Ταμαμ

Φυγη

Ξύπνησα και ήμουν κομμάτια. Είχα χάσει τον Μιλτο. Ο Τζεμ φταίει για όλα. Το φιλι του ομως... μου άρεσε πολυ. Γιατί πρέπει να γίνεται όλο αυτο; Σηκώθηκα και πήγα στο μπάνιο. Και ποιον να δω; Τον Τζεμ. Όπως πάντα. Με κοίταξε και με τράβηξε μεσα.
Ε: Πας καλα;
Τζ: Ελλη. Σε παρακαλω. Μπορούμε να μιλήσουμε ήρεμα;
Ε: Μαζι σου και ήρεμα;
Τζ: Σταματά, να μου μιλάς ετσι.Δεν αντέχω, το καταλαβαίνεις; Σε θέλω. Έχω τρελαθεί μαζι σου! Δεν θέλω τίποτα άλλο. Μόνο εσένα!
Εγω κατέβασα το βλέμμα μου
Τζ: Κοιτά με στα μάτια. Θέλω να βλέπω τα πανέμορφα σου μάτια.
Χαμογέλασα
Τζ: Θέλω να βλέπω, αυτο το χαμόγελο. Πες μου κάτι. Εσυ, μ' αγαπάς;
Δεν πρόλαβα να πω κάτι, γιατί μας φώναξαν
Τζ: Απάντησε μου!
Έφυγα, χωρίς να απαντήσω. Ο Τζεμ κάθησε δίπλα μου. Μου ψυθιριζε συνέχεια, να του πω τι νιώθω για εκείνον. Μετά, του ψιθύρισα και εγω.
Ε: Θα σου απαντήσω σε λιγο. Μόλις μείνουμε μόνοι μας.
Αφού τελείωσα, έτρεξα στο δωματιο μου. Ο Τζεμ, άργησε λιγο, αλλα ήρθε. Φαινόταν η ανησυχία στο πρόσωπο του. Τον λυπομουν.
Τζ: Θέλω να μου απαντήσεις, ειλικρινά.
Ε: Τζεμ... Δεν νιώθω κάτι για σένα
Τζ: Αληθεια;;;;
Ε: Ν..ν...ναι.
Τζ: Σε ακούω. Δεν είναι αληθεια. Δεν νιώθεις ετσι. Κομπιαζεις, δυσκολεύεσαι να το πεις. Απάντησε μου! Πες μου την αληθεια!
Δεν άντεξα. Έφυγα. Έτρεχα στο δρόμο, ώσπου έφτασα στο σπιτι του Τεο. Τον παρακάλεσα να μην αναφέρει στο Τζεμ, ότι ήμουν εδώ. Τουλάχιστον, για κάποιες ώρες. Καθόμουν και σκεφτόμουν. Χτύπησε το τηλέφωνο του Τεο. Ήταν ο Τζεμ. Του είπα να μην το σηκώσει. Μ' άκουσε, αλλα μου ζήτησε να του πω την αληθεια.
Ε: Ο λόγος που δεν θέλω να μάθει ο Τζεμ, ότι είμαι εδώ, είναι ότι κρύβομαι απο αυτον.
Τ: Πες μου, τι έγινε;
Ε: Ο Τζεμ, μου ζήτησε να του πω, τι νιώθω για εκείνον. Εγω ομως, δεν του απάντησα και έφυγα μακριά.
Τ: Πες σε μένα. Τι νιώθεις, για τον Τζεμ; Και στο ορκίζομαι στην ζωη μου, δεν θα το πω.
Ε: Τον αγαπάω, τον λατρεύω. Θέλω να είμαι, συνέχεια μαζι του.