Doll | vkook

-하나-

''Bunu yapmasak olmaz mı ? ''

Yanımda duran Jimin'e sessiz bir şekilde fısıldadım.Önümüzdeki insanların bizi duymasını istemiyordum.

''Hadi ama Jungkook korkak gibi davranmayı kes.Bebek gibi görünüyorsun.''

''Korkaklıkla alakası yok ! Sadece kendimi rahatsız hissediyorum.'' Kısık sesle fısıldadım Jimin'e.Tamam,belki korkaklık olabilir ama yinede korkaklık değil işte ! Anlayın siz beni.

Jimin tam bana yüzünü tam dönmüş cevap verecekken öndeki arkadaşlarından biri ''Hızlı olun biraz ! Ne kadar uyuşuksunuz !! ''diye bağırarak yanındaki arkadaşları ile gülmeye başladılar.Tabi,Jimin'in arkadaşlarından ne bekleyebilirdim ki,onlar mükemmeller (!)

''Merak etme Kook.Alt tarafı eski püskü,terkedilmiş ve azıcık korkutucu bir eve gireceğiz.En fazla ne olabilir ki ?''

Bana o her zaman gösterdiği güvenilir gülüşlerinden birini gösterdi ve ilerikideki arkadaşlarının yanına doğru ilerledi.Jimin ne zaman bana bu gülüşü sunduğunda kendimi güvende hissetsem de bu şu anda hiç mi hiç işe yaramıyordu.Jimin'in aptal arkadaşları yüzünden gecenin bu vati sokaklarda geziyordum.Babam eğer bu saatte evde olmadığımı

öğrense beni ölünceye kadar döveceğinden emindim ama neyse ki şu anda muhtemelen içtiği alkolün etkisi ile koltuğa sızıp kalmıştır bile.En azından içim bu konuda rahat ama şu anda

bulunduğum konum yerine evde olmayı tercih ederdim.Jimin benim fazla asosyal olduğumu düşünüp beni arkadaşlarıyla buluşmaya götürdü.Keşke onu dinlemeyip evde kalsaydım.Belki de onlar eve girerken ben de dışarıda onları bekleyebilirim hem ruhları dahi duymaz.

Aklıma yerleşen fikir ile kendimce onaylamışcasına gülümsedim.

''Jungkook gelsene buraya !'' Jimin'in beni çağırması ile kafamı kaldırıp ileriye baktım.Jimin hyung ve arkadaşları gireceğimiz evin önünde durmuş beni bekliyorlardı.Sanırım biraz fazla yavaş yürüyordum.Ayaklarımı daha hızlı hareket ettirerek Jimin'in yanına ilerledim.Jimin'in yanına ilerlerken Jimin'in arkadaşlarından birinin bana baktığını hissedebiliyordum.Buluştuğumuzdan beri bana kötü bakışlarını atmaktan çekinmiyordu arkadaş.Kafamı hiç kaldırmayıp Jimin'in yanında birisinin konuşmasını bekledim.

''Hadi biraz eğlenelim !!''

Sağ tarafımda duran çocuğun birden bağırması ile korkup kafamı kaldırdım.Çocuk bağırınca diğerleri de ona uyarak bağırmaya başladı.Aralarında tek sessiz sakin kalan bendim.Neyse ki onlar eve girerken de böyle çılgınca sesler çıkarmaya devam ederlerse onlara görünmeden burada kalabilir ve eğer biri dışarı çıkınca da neden burada olduğumu sorarsa gezintimin çabuk bittiğini söyleyebilirdim ama sizinde Jimin hyung gibi kaçık bir arkadaşınız varsa böyle bir şey yapmanıza hele ki Jimin'in gözünden kaçıp yapmanıza imkan dahi yoktu.

Yanımda kolumu tutup beni içeri doğru sürüklemeye başladı.Ne kadar itiraz etsem de diğerlerini beni korkak biri olarak görmesini istemiyordum.Bu yüzden sessiz kalıp Jimin'in beni çekmesine izin verdim.

Evin kapısına doğru ilerlerken adının 'H' ile başladığını hatırladığım bir çocuk elimize fenerleri tutuşturdu.Ev o kadar büyüktü ki burada 20 kişi falan yaşayabilirdi.Kapıdan içeri girenlerin arasında en sonuncu sıradaydık.Zaten sekiz kişiydik.Evin içine girdiğimizde hepimiz koskocaman girişte bekledik.Herkes elindeki fenerler ile duvarları ve etrafı inceliyordu.Duvarlara barken gerçekten ilgi çekici şeyler gördüm.Duvardaki motifler çok güzellerdi.

Daha sonra durduğum yerin karşı duvarında çok büyük bir boy aynası gördüm.Etrafında-tahminen- altından motifler vardı.Aynada kendime bakarken aynanın kenarlarında parmak izleri gördüm.İlk başta boş verip geçsem de daha sonra bu kadar eski bir evde böylesine yeni gibi gözüken el izini bulunması bana biraz tuhaf geldi.Ama sonra bu el izini yapanların da bizim gibi gençlerin gelip yapacağını düşündüm.

Aynada son bir kez kendime bakıp arkama döndüm.Arkamda kimseyi görmeyince biraz korkamadım değil ama daha sonra merdivenlerde gördüğüm ışık ile diğerlerinin evi gezmeye çıktığını anladım.Ne kadar şu anda kaçabilecek durumum olsa da evi bir gözden geçirip çıkmak istiyordum.

Hem Jimin'in da dediği gibi en fazla ne olabilirdi ki ?