Bir varmış, bir yokmuş.Evvel zaman içinde, dünyalar tatlısı, güzel mi güzel bir kız çocuğu dünyaya gelmiştir günlerden bir gün.Bu minik bebeğin adı Laura' dır.Fakat aynı zamanda çok da talihsiz bir bebektir.Laura bebeği evlatlık alan kadın kötü kalp...
"Sen bana güven olur mu güzel prensesim." diye söze başlamış Thomas. "Prensimizden de sana karşı bir küçük kötülük kırıntısı dahi bekleme.Eminim bütün olup bitenin bir açıklaması vardır.O yüzden haydi ver ellerini bana.Doğruca prensimizin yanına gidelim."
Thomas'ın bu güzel sözleri Laura'nın yüreğine biraz olsun su serpmeye yetmişmiş.Gözlerindeki sönmüş ışık artarak ışıldayan gözlere bırakmış yerini.Yine de yüreği hala fazlasıyla buruk ve oldukça kırıkmış.Bir Thomas'a, bir de ona doğru uzanmış ellerine bakmış.Oldukça kararsız görünüyormuş ve Thomas'ı üzmeyi de hiç istemiyormuş.
"Thomas sen harika bir adamsın." demiş. "Bu saraya geldiğimden beri seni ikinci bir babam bildim.Her zaman senden o baba şefkatini gördüm.O yüzden seni üzmek kesinlikle isteyebileceğim en son şeydir ama eğer şimdi seninle gelirsem de bu kendime yaptığım bir haksızlık olur.Nolur affet beni."
Thomas bir an ne diyeceğini bilemez olmuş fakat Laura öylesine mahsun ve öylesine hüzünlü duruyormuş ki onu zorlamasının kızı ciddi anlamda üzeceğine ve yıpratacağına emin olmuş.
"Pekala prenses." demiş. "Sen nasıl istersen, nasıl arzu edersen öyle olsun ve asla unutma bu saray senin.Burası evin."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Laura'nın rahatladığını ele veren yüzü Thomas'a minnettar olduğunu bildiren bir bakış fırlatmış.
Thomas ise tam arkasını dönmüş gitmeye hazırlanıyormuş ki birden aklına gelmiş gibi yeniden kıza çevrilmiş.
"Miden ne zaman gur gur yaparsa sarayımız ve mutfağı emrine amadedir.Bunu unutma emi güzeller güzeli.Sarayımızın aşçıları, saatler kaçı gösterirse göstersin senin için yoktan var edeceklerdir.Bu sarayca çok sevildin ve bir daha sakın buradan gitmeyi aklına bile getirme.Bu sadece beni değil, tüm saray ahalisini çok üzer.Bunu unutma.Herkes seni çok benimsedi."
"Biliyorum Thomas.Ben de hepinizi çok seviyorum.Sizlerden ayrılmak benim için tarifi imkansız bir mutsuzluk demek."
"Öyleyse ağzından bir daha gitme lafını duymuyorum oldu mu küçük hanım."
Laura her ne kadar bunun sözünü vermek istemese de kuracağı herhangi bir olumsuz cümlenin Thomas'ı inciteceğinden korkarak yanıtsız kalmayı ve başıyla sessizce onaylamayı tercih etmiş.Bir süre Thomas'ın sarayın sessiz koridorlarında çıkardığı ayak seslerinin dinleyerek, ardından öylece bakakalmış.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
