Nie będę wam mówić jak to czasami bywa z zakończonymi dziełami. Są jak dziecko. Na początku raczkuje. Cieszy nas z małych osiągnięć. Później pojawiają się problemy mniejsze lub większe lecz to nie powtrzymuje aby poddać się. Walczysz dalej. Może nie wyjść dany rozdział ale próbujesz dalej. Inni ci dopingują. Potem jest dorosłe do opuszczenia nas. Kończy się ta ważna rola rodzica dla dziecka. Tak samo z książką. Teraz moja historia urosła i zakończyła się moja opieka nad nim. Rusza w świat aby inni mogli ją czytać przeżywać i cieszyć się z bohaterami smucić jak i znaleźć to co nas zwiąże z nimi. Jednak muszę ci czytelniku. Właśnie ty że przeczytałeś to. Nie zrezygnowałeś po pierwszych słowach i czytasz to. To jest podziękowanie dla ciebie i innych że cenisz mój trud że podoba ci się polecasz innym czy też zostawisz komentarz z radą która jest wielce pomocna dla mnie autorki amatorki. Nie jestem jakimś zawodowym pisarzem. Piszę to dla przyjemności i dla was którzy mnie wspieracie. Ale najważniejsze jest to że jesteście i za to wam dziękuję.
Książka jest jak film. Chcerz być na miejscu aktora. Zaznać przygód. Poznać jak najbliżej bohatera w którego wcielasz się.
Ps. Cytat na koniec Epilogu i Podziękowania są mojego autorstwa. Są moimi przemyśleniami z którymi podejrzewam zgadzacie się.
Pps. Właśnie wczoraj 13 maja zaczęłam nowy ff tak a propo. Dziennim panny Kane -Czas Zmian. Może wam wpadnie do gustu.
CZYTASZ
Zapomnienie jest wśród nas
FanfictionCzy mogło być tak że zapomniano o bogini? Nikt jej nie znał? Tak to ja. Sama bogini zapomnienia zaklęta w Hadesie. Uśpiona lecz ten czas minął. Rzeka osłabnęła a ja rozbudziłam się. Kim jestem? Lete. Córka samego Hadesa i Nemezis. Bogini zapomnienia