Mila's life

20. smeulend vuur

Jonas rende haar achterna de zaal uit. Hij wilde een verklaring en wel nu meteen! Was hij dan al die tijd verkeerd? Voelde ze dan echt niets voor hem?

Al snel was hij haar uit het oog verloren. Mila kon écht hard sprinten! Uiteindelijk vond hij haar op één van de bankjes op de speelplaats. Mila had haar knieën opgetrokken haar hoofd in haar armen gelegd. Ze huilde. Toen Jonas dat doorhad verdwenen al zijn zorgen dat ze hem niet leuk vond als sneeuw voor de zon en rende hij naar haar toe. Instinctief sloeg hij zijn armen om haar heen en liet haar hoofd op zijn borstkas rusten. Gewoon even laten uithuilen werkte nog altijd het best bij Mila, schoot er door Jonas' hoofd. Ze zal straks wel vanzelf vertellen wat er aan de hand is. 

Langzaamaan merkte hij hoe haar adem rustiger werd. "Sorry", fluisterde ze nauwelijks hoorbaar. Jonas keek verrast op. "Sorry dat ik deze avond verpest heb", zei ze nu duidelijker. "Hé, je hebt deze avond niet verpest! Vertel me gewoon wat er aan de hand is!"

"Ik... Ik ben bang Jonas." Mila was bang? "Waarvoor dan?" Jonas wou niet aandringen, maar dit wou hij echt wel weten. "Gewoon, iedereen waar ik van hou raak ik kwijt. Mijn ouders, vrienden van vroeger. En jou wil ik echt niet kwijt Jonas! Ik... Ik hou van je!"

Hoorde hij dat goed? Had het meisje van zijn dromen net de vier woorden uitgesproken waar hij zolang naar verlangde? Zonder iets te zeggen boog hij voorover en drukte hij zijn lippen op de hare. Mila sperde even verbaasd haar ogen open maar gaf zich al snel helemaal over aan Jonas.

De kus was perfect. Precies hoe Mila het zich altijd voorgesteld had, en toch helemaal anders. Geen knallend vuurwerk, geen spetterende vonken, alleen een smeulend vuur dat hen van binnenuut verwarmde. Even later lieten ze elkaar los. "Ik hou ook van jou Mila", fluisterde Jonas liefdevol. Mila smolt helemaal vanbinnen. Ze kroop dichter tegen hem aan en begroef haar gezicht in zijn schouder.
Het was een perfect, zelfs magisch moment.

***

Mila's pov

Wanneer we hand in hand de zaal weer inwandelen, stapt de directeur juist het podium op. "Jongens en meisjes het is zo ver! Over enkele minuten wordt de prins en prinses van het bal bekendgemaakt! Mag ik vragen aan de genomineerde koppeltjes op naar het podium te komen?" Enthousiast kijk ik Jonas aan.Hij begint te lachen en trekt me zachtjes mee naar het podium.

Even later stonden we met z'n allen op een rij en ging de directeur weer verder. "Ik heb nog een kleine verrassing voor onze koppeltjes. De prinses van vanavond krijgt deze prachtige tiara!" Op dat moment stapte mevrouw De Neve het podium op met in haar handen het mooiste kroontje dat ik ooit had gezien. Het ontwerp leek wel op een soort bloem, maar toch net anders. Het zat vol met piepkleine glinsterende witte edelsteentjes, met hier en daar enkele van een prachtig lichtblauw. Hij was werkelijk prachtig. Mevrouw Van der Donck volgde nog met twee kleinere kroontjes, de ene wat groter dan de ander.  "En dan gaan we nu de uitslag bekend maken. Jullie hebben werkelijk met z'n allen gestemd, en er was niet zoveel verschil in aantal stemmen tussen vier van de koppels, maar 1 stak er toch echt wel met hoofd en schouders bovenuit. Op de derde plaats staan..... Ruben en Delphine!!" Er steeg een luid applaus op uit de zaal. Ruben en Delphine stapten naar voren. Mevrouw Van der Donck kwam naar hen toe met het allerkleinste kroontje, dat Ruben van het kussentje nam en voorzichtig op Delphine haar hoofd plaatste. Ze zag er werkelijk prachtig uit en straalde helemaal. "Gefeliciteerd!", vervolgde de directeur, "En de tweede plaats is voor... Lauren en Brandon!" De zaal barste los is een werkelijk gigantisch applaus. Lauren en Brandon stapten naar voren en namen het tweede kroontje in ontvangst. Verbaasd keek ik naar Jonas. Ik had nu echt wel verwacht dat ze eerste gingen worden! Ze waren immers extreem populair en hadden superveel vrienden. Jonas haalde zijn schouders op. Hij snapte er evenmin wat van. "En nu, de prins en prinses van dit jaar zijn..." Alex drukte op een knopje en dadelijk schalde er wat tromgeroffel door de zaal. "Jonas en Mila! Gefeliciteerd!" Mijn mond viel open van verbazing. Ik? Prinses? Ik voelde hoe Jonas me naar voren trok, en door die beweging raakte ik uit mijn trance. Jonas pakte de prachtige tiara van het fluwelen kussen en plaatste het liefdevol op mijn hoofd. Ik keek hem stralen van geluk aan. Toen hij me zijn liefste glimlach als antwoord gaf hoorde ik zelfs het daverende applaus in de zaal niet meer. 

Ik voel me giebelig en licht. De hele avond lang plakt er een gigantische glimlach op mijn gezicht. Ik sta in het midden van de dansvloer met mijn armen om Jonas' nek. We bewegen rustig wat mee op de maat van de muziek. Echt dansen kan je het niet noemen, maar dat kan me even geen barst schelen. Langzaamaan merk ik hoe de zaal leeg begint te lopen. "Mila het is al laat. We moeten gaan", fluistert de zachte stem van mijn droomjongen naast mijn oor. Ik kijk op en knik. Jonas laat zijn hand in de mijne glijden en samen wandelen we de zaal uit.

***

Hand in hand slenterden ze door de prachtig verlichte straten van Antwerpen. Mila verlangde al om de zachte lippen van haar droomjongen opnieuw op de hare te voelen. Ze verlangde naar het zorgeloze, veilige maar vooral het gevoel van liefde dat ze toen gevoeld had.

Mila draaide zich nog even om in de deuropening. "Kom je nog even mee naar binnen?", vroeg ze ietwat aarzelend. "Ik zou wel willen, maar ik moet echt naar huis. Anders wordt mijn moeder ongerust.", antwoordde Jonas. Ze keek wat teleurgesteld naar de grond. Ze zou hem snel wel terugzien, maar liefst van al wou ze zoveel mogelijk bij hem zijn. Zeker na vanavond. Want nu waren ze toch een koppel? Of niet?

"Tot morgen prinsesje", fluisterde Jonas voor hij haar een kus op haar lippen gaf. "Ik hou van je", fluisterde hij voordat hij de straat uitstapte. Mila keek hem met een gelukzalige blik na. Ze had toch echt wel geluk met die jongen. Voor vele meisjes was hij hun droomjongen. Maar nu was hij toch wel helemaal de hare.

Jila is real! Woohoow!
Mila's life heeft net 4K reads bereikt! Iedereen keihard bedankt voor het lezen, de vele stemmen maar vooral jullie superlieve reacties❤❤

Beverknuffel xxx
S