Ταμαμ

Καινουρια Αρχη

Έκλαιγα συνέχεια. Άκουσα την πόρτα. Ήταν ο Τζεμ. Δεν ήθελα να πάω να του μιλήσω. Μπήκε στο δωμάτιο μου και με είδε να κλαίω.
Τζ: Ελλη. Κοιτά, ξέρω ότι σου είναι δύσκολο, αλλα πρέπει να χωρίσουμε. Μην νομίζεις ότι δε πίστεψα αυτά που είπες για το φιλι σου με τον Αλέξη, αλλα το έκανα για σένα. Αν μάθει ο πατέρας μου ότι χωρίσαμε, θα μας αφήσει να μείνουμε εδώ. Δεν θέλω να κοιμάσε σε ξένο σπιτι. Θέλω να έχεις τις ανέσεις σου. Να ξες ότι σε αγαπάω. Δεν θέλω να στεναχωριέσαι. Θέλω να γράψεις καλά. Να μην σε νοιαζω εγω, οκ; Που ξες; Μπορεί να πείσουμε τον πατέρα μου για μας. Αλλα μεχρι τότε, ας ζήσουμε τη ζωη μας, όπως σκοπευαμε στην αρχή.
Έπεσα στην αγκαλιά του. Τα μάτια, μου είχαν θολώσει απ' το κλάμα. Μου χάιδεψε τα μαλλιά και με φίλησε γλυκα.
Τζ: Αυτο, μπορεί να είναι και το τελευταίο μας φιλι. Σ' αγαπάω!!!!!
Ε: Και.... εγω
Έφυγε και έμεινα μόνη μου στο δωμάτιο. Δεν είχα τι να κανω, ώσπου αποφάσισα να διαβάσω. Θα κανω αυτο που είπε ο Τζεμ. Δεν θα νοιάζομαι για αυτόν. Θα φτιάξω τη ζωη μου. Το επόμενο πρωί, ξύπνησα αρκετά νωρις. Πήγα χαρούμενη στην κουζίνα. Ο Τζεμ, είχε μείνει με το στόμα ανοιχτό. Δεν περίμενε να με δει ετσι.
Με: Λοιπόν, παιδια μου. Έμαθα, ότι χωρίσατε. Μπορώ να μάθω το λόγο;
Ε: Αποφασίσαμε να χωρίσουμε, γιατί σκεφτήκαμε ότι θα ήταν το καλύτερο για όλους. Και για όλη την οικογένεια αλλα και για μένα, που θα επικεντρωθώ στις εξετάσεις.
Με: Ειδες, Τζεμ; Η Ελλη φτιάχνει τη ζωη της. Εσυ τι θα κανεις;
Τζ: Θα κανω μια μπάντα. Απο 'κει θα βγάζω το ψωμί μου.
Με: Οτι, πεις.
Οι μέρες περνούσαν γρηγορα. Ο Νικολάκης είχε έρθει απο τη Θεσσαλονικη και έμενε μαζι μας. Είχαμε τελειώσει τις εξετάσεις. Μπορώ να πω πως ο Τζεμ δεν μου δημιούργησε και κενό. Είχε έρθει η μέρα των αποτελεσμάτων.
Ε: Λοιπόν, περνάω δημοσιογραφία!!!
Μ: Μπράβο, αυτο που ήθελες, Ελλη μου.
Με: Ειδες τελικά. Μια χαρά τα πηγές. Εσυ, Τζεμ;
Τζ: Δεν περασα πουθενά.
Με: Τι να σου πω, Τζεμ; Θα πας στην Τουρκία. Αυριο, κι' ολας.