Ταμαμ

Σχεσεις

Ο Τζεμ, φυσικά, έφερε αντίρηση, αρχικά. Αλλα δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Η Ντιλέκ με τον Τεο ήταν μια χαρά. Ο Νικολάκης, είχε φύγει διακοπές, με κάτι φίλους του απο τη σχολή. Εγω ήμουν χαρούμενη, που επιτέλους, θα γίνω δημοσιογράφος. Βέβαια, έλειπε κάτι απο τη ζωη μου. Ήταν ο Τζεμ.
Ε: Κατερινακι! Περασα δημοσιογραφία. Ο Τζεμ, πουθενά. Για αυτον το λόγο πήγε και στην Κωνσταντινούπολη. Νομίζω, ότι μου λείπει. Τον αγαπώ ακόμα. Τις πρώτες μέρες, ήταν μια χαρά. Αλλα τώρα, δεν ξέρω τι να κανω... Βασικά, ξέρω! Θα βρω άλλον. Δεν με νοιάζει τίποτα, τώρα.
Ήμουν στο πάρκο, εκείνη την ωρα. Ξαφνικά, περνάει απο μπροστά μου, ένας κούκλος.
Ε: Γεια! Πως σε λένε;
Μίλτος: Μιλτο, εσένα;
Ε: Ελλη. Ποσό είσαι; Εγω είμαι 18
Μι: Εγω είμαι, 19. Εδώ κοντά μένεις;
Ε: Ναι. Ενα στενό, πιο κάτω.
Μι: Θες να πάμε βόλτα;
Ε: Ναι. Αν με συνοδεύει ένας κούκλος, όπως εσυ, πώς να πω όχι;
Μι: Ευχαριστώ, παρα πολυ
Με φίλησε. Ένιωσα την ανάσα του. Ήταν τέλεια. Του ανταπέδωσα το φιλι. Αφού σταματήσαμε, πήγαμε στο σπιτι μου. Προτιμούσαμε να πάμε κάπου μεσα. Εκεί, τον οδήγησα στο δωμάτιο μου. Τον φιλούσα, με φιλούσε. Με πήρε στην αγκαλιά του και με γύριζε. Γελούσα. Ήταν πολυ καλός. Με μάγευε. Ρομαντικός, όμορφος, γλυκός, ευαίσθητος και όχι αδερφός μου. Ήταν πολυ ωραία. Δεν κάναμε κάτι. Τα φιλία του, μου έφταναν. Ήταν τέλειος.
Μι: Αντίο. Θα σε πάρω αυριο, να βγούμε.
Ε: Γεια και καληνύχτα.
Πήγα στην μάνα μου και της τα είπα όλα. Δεν ξέρω αν με πίστεψε. Ήταν και λιγο τρελό. Παλιότερα της περιέγραφα τη νύχτα με τον Τζεμ, με τοσο θαυμασμό, έκλαιγα για αυτον τοσο, μα τοσο πολυ, που δεν μπορούσα να μιλήσω και, τώρα, έβρισκα μαγικά τα φιλία ενός άλλου.
Ε: Τι με κοιτάς ετσι; Αληθεια σου λέω. Ξέρω, είναι περίεργο. Αλλα αληθεια, ετσι νιώθω.
Μ: Καλα. Αν είναι ετσι. Σε λιγο καιρό, γυρνάει ο Τζεμ.
Ε: Γιατι μου το λες; Νομίζεις ότι ενδιαφέρομαι; Σου είπα ότι ξεκινάω μια νέα αρχή.
Μ: Εντάξει, καληνύχτα.