Αποτυχημενη προσπαθεια

282 20 0
                                    

Πήγαμε σε ενα μαγαζί, έξω απο την πόλη. Ηταν αρκετά μεγάλο και είχε πολλα είδη σπιτιού, για να αγοράσουμε. Ηλεκτρικές συσκευές, έπιπλα, είδη μπάνιου κ.α. Διαλέξαμε τα απαραίτητα και πήγαμε στο ταμείο. Ευτυχώς, μας έφτασαν τα χρήματα που είχαμε δανειστεί. Είπαμε ενα μικρό ψεματάκι στην Ολγα, σχετικά με τα χρήματα, βέβαια.
Τζ: Τέλεια,εεε;
Ε: Ναι. Και έχουμε ακόμα, πολλα που χρειαζόμαστε.
Τζ: Δεν πειραζει. Αυριο θα μας φέρουν, τα πράγματα μας. Δεν είναι πολλα.
Ε: Γι' αυτο ακυρώσαμε την μεταφορική.
Τζ: Και για το κόστος.
Ε: Πάμε να ξαπλώσουμε; Εχει βραδιάσει.
Τζ: Παμε. Αυριο πρέπει να σηκωθούμε νωρις, για να μας φέρουν τα πράγματα. Εγω θα πάω απο κει, για να κουβαλήσω και εγω κάτι. Εσυ μην έρθεις. Δεν θελω να κουράζεσαι.
Ε: Δεν είμαι και έγκυος.
Τζ: Σε αγαπάω, ομως.
Ε: Καληνύχτα.
Του δίνω ενα φιλι στο μάγουλο.
Τζ: Οχι στο στόμα.
Με φιλάει. Του χαμογελάω. Την επόμενη μέρα, ο Τζεμ σηκώθηκε νωρις, έφτιαξε καφέ και για τους δυο και έφυγε δίνοντας μου ενα φιλι. Ξύπνησα, μετά απο λιγο, πηγαίνω στην κουζίνα και βλέπω ενα χαρτάκι. Έλεγε: "Εσυ ξεκουράσου. Θα έρθω σε λιγο με τους αλλους". Τοσο γλυκός!!! Ήπια τον καφέ, που είχε ετοιμάσει και τον περίμενα. Ξαφνικά ακούω το κουδούνι. Ηταν οι γονείς μας.
Με: Ο Τζεμ, θα έρθει σε λιγο.
Μ: Εμείς φέραμε, τα ρούχα σας, την κιθάρα του Τζεμ, το τύμπανο και αυτήν την κούτα. Είναι δικιά σου. Δεν την ανοίξαμε.
Ε: Ειναι κάποια πράγματα, που μου είχε δώσει η Κατερίνα, όταν είμασταν μικρές.
Συγκινήθηκα. Εκείνη τη στιγμή, ο Τζεμ ηταν στο δρόμο.
Ο: Γεια σου, Τζεμ.
Τζ: Όπως βλέπεις, είμαι φορτωμένος. Θα τα πούμε άλλη φορά.
Του έδωσε το τηλέφωνο της.
Ο: Το τηλέφωνο μου. Πάρε με αν θέλεις.
Τζ: Εντάξει. Γεια!
Σκ. Τζεμ
Δίκιο εχει η Ελλη. Αυτή με θέλει. Α, ρε Τζεμ. Τι κανεις; Αλλα, τι να κάνουμε. Εγω την Ελλη θελω. Δεν θα την άφηνα για καμία.
Ήρθε και ο Τζεμ. Μετά απο πολλή ωρα, μας τα είχαν φέρει όλα. Τους ευχαριστήσαμε και φύγανε.
Ε: Επιτέλους! Γέμισε λιγο το σπιτι!
Τζ: Επιτέλους, έχω την κιθάρα μου και το τύμπανο.
Ε: Μόνο η μουσική σε νοιάζει. Τώρα που το θυμήθηκα, έχω και την σχολή δημοσιογραφίας, μετά το καλοκαίρι. Πρώτη φορά, που θελω να έρθει το Φθινόπωρο.
Τζ: Λοιπόν. Εγω πάω καμία βόλτα. Θες να έρθεις;
Ε: Οχι, θα μείνω εδώ. Καλα να περάσεις.
Τζ: Γεια.
Ο Τζεμ έφυγε και έμεινα μόνη μου. Εντωμεταξύ, στο δρόμο, ο Τζεμ, συνάντησε την Ολγα
Τζ: Γεια σου, ξανά. Όλη την μέρα, έξω είσαι;
Ο: Οχι, βγήκα απλά, μια βόλτα.
Τζ: Ααα, οκ
Ο: Θες, να πάμε κάπου μαζι; Σε καφετέρια, ίσως;
Τζ: Ε... Εντάξει.
Πήγαν σε μια κοντινή καφετέρια και η Ολγα, προσπαθούσε, να κερδίσει τον Τζεμ.
Ο: Δουλεύεις κάπου;
Τζ: Οχι! Περσυ, τελείωσα το σχολειο.
Ο: Και εγω. Πάντως φαίνεσαι πιο μεγάλος.
Τζ: Εσυ τι κανεις; Με τι ασχολείσαι;
Ο: Με την ενορία.
Τζ: Αα, ναι. Να πηγαίνω τώρα.
Ο: Εντάξει. Πάμε.
Περπατούσαν δίπλα δίπλα. Τότε, ξαφνικά, η Ολγα φίλησε τον Τζεμ.
Τζ: Τι εκανες; Πας καλα; Είμαι με την Ελλη.
Ο: Δηλαδή, δεν σου άρεσε;
Τζ: ΟΧΙ!!!! Αντίο! Μην σε ξαναδούμε, ΠΟΤΕ!!!!

ΤαμαμDonde viven las historias. Descúbrelo ahora