Mila's life

15. Pyjama Party!

Met tranen in haar ogen holde Mila de winkel uit. Het werd haar teveel. Er was na al die jaren nog nirts verandert. De poppen dansten, de beren maakten muziek als nooit te voren. Ze had nog maar 1 stap in de winkel gezet, of de vrouw, Odette,  kwam al naar haar toe gelopen en nam haar in een stevige omhelzing. Ze had moeite om haar tranen te bedwingen. Mila was voor haar als haar kleindochter. En nu was ze hier eindelijk terug! Mila had moeten beloven dat ze nog vaak ging langskomen. En dat deed ze met plezier!
Charlie en Mila hadden wel uren in de winkel gelopen. Voor Charlie was het de zevende hemel. Ze had in een hoekje een beverfamilie gevonden! Er was een mama bever, met een schattig klein schortje aan. En de papa had mini klompen en een mini pijp. Het was zo grappig om te zien! Er waren ook nog een paar kleine bevertjes. Ze hadden stuk voor stuk prachtige handgemaakt kleren aan. Vrolijke zomerjurkjes, of een stoere jeans, ze hadden het allemaal! Charlie was nu nog even in de winkel gebleven, want ze was samen met de vrouw een mooi huis aan het inrichten. Natuurlijk had ze meteen besloten om ze te kopen. Van de vrouw kreeg ze er ook nog een houten huis bij, dat ze nu samen aan het inrichten waren en de muren een kleurtje gaven. 

Mila zakte ineen tegen de muur van de speelgoedwinkel. Zuchtend legde ze haar hoofd in haar handen. Het was haar echt even te veel geworden. Toen ze er binnenstapte werd ze overstelpt door duizenden herinneringen. Ze had het er nog behoorlijk lang volgehouden, maar nu had ze toch echt dringen behoefte aan frisse lucht. In de verte hoorde ze een fietser aankomen. Ze negeerde het, totdat de mysterieuze fietser ineens voor haar bleef staan. "Mila? Gaat het wel?", vroeg hij haar. Die stem herkende ze uit de duizenden. Verbaasd keek ze op. Het was Jonas die voor haar stond. Toen Mila opkeek had hij de tranen in haar ogen gezien. Snel zette hij z'n fiets neer en overbrugde de laatste meters naar haar. Hij sloeg zijn arm om haar bevende schouders heen, en meteen verplaatste haar hoofd zich naar zijn borstkas. Mila werd altijd rustig van zijn hartslag. "Wat is er?", vroeg hij bezorgd. Mila haalde haar schouders op. "Ik ben samen met Charlie naar die winkel gegaan waar ik je over verteld heb. Het werd me gewoon even teveel daarbinnen", verklaarde ze zich. Jonas wreef troostend over haar armen. Mila voelde de vlinders in haar buik weer op fladderen. Even bleven ze daar zo zitten, bang om het moment te verstoren. Maar dat was natuurlijk buiten Charlie gerekend.
"Hé Mila gaat het met je?" Ze kwam buiten adem de winkel uit gestormd. Mila knikte en stond op. "Kom je nog even mee naar binnen?", vroeg Charlie. Maar voor Mila antwoord kon geven was ze alweer door de deur verdwenen. Jonas trok Mila nog even dicht tegen zich aan voor hij met haar meeging, terug de winkel in.
Zijn mond viel open. Mila had echt niet overdreven! Het was prachtig! Mila werd meteen door Charlie meegetrokken naar het beverhuisje, dat nu helemaal ingericht was. Het was prachtig geworden. Alle kamers waren in vrolijke kleuren geschilderd, er stonden schattige mini-meubels...
Snel leidde Mila Jonas even rond in de winkel, maar al snel moesten ze toch echt wel naar huis vertrekken. Mila en Charlie moesten nog alles klaarzetten voor hun slaapfeestje die avond, en natuurlijk moest Mila haar prachtige jurk nog aantrekken.
Jonas liep nog even met de meivden mee, zijn fiets aan zijn hand. Mila vroeg hem nog of hij zin had om te helpen met de voorbereidingen, maar hij antwoordde haar dat hij thuis nog wat klusjes moest doen voor zijn moeder. Mila keek wel wat teleurgesteld, maar ach, over een paar uurtjes zag ze hem al terug.

Het stak Jonas wel dat hij tegen Mila moest liegen. Hij had niets liever gehad dan dat hij haar nu kon helpen met de voorbereidingen, maar hij had nog geen geschikt cadeautje voor haar gevonden en daarnet in de winkel had hij ineens een fantastisch idee gekregen. Zo snel hij kon fietste hij terug. Als een speer racete hij door de straten van Antwerpen. Eenmaal bij de winkel aangekomen zette hij zijn fiets snel in het slot en holde hij het speelgoedwinkeltje binnen. Jonas liep meteen naar de danseressen in het circus. Hij wierp nauwelijks een blik op hen, of hij had al gevonden wat hij zocht. Daar danste ze, zijn perfecte cadeau voor Mila: een sierlijke danseres, met goudblonde lokken en ijsblauwe ogen. In alles leek ze sprekend op Mila: qua uiterlijk, maar ook haar manier van dansen. Ze danste geen klassiek ballet, maar leek er wel haar eigen hiphop versie van te maken. Alleen die balletoutfit, daar moet ik toch wel nog iets aan doen, dacht Jonas. Hij nam het poppetje voorzichtig op en liep ermee naar de toonbank. Het duurde nog geen halfuur, en het danseresje had haar ballrtoufit veruild voor de stoerdere skaterskledij. Jonas glimlachte in zichzelf. Dit zou Mila zeker leuk vinden! De lieve meneer stopt het popje voorzichtig in een doosje, en bond er een gigantische strik omheen. Snel sprong Jonas op zijn fiets en reed naar Mila's huis. Hij moest zich echt wel haasten, over 10 minuten moest hij al bij haar zijn!