30. beste maatjes

532 29 12
                                    

"Bever! Ben je al wat beter?" Charlie kwam als een wervelwind de kamer binnengestormd. Jimmy schudde lachend zijn hoofd om haar enthousiasme en volgde zijn beste maatje de kamer in. Alex volgde ook, maar hij leek druk in de weer met zijn smartphone. Jonas sloot de rij en liep met een grote glimlach naar Mila. Een zachte kus vond zijn eindbestemming op haar lichtroze lippen. "Kabonga! Jullie twee zijn echt een bevertastisch koppel!", riep Charlie. Vol enthousiasme klapte ze in haar handen. Mila keek Jonas aan. Ze wist heus wel dat hij ervoor gezorgd had dat haar vrienden mochten komen, en ze wilde hem laten weten dat ze het echt op prijs stelde.

Het werd een geweldige tijd met haar vrienden. Mila had deze momenten met de beverbende echt gemist. Helaas moesten ze dan toch stilaan allemaal naar huis. Alex vertrok als eerste, een kwartiertje later gevolgd door Charlie en Jimmy. Mila keek die twee glimlachend na. "Je kijkt zo vrolijk.", zei Jonas. "Ik snap niet dat die twee nog steeds geen koppel zijn. Ze passen zo goed samen!", antwoordde Mila. Bij die laatste zin dacht ze niet meer aan de twee tortelbevers, maar aan haar en Jonas. Jonas boog zich voorover en liet zijn voorhoofd rusten op het hare. "Wij ook", fluisterde hij voordat hij haar lippen aanviel met de zijne. Jonas voelde hoe Mila's lippen zich tijdens het kussen in een zachte glimlach plooiden, en dat die glimlach nog lang om haar mond bleef spelen.

-

"Charlie? Wacht even.", vroeg Jimmy aarzelend. Ze stonden aan de uitgang van het ziekenhuis waar ze beide hun eigen weg zouden gaan. "Wat is er?" Charlie wist wel dat haar maatje wel wat aan de verlegen kant was, maar zo had ze hem nog nooit meegemaakt. "Is er iets? Je weet dat je me alles kan zeggen" "Je bent al lang mijn beste maatje, maar..." "Dat is toch leuk?" Charlie onderbrak Jimmy voor hij verder kon gaan. Ze gaf hem spontaan een knuffel. "Wat ik eigenlijk wilde zeggen... Ik vind je leuk, als in leuk-leuk." Jimmy bestudeerde verlegen de grijze stoeptegels. Charlie stond even met haar mond vol tanden, wat bij haar dus echt zelden gebeurt. Ze sloeg ietwat aarzelend haar armen om zijn nek. Zijn donkerbruine krulletjes streken zachtjes over haar wang als ze aarzelend een kusje vlak naast zijn mondhoek drukte. "Ik vind jou ook 'leuk-leuk' bever" Jimmy zijn zelfvertrouwen groeide wanneer hij Charlie in de ogen keek. Zeker van zijn stuk trok hij haar dichterbij en kuste haar nu echt. Beiden genoten ze er met volle teugen van. Ze liepen al zo lang om elkaar heen, en nu was het eindelijk zover. Hun magisch moment waar ze al zo lang naar uitkeken.

De volgende dag

Met gesloten ogen ademde ze diep in. Ze had het gemist om buiten te zijn, omringd door stralende zonnestralen en vrolijke mensen. Jonas wist maar al te goed dat Mila ervan genoot om buiten te zijn, ze was geen meisje om stil binnen te zitten. Het liefst van al bracht ze haar avonden door in Park Spoor Noord, dansend bij de fonteinen of languit liggend op het gras. Hij had daarom ook het aanbod van zijn moeder om hen te komen halen vriendelijk afgeslagen, ook al vond hij dat Mila nog veel te zwak was om de hele weg naar huis te lopen. Jonas tilde Mila haar tas op en samen vertrokken ze dan maar. Mila stapte gestaag door, maar ze was moe. Thuis ging ze meteen in de zetel liggen en sloot vermoeid haar ogen. Jonas kwam naast haar zitten en wreef zachtjes over Mila haar rug. Ze zag er zo mooi uit als ze sliep. Hij trapte zijn schoenen uit en ging wat comfortabeler in de zetel liggen. Met zijn armen beschermend om zijn prinses heen geslagen vertrok ook hij langzaam naar een andere wereld vol dromen.

~ Mila's pov

Terwijl Jonas nog slaapt, bestudeer ik elk trekje van zijn gezicht. Hij lijkt altijd zo zorgeloos als hij slaapt. Een kwartiertje geleden werd ik wakker in zijn armen, de ene stevig om me heen en de andere was onder mijn hoofd beland, dus ik had die zo min of meer als hoofdkussen gebruikt. Ik lachte zachtjes bij de gedachte.

-

Jonas' oogleden trilden terwijl hij langzaam wakker werd. Het eerste wat hij zag waar de helderblauwe ogen van Mila. Een liefdevolle kus op haar lippen maakte de begroeting af. Mila keek hem stralend aan. Ze besefte maar al te goed hoeveel ze geluk ze gehad had. Ze mocht echt blij zijn dat ze hier nog was.

"Ik zie je echt doodgraag, Jonas", zei ze plotseling uit het niets. Jonas antwoordde niet met woorden, maar kuste haar zoals hij haar nog nooit gekust had. Het waren momenten zoals deze die voor hun beiden zo belangrijk waren.

Een vreemd geluid liet hen even later opschrikken. Jonas onderbrak de kus en keek Mila ondeugend aan. "Heeft er hier eentje honger?", vroeg hij speels. Mila knikte schaapachtig. "Waar zit dat monster hier?", plaagde hij haar terwijl hij zijn vingers in de juiste hoek plaatste om haar te kietelen. Hij wist maar al te goed dat ze daar totaal niet tegen kon. Mila spartelde wild met haar armen en benen om Jonas' vliegensvlugge vingers te ontwijken. Wat min of meer gelijk stond aan een onmogelijke opgave. Uiteindelijk drukte ze haar mond tegen de zijne. En dat hielp wel.

"Kom op, we gaan iets te eten maken" Jonas tilde Mila met een zwierig gebar uit de zetel en tilde haar in bruidsstijl naar de keuken.

#teamChimmy!! En nog wat Jila of course😏

Ik heb nog even wat vraagjes voor jullie: hebben jullie toevallig nog wat inspiratie? Ik zit een klein beetje vast met dit verhaal...

En als tweede: ik vroeg me af wie dit verhaal al van het begin gevolg heeft en wat jullie favoriete deel tot nu toe was.

Laat het me zeker even weten ☺

Beverknuffel xx

Mila's lifeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu