Falling For The Queen

FFTQ 11

 Chapter 11:The Queen's Favor

Stone's POV

"Yes po tito.I will tell her." That ends our conversation with the father of Queen.Inilagay ko na ang phone ko sa bulsa ko.Hindi man lang nag-aalala ang ama ni Queen sa kanya.Sa tingin ko,he just don't want to show his emotion to others.Minsan na akong kinausap ni Mr.Yamomoto, kahit na kaswal lang kaming nag-uusap, hindi ko alam kong bakit ako natatakot sa kanya.He's presence is like a mafia boss.Kaya ito ako ngayon, hindi ako makakapalag sa mga sinasabi niya sa akin.

Papunta nako sa room ni Queen upang sabihin sa kanya na hindi makakapunta ang Dad niya at sa sinabi din nito sa akin.Ng mahawakan ko na ang door knob ay may narinig akong pamilyar na boses sa may gilid ko. Napatingin ako dito.Napabitaw ako bigla sa door knob dahil sa nakita ko siya.

"C-Chill?!" hindi kapani-paniwalang bukam bibig ko.Bigla ko siyang hinabol dahil sa lumiko siya sa may kanan.Kahit saglit ko itong nakita, I can tell that she is Chill. Ang babaeng mahal ko.

"Excuse me!!" sambit ko sa mga taong humaharang sa dinadaanan ko.The way is completely block when some injured patient is on run to the ICU.Then I lost sight of her.

"Tssk!!" I hissed at padabog na ibinagsak ang kanang paa ko sa sahig.Hindi ako nagkakamali si Chill iyon.Anong ginagawa niya dito.Ang alam ko nasa L.A siya.It's just only a month but I already miss her.Gusto ko siyang kausapin but we agreed na hindi mo na namin pakiramdaman ang isa't-isa.But I wonder why is she here?

******************
Bumalik nako sa kwarto ni Queen habang nakabagsak ang dalwang kong balikat.Ng makapasok na ako biglang kumunot yong noo niya.

"What's that long face you're wearing?" kaswal na tanong niya. Hindi ko siya pinansin. I grab the chair and take a seat. Na isang dipa lang ang agwat sa may bed niya.

"You're being ditch by your girlfriend." Napalingon ako sa kanya sa sinabi niya.Kinuha niya yung phone niya sa mesa at busy sa paggamit nito.I suddenly felt irritated. I just don't mind her.

"Hindi daw makakapunta ang Papa mo dahil may importante pa siyang gagawin."walang ganang saad ko.She speak still her attention on her phone.

"Then?" tipid na tugon niya na wala man lang kabago bago sa ekspresyon nito. Naiinis naman ako sa kanya dahil nagmumukhang wala siyang interest sa mga sinasabi ko.

"Your father told me to say to you that the date of the engagement party is already settled." Inis na wika ko.

Napatigil siya sa ginagawa niya at seryosong tumingin sakin.Nagsalubong naman ang dalawang kilay ko sa reaksyon niya. Ang akala ko mabibigla siya.

"Kailan daw?" kalmang tanong niya sakin.It seems that she totally accepted this fact. Alam ko sa simula she's against this.We are the same.Now, I'm used to hear this news.Kaya hindi nako mabibigla kung ganito nalang ang reaksyon niya.

"Kailan daw?" pag-uulit niya.

"The day after tomorrow." Walang ano-anong sagot ko.Muntik naman akong mabingi dahil bigla siyang sumigaw.

"WHAT??!!" how ironic to see her acting like that.

"We can't say no for now.At alam mo na ibig kong sabihin." Then she gained her composure nang maintindihan niya ang ibig kong sabihin.

"How come. I am still here!" reklamo niya.

"You are okay now. Sabi ng doctor, you will be discharge as soon you wake up." Paliwanag ko.

"I see." Napailing na wika.Naging busy siya muli sa phone niya. The silence filled the room.

"Yun lang yun?Ang dali lang pala kausap tong babaeng to." Sabi ko sa isip ko.Pero hindi pa nakalampas ng limang minuto ay hindi na ako komportable dahil sa katahimikan sa loob ng kwarto.