Bir varmış, bir yokmuş.Evvel zaman içinde, dünyalar tatlısı, güzel mi güzel bir kız çocuğu dünyaya gelmiştir günlerden bir gün.Bu minik bebeğin adı Laura' dır.Fakat aynı zamanda çok da talihsiz bir bebektir.Laura bebeği evlatlık alan kadın kötü kalp...
Laura konuşulanlara pür dikkat kesilmiş ve dinlemeye başlamış fakat kendi hakkında konuştuklarını da anlayamamışmış.
''Uyandırmayalım Thomas.Ben daha sonra tekrar yanına uğrarım.Sen başında bekle ve uyandığı zaman bütün ihtiyaçlarını karşıla.Aç mı sussuz mu öğren.Banyo yapmaya ihtiyacı var gibi görünüyor.Üstü başı perişan olmuş.Ona saf ipekten elbiseler hazırlayın.Tamamen hazır olduğunda onu yanımda görmek istiyorum.''
''Emredersiniz efendimiz.Başka bir arzunuz var mı?''
''Şimdilik bu kadar.Çekilebilirsin.''
Sözünün epeyce geçtiğini anladığını efendi bey odayı terkettiğinde Laura adının Thomas olduğunu az evvel öğrendiği diğer adamla baş başa kalmış.Her zaman yaptığı ve artık oldukça başarıya ulaştığı uyuma taklidi numarasını daha ne kadar daha sürdürebileceğini düşünürken düşünürken göz kapakları uykuya gerçekten de yenik düşmüş ve huzurlu mışıl mışıl bir uykuya dalmış.
Uyandığında odada yalnızmış.Bu durum onu oldukça mutlu etmiş.Tek istediği kimseye farkettirmeden odadan çıkmak ve biricik nineciğinin güvenli klübesine dönmekmiş.Usul usul sessiz küçük adımlarla kapıyı açmış ve kendini her cephesi farklı bir odaya çıkan genişçe kocaman bir koridorda bulmuş.Bizim kız buradan nasıl çıkacağını düşüne dursun işte tam da o sırada hemen yan odadan Thomas çıkıvermiş karşısına.
''Uyandınız mı prenses.'' Laura'nın korku dolu bakışları adamın içten gülümsemeyle karşılık verdiği bakışlarındaki sevecenlikle buluşmuş ve o an içindeki tüm korkular silinip gitmiş.
''Ben de sizin uyanmanızı bekliyordum.'' demiş Thomas.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Laura'nın gözleri Thomas'ın elinde tuttuğu ışıl ışıl parıldayan,nadide taşlarla süslü ipek elbiseye kaymış bir an.Thomas gülmüş ve eklemiş;
''Ha bu mu? Bu elbise sizin için hazırlandı prenses.Üzerinizde nasıl duracağını görmek için sabırsızlanıyorum.''
''Benim için mi? ''
''Tabi ya sizin için.Elbisenizi almak için yanınızdan kısa bir süreliğine de olsa ayrılmam gerekti.Umarım bu sizi rahatsız etmemiştir.Sizi mutlu etmekle sorumluyum ben prenses.''
''Bana neden prenses diyip duruyorsun.Ben prenses değilim ki.'' Laura olanlar karşısında şaşkınlığını gizleyemiyormuş.Öldürmek bir yana onu şimdi bir de prensesleri yerine koyup öyle mi muamele ediyorlarmış yani?
''Siz artık bizim prensesimizsiniz.''
''Beni başka biriyle karıştırıyor olmayasınız Thomas.''
Bir anlık dalgınlıkla yaptığı bu hata karşısında çok utanmış bizim kız.Bütün foyası ortaya çıkmışmış.
''Efendin ve sen odaya geldiğinizde ben çok korktum ve beni öldüreceğinizi düşündüm.'' diyivermiş. Bunun üzerine bu kez kahkahalarla gülmeye başlamış adam.
''Seni öldürmek mi? Seni neden öldürelim ki prensesimiz.Prensimiz sizden fena halde etkileniyor.''
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
