed?" Jonas knikte. Mila nam het doosje weer uit zijn handen en liep naar de dvd-speler om hem op te leggen. 

Ze stonden bij de voordeur. Het was nu al behoorlijk laat, Jonas moest echt naar huis. De film was fantastisch geweest, dacht Mila. Tijdens de zielige stukjes had Jonas beschermend/troostend een arm om haar heen gelegd. Tijdens de romantische stukjes keken ze elkaar aan of hielden ze elkaars hand vast. Jonas maakte aanstalten om de straat in te lopen, maar Mila hield hem tegen bij zijn arm. "Ik wil je gewoon nog even bedanken voor vanavond. Het was echt geweldig!", zei Mila zachtjes. Jonas bloosde. "Ik vond het ook echt super!", stamelde hij. Mila gaf hem nog een kus op zijn wang voor dat Jonas de straat in liep. 

Eenmaal in zijn bed kon Jonas niet ophouden met glimlachen. Hij moest steeds maar weer denken aan de kus van Mila op zijn wang, aan de manier waarop ze tegen hem aan was gekropen tijdens de film, aan hoe hij het schuim van haar wang geveegd had en zij hetzelfde bij hem deed. Hij beleefde de hele avond steeds weer opnieuw. Hij kreeg buikpijn van de vlinders in zijn buik. Het was een zalig gevoel. En met die gedachte viel hij in slaap, dromend over de liefde van zijn leven. 

Woohoow! 2K reads! Echt ontzettend hard bedankt!! Hier is eindelijk een nieuw deel :) Sorry voor het lange wachten!!

Beverknuffels

S