Falling For The Queen

FFTQ 40

Chapter 40: The Amnesia Couple Part 2

[STONE]

"Sir, what do you want to order?" sabi ng lalaking waiter sa akin sa isang coffee shop.
"Just a cappuccino will do. But don't add too much sugar." Sabi ko.
"One cappuccino with light sugar. Got it sir, your order will be ready in less than a minute." Nakangiting sabi nito at umalis.
Habang naghihintay ay sinusuri ko ang lawak ng coffe shop.It is very nice and relaxing. Maganda ang ambiance nito. And there are books available that you can read while enjoying your coffee. Sa totoo lang hindi ko hilig ang mga lugar na ito. Nagkataon lang na may nirerequest sakin si Frost. Nabalitaan nalang kasi naming na food poison siya at mabuti naman at mabuti na ang kalagayan niya ngayon. Bukas pa siya makalalabas. Dahil doon, he said that he was suppose to meet someone in this coffee shop to give this gift to her inside a paper bag. He forgets that he will meet her today, and it's too late for him to text her. Dahil ako lang ang may free time ngayong araw ay ako na ang pumunta upang maibigay ito at sabihin kung anong nangyari kay Frost. Dumating na ang coffee ko habang naghihintay, nagbabasa mo na ako ng isang article magazine. But I got unpatient because it was almost an hour, the girl that I'm waiting for is not yet to come and I am not a patient person.Pinipigilan ko lang ang inis na nararamdaman ko ngayon dahil ayaw kong masira si Frost sa kanya. Kahit na minsan ay nagiging impulsive si Frost, walang preno ang bibig. Ng bumisita kami kahapon sa kanya ay hindi nalang namin pinag-usapan ang tungkol sa sinabi niya samin bago siya umalis kahapong umaga. Hindi naman maliligaw iyong babaeng iyon dahil nakareserve na ang seat nila ni Frost. I sip the last drop of my cappuccino.
'I need another cup of this one'
Sabi ko sa isip ko. Sinensyahan ko ang waiter na oorder pa ko. Agad naman itong lumapit sakin.
"One—"
"One cup of cappuccino and one black coffee."
Napalingon ako sa likod ko ng may biglang nagsalita. At hindi ako makapaniwala sa aking nakikita.
"One cappuccino and one black coffee. Got it po."
"It seems that I am late." Kaswal niyang sabi habang sinundan ko lang siya ng tingin hanggang sa makaupo na siya sa kabilang upuan at ngayon ay magkaharap na kaming dalawa.
I am lost of words. That damn Frost. Ito pala ang ibig niyang sabihin sa 'uulan kami ng puri sa kanya', siguradong akong lumalaki na ang ulo ng kaibigan kong iyon ngayon. Ano kaya ang ginawa niya upang pasiputin dito ang babaeng kaharap ko ngayon. Ngunit hindi iyon ang dapat kong intindihin.
"What a coincidence. Ikaw iyong lalaking nakita ko airport, tapos sa bar, at ikaw din ang nakalaban ko sa SF. That is strange or is it really a coincidence?" sabi niya at tipid na ngumiti parang napilitan lang at halata sa kanyang boses ang pagkasarkastiko.
"It's not coincidence sweety, because we are destined to be together after all." I said while giving her my sweetest smile.
"You can't fool me with your sweet talk. I am just here because I don't want to owe someone." Sabi niya.
'Sobrang seryoso naman ng babaeng 'to.'
Ngunit ngayon mukhang compirmado ko ng hindi nga niya ako kilala. Kahit na ako ay hindi ko siya maalala. Inaamin 'kong may nararamdaman akong hindi ko maipalawanag na nakikita ko siya ngayon at nakakausap ng harapan. At ngayon mas may naging mabigat ang rason ko ang mas makilala siya.
"Okay. So saan tayo ngayon?" pag-iba ko ng usapan. Mukhang hindi siya katulad ng ibang babae na madaling kiligin sa mga pick up lines ko. At hindi din isang klaseng babaeng mag-iisip na ang swerte niya upang kausapin at inidate ko.
"Nasa isang coffee shop." Pormal na aniya. Natatawa nalang ako sa sagot niya.
"I mean saan tayo susunod nito?"
Hindi mona niya ako sinagot dahil biglang dumating ang waiter at inilapag nito ang order namin. She got her coffee and takes a sip. Habang ako ay naghihintay sa sagot niya. Ibinaba niya na ang tasa at tumingin sakin.
Tae. Bigla akong kinabahan ng biglaan niya akong tingnan sa mismong mga mata ko. Wala pa akong nariring galing sa bibig niya. We just look each others eye to eye. She looks like she is examining me without changing that calm face of hers.Ngunit hindi ko mapigilan ang matitigan ang buong pagmumukha niya. She's very attractive kahit na hindi siya nakasuot ng make-up. Nakasuot lang siya ng simpleng plain white tshirt at skinny jean. Lumalabas parin ang taglay niyang kagandahan. Plus, that one crown earring of hers. It distracts me a lot. Bigla akong napaiwas ng tingin ko.
