Mila's life

19. prinsesje

Mila's pov

Aarzelend staar ik naar mijn spiegelbeeld. Was dit wel goed? Zou Jonas dit mooi vinden? Waren maar enkele van de vragen die door mijn hoofd spoken. Ik had een eenvoudig zwart jurkje aangetrokken, met een glitterkraagje. Het sloot nauw aan van mijn hals tot aan mijn heupen, en vanaf daar waaierde het uit in een losse rok. Er onder had ik eenvoudige ballerina's aangetrokken die ik nog ergens achter in mijn kast gevonden had :). Maar goed, nu kwamen ze me wel goed van pas!

En nu nog mijn haar, zucht ik. Wat zou ik er mee doen?? Uiteindelijk besluit ik schuin in te vlechten, zodat het uiteindelijk gevlochten over mijn linkerschouder valt. Mooi, en zo hangt het tenminste niet voor mijn ogen, denk ik bij mezelf. Snel werp ik een blik op de klok. O jee, al tien over zeven! Straks staat Jonas hier! Meteen begin ik al te stressen. Kalmeer nu toch eens Santiago! Nadat ik nog eens vijf minuten verspild had aan kalmeren, had ik nog maar een paar minuten voor mijn make-up. Och ja, met gewoon wat mascara gaat het ook, denk ik. Anders draag ik ook bijna niets!

***

Ding dong! Mila snelde naar de deur. Natuurlijk was het Jonas! "Hey prinsesje! Klaar om te gaan?", begroette hij haar. Mila begon meteen te blozen bij dat ene woord. 'Prinsesje'. Plots realiseerde ze zich dat ze nog steeds niet gereageerd had. "Ja hoor!", zei ze daarom maar vlug voordat ze de deur achter zich dicht trok. Jonas verstrengelde zijn vingers met de hare en samen vertrokken ze naar het DAM.

De danszaal was prachtig versierd. Voor de spiegels had Charlie zwarte doeken opgehangen, met vrolijke kertlichtjes er voor. In de hoek van de kamer was er een klein podium opgebouwd waar de muziekinstallatie klaarstond voor Alex, samen met een micro voor de directeur.

Mila en Jonas stonden rustig in een hoekje te praten, toen Charlie ineens op hen afgestormt kwam. "Allee seg! Wat doen jullie hier nog? De directeur gaat zometeen de uitleg geven over de prinses van het bal!", gilde ze overenthousiast. Voordat Jonas noch Mila kon reageren had Charlie hun beide al meegetrokken richting het kleine podium.

"Even aandacht jongens en meisjes! Zoals jullie waarschijnlijk al weten, worden 2 van jullie vanavond tot prins en prinsesvan het bal gekroond! Alle leerlingen kunnen vanavond stemmen op zijn of haar favoriet. Degene met de meeste stemmen is dan de uiteindelijke winnaar. De jury van leerkrachten heeft daarnet vijf van hun favoriete koppeltjes uitgekozen, en die worden zodadelijk op het podium gevraagd. De genomineerden zijn" Brandon en Lauren" Meteen steeg er een daverend applaus op, ze waren beide nogal populair. De directeur wachtte even tot het geroezemoes weggestorven was voor hij de andere namen opsomde: "Ruben en Delphine, Sander en Emma, Edward en Marie en ten slotte nog Jonas en Mila."

Mila's pov

Heb ik dat nu goed gehoord? Ben ik echt genomineerd voor prinses van het bal? Ik kan het amper geloven! Plots voel ik hoe Jonas me bij de hand pakt en zachtjes met zich mee trekt in de richting van het kleine podium. Voor ik het weet sta ik naast de andere koppeltjes voor de ogen van alle leerlingen en gaat de directeur weer verder waar hij gebleven was.

***

"Zo jongens en meisjes, dit zijn de genomineerden! En nu is het aan jullie om te bepalen wie de winnaar wordt. Nog 1 belangrijk punt voor ik jullie verder laat feesten: het is niet de bedoeling dat je op iemand stemt omwille van zijn of haar populariteit! Ieder van deze koppeltjes heeft zich prachtig uitgedost en heeft een mooi karakter! Hou hier alsjeblieft rekening mee voordat je je stem uitbrengt! Jullie hebben anderhalf uur de tijd. En voor nu wens ik iedereen een geweldige avond toe!" Alex zette een hip nummer op en alle leerlingen stroomden in de richting van de dansvloer. Jonas nam Mila's hand weer vast en leidde haar naar een rustiger plekje, want ze leek nog steeds nogal overdonderd. "Aarde aan Mila!", zei Jonas al lachend terwijl hij zijn hand vlak voor haar ogen heen en weer bewoog. Mila leek uit haar trance te komen en keek Jonas aan. "Alles ok?", vroeg deze. Mila knikte. "Ja hoor! Ik ben gewoon nogal overdonder dat ik uitgekozen ben. Ik bedoel, zo speciaal ben ik toch niet? Ik, een meisje dat een groot deel van mijn leven op de straat heb rondgehangen! Ik..." "Mila stop!", onderbrak Jonas haar, "stop met jezelf af te breken! Je bent een prachtig meisje met superveel talent en een geweldig karakter! En ok, misschien heb je in het verleden op de straat rondgehangen. Maar dat was in het verleden! Nu ben je zo niet meer! Je bent echt het tofste, mooiste en liefste meisje dat ik ooit heb ontmoet!" Jonas wou nog meer zeggen, maar plots voelde hij hoe twee zachte armen hem vastnamen en een hoofd op z'n borstkas werd gelegd. Jonas sloeg zijn armen om haar heen en drukte haar zo stevig tegen zich aan dat er geen vierkante centimeter ruimte meer over was.

Ondertussen liep Charlie richting Alex. "Zeg Alex, kan je eens een slow op zetten?", vroeg ze, terwijl ze in de richting van de twee knuffelende tortelbevers keek. Alex stak zijn duim op en liet het huidige nummer moeiteloos overvloeien.

Ook Jonas had het gehoord en liet Mila los. "Wil je euh... wil je misschien dansen?", vroeg hij aarzelend en knikte in de richting van de dansvloer. "Graag", antwoordde Mila met een grote glimlach op haar gezicht. Ze vond het wel schattig.

Even later wierp Mila haar armen om Jonas' nek en liet Jonas zijn handen rusten op Mila haar heupen. Rustig bewogen ze wat mee op de maat van de muziek. Zonder het zelf te beseffen gingen ze steeds dichter bij elkaar staan. Dit was het moment, schoot het door Jonas' hoofd. Lichtjes boog hij voorover tot zijn voorhoofd het hare raakte. Hij kon haar warme adem al voelen tot Mila zich plots lostrok en de zaal uit rende.

Eindelijk een nieuw deeltje! Sorry dat het zo lang duurde! Ik kreeg een paar keer een foutmelding waardoor er een deel van mijn hoofdstuk weg was😕.

En voor alle Jila-fans: niet getreurd, er komt nog een Jila-moment!

Beverknuffels,

S xxx