16 en zwanger

deel2, hoofdstuk 1. Terense?!

Terense's p.o.v.

"Meisje, wat ben je nu groot... Hoe gaat het met Jeremy en jullie kindjes?". Ik kijk om me heen, waar ben ik. Ik zie niets, alles is wit... "Meisje, toch... Je zweet helemaal... Ik ben het maar hoor, mama. Ik sta achter je!". Ik draai me om... "Mama, sorry voor alles... Ik had je niet in de steek mogen laten" zeg ik wanneer ik begin te huilen. Me moeder geeft me een knuffel. "Meisje, ik had je moeten steunen, tijdens je zwangerschap en je bevalling!". "Mama, ik ben zo blij dat je weer bij me bent..." zeg ik waarna ik mijn moeder een knuffel geef. "Ik ben niet blij dat ik je weer bij me heb". Ik kijk haar raar aan. "Je moet niet bij mij zijn, je moet bij jullie kindjes zijn. En bij je vriend. Je moet vechten. Ik wil niet dat je, je gezin achterlaat... Ik wil dat je bij hun bent, en ze altijd steunt! Je moet de moeder voor ze zijn... Die ik nooit voor jou ben geweest! Doe het voor mij, alsjeblieft. Ga terug naar je gezin, en geef ze een dikke knuffel en kus van mij" zijn de laatste woorden die mijn moeder zegt.

Jeremy's p.o.v.

"Mama, kom terug!" brengt Terense moeilijk uit. Ze ligt badend in het zweet. We zijn in het ziekenhuis. De arts kijkt me aan. Ik pak haar hand, en geef haar een kus. "Terense pleas, kom terug. Ons gezin kan niet zonder jou! Kom terug pleas" zeg ik.

Terense's p.o.v.

"Terense pleas, kom terug. Ons gezin kan niet zonder jou! kom terug pleas" hoor ik vaag. "Terense, ga naar je gezin. En kom terug wanneer jouw tijd is gekomen" hoor ik de stem van mijn moeder zeggen. Maar mijn moeder is nergens te bekennen. Ik voel iemands wang tegen mijn hand komen. Ik doe veel moeite en geef een aai over zijn of haar wang.

Jeremy's p.o.v.

Ik leg der hand tegen mijn wang. Plots geeft ze me een aai. Ik kijk naar haar ogen, die zitten nog altijd dicht. "Meneer, ze aaide me net" zeg ik snel. Snel draait de arts zich om. "Waar moet ik knijpen om een reactie van uw vriendin te krijgen?" zegt de arts. "Uhm, der boven arm, of net bij der schouder, net bij der schouder is het beste. Alleen normaal als iemand daar knijpt, gaat ze slaan. Of u moet zeggen dat u iets met onze kindjes gaat doen, dan heeft u waarschijnlijk sowieso een reactie. Maar dat is niet de meest fijne reactie!" zeg ik. De arts zit net bij haar schouder, geen reactie. "Mevrouw, mijn collega's hebben uw kindjes" zegt de arts. Weer geen reactie. "Mevrouw, mijn collega's hebben uw kindjes ontvoerd" zegt de arts. Ze geeft hem een keiharde mep, en vliegt overeind. "Auw" zegt de arts. "Terense, schatje, Jayden en fleur zitten op de gang met Jim, zal ik ze even roepen voor je?" zeg ik. Terense knikt. Ik sta op en loop naar de deur, ik doe de deur open. "Jim, wil je Jayden en Fleur roepen?" zeg ik snel. "Ja, is goed" zegt hij waarna hij naar de speelhoek loopt. "Papa. Papa. Papa" zegt Fleur die op me af komt rennen. "Sssst, Fleur je mag niet schreeuwen in een ziekenhuis!" zeg ik streng. Jim, komt met Jayden aangelopen. "Wel zachtjes zijn he, want mama is net wakker" zeg ik tegen Jayden en Fleur. "Mama" zegt Fleur heel erg blij. "Fleur, Jayden, hebben jullie mama zo erg gemist dan?" zegt ze waarna ze Jayden en Fleur op het bed probeert te zetten. "Mop, moet ik even helpen?" zeg ik, waarna ik Jayden op het bed zet. "Papa, Jim doen" zegt ze waarna ze naar Jim loopt. Ik moet lachen. Jim zet Fleur ook op het bed. Terense geeft Fleur en Jayden een dikke knuffel. "Mama naar huis?" zegt Jayden heel schattig. "Grote jongen, jouw mama moet nog even hier slapen. Mama moet rusten, en mama moet heel veel hulp krijgen" zegt de arts. "Mama, wij helpen" zegt Jayden. "Jij kan mama vast heel goed helpen, kerel. Maar mama moet hulp krijgen van de dokters" zegt de arts weer heel lief. "Mama, wij beter maken" zegt Fleur. "Fleur, lieverd, jullie maken mama altijd beter... Maar mama, kan jullie niet in bad doen, of eten geven. Als papa werkt" zegt Terense lief. Terense begint te gapen. "Kom jongens, gaan jullie met papa mee?" zeg ik. "Ik geen jongen!" zegt Fleur boos. "Fleur en Jayden komen jullie mee?" zeg ik opnieuw. "Papa, wij bij mama" zegt Jayden. "Jayden dat kan niet, mama is heel erg moe" zeg ik. "Mama, veel geslapen, ik bij mama" zegt Jayden boos. "Jayden, en nu ga je luisteren. Mama is moe, mama voelt zich niet lekker. En jullie gaan nu met papa mee! Duidelijk?" zeg ik streng. "Ja papa" zegt Fleur braaf. "Jayden?" zeg ik wachtend op zijn antwoord. "Ja papa" zegt hij. "Oke, mooi zo. Dan kan Jim nog even bij mama blijven, en dan zien jullie mama snel weer" zeg ik. "Doei mama" zeggen Jayden en Fleur waarna ze Terense weer een knuffel geven.