Mila's life

10. Verliefd

Jonas opende zijn ogen. Hij kreeg spontaan een glimlach op zijn gezicht, want het eerste wat hij zag was het prachtige gezicht van Mila. Ergens in de loop van de nacht had ze haar hoofd op Jonas' borstkas gelegd. Hij streek zachtjes met zijn vingers over haar rug. Voorzichtig, want hij wou haar niet wakker maken. Ze lag net zo vredig te slapen. Maar tevergeefs, ze opende haar ogen en wierp haar blik meteen op hem. Mila schrok wel even. Lag ze nu echt met haar hoofd op Jonas? Maar even later kon het haar al niet meer schelen. Ze genoot te veel van zijn armen om haar heen. Hij bleef rustig over haar rug wrijven, tot grote vreugde van Mila. 

Toen Mila haar ogen opende, was Jonas voor de zoveelste keer verbaasd om haar schoonheid. Hij wist wel dat ze zo mooi was, wat zei hij, prachtig! Maar iedere keer dat hij haar zag, voelde hij de vlinders in zijn buik opfladderen, alsof ze ineens met veel meer waren, en ze naar buiten wouden, er was geen plaats meer voor meer. Haar steile, goudblonde haren. Haar mooie, volle mond. Om nog maar te zwijgen van haar prachtige, ijsblauwe ogen, die dwars door je heen leken te kijken. Het was hem gewoon te veel. Geen van beide durfde ook maar een duimbreed te bewegen, bang om het moment te verstoren. Maar even later moesten ze toch echt wel rechtstaan. Jonas moest naar huis gaan, zijn moeder was vast ongerust. Mila liep nog even mee met Jonas. Aan de deur van zijn huis gaf ze hem nog snel een kus op zijn wang en liep door. Jonas staarde haar met een gelukzalige glimlach na. Ze was toch wel het beste wat hem ooit overkomen was, dacht hij. 

Mila sloeg de deur achter haar dicht. Ze duizelde nog steeds van wat er de afgelopen uren gebeurd was. Het was gewoon een magisch moment geweest! Ze waren gaan skaten, wat best grappig was in het begin, Jonas bakte er eerst echt niets van. Maar dan had hij haar verbaasd met zijn skills, hij was er echt verbazend snel mee weg. En dan hadden ze nog uren en uren gepraat, samen naar de sterren kijken. Maar ze moest toch het meest denken aan zijn armen om haar heen toen ze wakker werd, hoe hij zachtjes over haar rug wreef. Mila glimlachte, wat zeg ik, ze straalde gewoon. Ze beleefde alles opnieuw. 

Mila werd opgeschrikt uit haar dagdroom door haar gsm die afging. Ze had een berichtje, van Charlie.

"Zin om te skypen? Vertel me alles over gisteren! Hoe was het met Jonas?"

Mila stuurde snel een antwoordje terug.

"Is goed. Nog even geduld, ik start m'n laptop nog even op. Ik bel je zo!"

Zo gezegd zo gedaan. Mila werd helemaal uitgehoord door Charlie. Ze wou echt alles weten, tot de kleinste details. Uren en uren zaten ze voor hun computerscherm. "Ben je verliefd op Jonas?", vroeg Charlie ineens. Mila kleurde meteen knalrood. "Ja dus! Kabonga!", gilde Charlie. "Nee!... Ja... Allee, ik weet het eigenlijk niet zo goed, maar ik denk van wel. Ik voel alleszins iets voor hem wat ik nog nooit eerder gevoeld heb bij een jongen.", gaf Mila toe. "Kabonga! Ik wist het wel! Jullie twee zijn echt voor elkaar gemaakt!", riep Charlie. Charlie zag het al helemaal voor zich. Haar twee beste bevervrienden die een beverkoppel zouden vormen?!? Kabonga! "Wanneer ga je het hem zeggen?", vroeg Charlie nieuwsgierig. "Ben je zot geworden? Dat durf ik niet! Wat als hij niet hetzelfde voelt voor mij? Ik wil hem wel niet kwijt als vriend hé!" Mila durfde absoluut niet toe te geven tegen Jonas dat ze iets voor hem voelde. Wat als hij dan geen vrienden meer wou zijn? Ze wou hem echt niet kwijt. "Hij is zeker verliefd op jou! Zelfs ik kan dat zien!", weerlegde Charlie. Zij zag liefst zo snel mogelijk dat haar vrienden een koppel werden. Mila hoorde vaag een geroep op de achtergrond. "Oh nee, dat is mijn moeder! Ik moet eten! Ik zie je morgen op het DAM ok?", ratelde ze nog snel, en voor Mila nog maar kon antwoorden had Charlie al afgedrukt. Maar wat de meisjes niet wisten, was dat Jonas en Jimmy op dat moment samen op Jimmy's kamer zaten. En zoals je waarschijnlijk wel kan raden, zat ook Jimmy Jonas helemaal uit te horen. Charlie had hem alles verteld. Ook Jonas gaf toe dat hij verliefd was op Mila. Maar hij zou het haar nooit zeggen. Wat als ze niet hetzelfde voelde voor hem? En zo'n mooie vriendschap wilde hij echt niet op het spel zetten. 

Mila klapte haar laptop dicht en liep naar de keuken om ook wat te eten te pakken. Ze was oorspronkelijk van plan om vanavond iets lekkers klaar te maken, omdat ze vanmiddag enkel een boterham had gegeten, maar ze had allesbehalve zin om nu nog lang achter de kookpotten te staan. Snel bakte ze wat eieren, en nam ze nog enkele sneetjes brood. Even later zat ze al te smullen van haar lekker omeletje. Dit is ook superlekker en het is veel minder werk, dacht ze gelukzalig. Maar haar gedachten dwaalden al snel af naar Jonas. Ze was tot over haar oren verliefd op hem. De afgelopen nacht in het park was gewoon perfect geweest. Ze wou het liefst van al dat ze het nog duizenden keren kon overdoen. Het gevoel van zijn armen om haar heen zou ze nooit beu worden. De hele avond kreeg ze de glimlach niet meer van haar gezicht af. Ze bleef maar aan Jonas denken. Hij ging niet meer uit haar gedachten. Zelfs toen ze een paar uur later de warme omhelzing van haar bed opzocht, bleef hij haar achtervolgen in dromenland.