kamergenoten | Don't break my heart again | Boek 2

20

Ja msp song! Ik ben er al te oud voor i know😂 maar ik vind het erg leuk om ze te bekijken omdat ze echt een verhaal vertellen wat me dat liedje weer wilt laten horen! En deze liedje past bij deze hoofdstuk😂❤️ En als ik me verveel speel ik momio of msp😂. Vraag me via berichten hoe ik daarop heet als je vrienden wilt zijn😂😊❤️~SCx

- Luna -

Ik zuchtte en deed mijn spullen in mijn tas zodra ik de bel hoorde gaan. Ik stond op van mijn plek en liep het muziekzaal uit, opweg naar mijn kamer.

"Hey, wacht op mij." Zei Matthew en rende achter me aan. "Waarom zo snel?"

"Ik heb heel erg veel huiswerk." Antwoordde ik.

"Zoals wat dan?" Vroeg hij me.

"Uhmm.." Zei ik nadenkend. "Voor Engels moet ik een korte gedicht schrijven, gedichten zijn makkelijk maar ik ben niet goed in Engels. En, voor muziek moesten we liedjes ontleden, en daar ben ik niet goed in, dus schrijf dan groot want dan kan ik afkijken." Zei ik lachend en hij lachte mee.

Man wat is zijn lach schattig! Volgens mij ben ik weer verliefd geworden.

Ik schudde die gedachtes weg en vertelde verder. "Oh, ja. Ik moet ook nog vroeg naar bed want morgen heb ik sportdag met Alana."

"Maar jij hebt toch geen conditie?" Vroeg hij me lachend.

"Haha wat grappig." Sarcasme is te horen in mijn stem.

"Oh, en ik ga nog met Alana naar de stad vandaag." Zei ik snel.

"Mag ik mee?"

"Nope. Alleen Alana- en ik-Tijd."

"Ik kan die 'en' zijn." Zei Matthew en ik lachte.

Ik deed de deur open en zei gedag tegen Matthew voordat ik de deur dicht deed. Ik en draaide me om en liep de kamer verder in en zag Jacob aan zijn bureau zitten. Hij leunde achterover met zijn ogen gesloten en zat een liedje te neuriën. Hij speelde met zijn potlood inplaats van zijn huiswerk maken die op tafel ligt.

Ik weet niet wat er met hem is. Sinds dat hij die gesprek met Alana had op de gang, negeert hij me en probeert hij me te ontwijken. En vaak merkt hij me niet eens op. Zoals nu.

Heeft Alana iets gedaan?

Nee, niet doen.

dat zou ze toch niet doen? Of wel?

"Yo." Zei ik opeens. Ik liep naar mijn bureau toe gooide mijn tas op de grond. Ik keek terg naar Jacob maar weer merkte hij me niet op. Ik zuchtte en liep naar het midden van de kamer toe. "Yo!" Zei ik weer maar dan wat harder.

"I think you're perfect baby, even with your flaws." Kreeg ik terug. Ik zuchtte en haalde een hand door mijn haren terwijl ik rond de kamer keek.

Ik zag een pakje met lucifers op mijn bureau en liep ernaar toe. Ik pakte het doosje en haalde er eentje uit terwijl ik terug naar het midden liep.

"Okay, Jacob. Je hebt nog één laatste kans." Zei ik zo kalm mogelijk. Weer niks. Ik werd boos en kon me niet meer inhouden.

Ik keek hem aan en de geur van brand komt mijn neus binnen.

"W-wat? Wat ruik ik?" Vroeg hij aan zichzelf terwijl hij zijn oortjes uit deed.. Ik rolde mijn ogen. Hij draaide zich om en keek me aan. "LUNA DOE NIET!"

Oh, nu heb ik zijn aandacht pas.

"Nu merk je me pas op? Dan weet ik wel wat ik moet doen." Zei ik boos tegen hem en pakte een paar lucifers. Hij liep op me af, en elke stap die hij dichter bij mij deed, deed ik er een stapje achteruit. De lucifers stak ik aan.