"You don't need to look away. Feel free to memorize my image so that you'll never forget." Seryosong saad nito.
Napalingon ako ulit sa sinabi niya. Inaabsorb pa sa utak ko ang sinabi niya. Ngunit ngayon ay napakalinaw na sa ibig niyang sabihin.
'So she does not have amnesia at all unlike me.'
"Alam mo?" gulat na sabi ko. Kinabahan ako na ewan.Nalilito ako na ewan. Ngunit may parte din sa kalooban ko ang kunting saya dahil napatunayan kong magkakilala nga kaming dalawa. That this girl in front of me was my ex-fiancee and that we have some kind of past.
"Oo." Tipid na sagot niya.
Kung alam niya bakit pa siya nagpanggap na hindi niya ko kilala? Tama nga si Frost. Gustong niyang maghigante sakin dahil siya lang ang kinalimutan ko.
"I know some place. For that, we need to memorize each others faces or we might be separated. That place is too crowded." She said and stands up.
Napanganga nalang ako sa sinabi niya habang sinundan ko siya ng tingin na papunta sa tapat ng cashier.
"I know some place..."
"I know some place..."
"For that, we need to memorize each others faces...."
"For that, we need to memorize each others faces...."
What the f*ck! Tae sa lahat ng tae. Kailan pa naging 'Assumero' ang isang Stone Ezekell Garcia? Nakakainis din itong Queen na ito ah. Napaka literal... Naiinis din ako sa sarili ko. Bakit ko ba iyon iniisip. Tae!
"What are you doing? Let's go." Doon ko lang napansin na nakabalik na pala siya. Sumunod lang ako sa kanyang lumabas.
Nakakainis. Kung malalaman ito ng kaibigan ko sigurado akong pagtatawan nila ako. Ngunit wala akong intensyon sabihin iyon. Hiyang-hiya ako sa sarili ko. Dapat ko iyong kalimutan. Dapat magfofus ako sa pakay ko. Napansin 'kong lumapit siya sa isang babae, iyong nakita kong palagi niyang kasama. Ngunit umalis naman ito kaagad. Hindi naman maiwasang kumunot ang noo 'ko ng sumakay siya sa isang motor. Buong akala ko ay magtataxi kaming dalawa dahil hindi ko dala ang kotse ko. Kaya ganoon nalang ang pagkakunot ng noo ko.
"Don't tell that I'll ride that with you?" Hindi makapaniwalang saad ko.
"Yeah. I prefer to ride my motorcycle than anything else." She said without looking at me. She was busy preparing herself. I was about to argue, but suddenly she let her ponytailed hair down. She gets sunglasses and wears it. For the 3rd time, I was awed by her beauty. I admit maganda pa siya sa mga babaeng nakilala ko lalong na kay Chill.
"Kung ayaw 'mong sumakay, mag taxi ka nalang. I will just meet you there." Dagdag niya at inistart na ang motor.
"N-no. It's okay."
'Tae! Bakit ba ako nauutal.'
Umikot na ko sa motor, at sumakay sa likod niya. This is embarrassing. Napakalalaki kong tao tapos umaangkas ako sa motor ng isang babae. Ano nalang kaya ang sasabihin ng mga tao. Ito na talaga ang kahuli-hulihan. I'm willing to risk my pride as a man. Basta't makilala ko lang ang babaeng ito.
"By the way, ikaw palang ang nakakaangkas sa motor ko." Sabi niya at isinuot ang helmet habang isinuot ko rin ang isang helmet.
"Is that good news?" nakangising saad ko.
"It's opposite." Sagot niya.
"Anong ibig mong sabihin?" nakakunot ang noo ko sa sinabi niya.
"I'm warning you. Wag kang magkamaling humawak sakin kung ayaw mong itulak kita dito sa motor ko."
"You are joking. You can't change my mind in riding this guy." Baka sinabi niya lang iyon dahil nagbago ang isip niyang paangkasin ako dito sa motor niya.
"I am not." Tipid na sagot niya.
"Eh dapat hindi mo na ako pinasakay dito. Hindi mo na ba natatandaan na nahawakan ko 'yong b-owoooho" muntik na akong mahulog sa motor niya ng bigla niya itong paandarin. Mabuti at kakatapos ko lang magsuot ng helmet kaya agaran akong nakahawak sa hawakan ng motor sa may likuran.
Dahil sa highway ang dinaanan namin ngayon. At hindi gaanong katraffic at kunti lang ang sasakyang dumadaan.
"HEY! SLOW DOWN!!!!" kanina pa ako dito sigaw ng sigaw dahil halos mapuno na ang speedometer ng motor na sinakyan namin ngayon. Kinakabahan na ako ngayon dahil parang naglalaro lang ng karerang ang babaeng ito. Delikado ako dahil nakahawak lang ako dito sa likuran hindi sa likuran niya. Madaming beses na akong natetemp na humawak sa kanya ngunit natatakot ako baka tutuhanin niya ngang itulak ako.
"HEY! FOR CHRIST SAKE!" sigaw ko ulit dahil may malaking sasakyang ang nasa harap namin. Bigla nalang siyang lumapit halos magkadikit na ang siko ko sa sasakyang iyon.
"TAE! DO YOU WANT ME TO DIE?!" Isang ruler nalang ang pagitan nito sa amin.