17➰

1.6K 82 25
                                    

-Luna-

"Luun," Ik keek maar de scherm.

"Luna?" Ik lag in een trans.

"We gaan eten."

"Hé wat? Eten, ja graag." Brak ik uit mijn trans. Ik keek om mij heen en iedereen was al weg gelopen.

Waarom moest de film juist daar stoppen? Ga verder dan!

"Kom je nog of uhh??" Vroeg Jacob en ik stond op. Wij waren echt letterlijk de enige die nog hier waren.

"Ja, ja." Zuchtte ik en liep achter hem aan. We liepen de filmzaal uit en ik strekte me boven mij uit.

"Wat gaan we eten?" Vroeg ik terwijl we het trapje afliepen.

"Uhm...wat denk je van Chinees?" Stelde hij voor en ik trok mijn schouders op.

"Waarom niet?" Zei ik en we vertrokken de bioscoop. Ik stapte met Jacob de auto in en hij startte de motor.

"Waar gaan we dan?" Vroeg ik terwijl ik mezelf checkte voor de spiegel.

"Er is een Chinees restaurant hier vlakbij, die is wel goed." Zei hij terwijl hij iets typte op zijn telefoon.

"Okay." Zei ik en leunde naar achteren.

<•>

Een paar momenten later kwamen we aan bij een Chinees restaurant. Het zag er vanuit de buitenkant zwart uit met rode versieringen. Op de deur waren met rode tekens op de deur geschreven en de geur van soja saus en wasabi kon je al vanuit de auto ruiken.

Man wat heb ik een honger zeg!

We stapten de auto uit en liepen rechtstreeks naar binnen. Jacob regelde een tafel voor ons vlakbij het raam zodat we naar buiten kijken in plaats van akward naar elkaar.

"Wat ga jij bestellen?" Vroeg ik terwijl we naar de menu's zaten te kijken.

"Uhm...ik weet niet. Jij?" Vroeg hij terug.

"Ik weet precies wat ik wil." Zei ik en legde de kaart plat op de tafel neer.

-Alana-

"Kom op Alana! Ik heb honger en die bioscoop eten zijn duurder dan onze studie!" Zei Hayes die alsmaar door bleef zeuren. We kwamen dus aan bij een Chinees restaurant waarvan Jacob het adres heeft geappt.

"Ja Alana, één ding maar! Alsjeblieft?" Vroeg Lola met een pruillip.

"Ugh, okay goed! Maar jullie gaan zelf betalen want ik heb mijn geld al besteedt aan jullie kaartjes." Zei ik terug en ze sprongen blij.

"Meneer! We willen bestellen!" Zei Hayes gelijk.

"Voorbereid iets!" Zei ik lachend. Ik draaide me om.

Ik weet precies wat Luna zal gaan bestellen. Het is bami, mini loempia's en fried rice. Op haar rijst wilt ze geen ui, anders word ze boos.

Ik keek toe hoe de seveerster hun menukaartjes oppakte en weg liepen. Een korte stilte viel op hun tafel, totdat Jacob begon te praten.

Ik keek naar Hayes en Lola die druk bezig waren met praten. Ik voelde hoe mijn telefoon bewoog in mijn zak, dus greep ik ernaar. Ik had een app van Jacob gekregen.

Jacob:
Yo!

U:
Wat?

Jacob:
Help dan
Ik kan weet niet hoe het nu verder gaat.

U:
Ik weet niet misschien moet je maar
Even denken hoor
PRATEN!

Jacob:
Ja maar over wat?

U:
Wauw

Jacob:
Wat wauw?

U:
Praat gewoon over, hoe het gaat enzo.
Gewoon zoals vroeger.

Jacob:
Wauw

U:
Wat wauw?

Jacob:
Ja zoals vroeger, ik denk niet dat dat een goed plan is

U:
Jacob, als je het zo zegt
Is deze hele ding geen goed plan!
Pannenkoek!

Jacob:
Wat?!
Hoezo?

U:
Je wilt het weer als vroeger hebben
Dan zeg ik praat als vroeger
En nu zeg je dat het een slecht idee is!

Jacob:
Nee!
Wacht
Waar moet ik het vroeger over hebben dan?

U:
Weet ik veel.
Waar praatten jullie het meest over?

Jacob:
Elkaar

U:
Praat over..
Euhh
De film.

Jacob:
Wat moet ik daar over vertellen dan?

U:
Vraag over..
Wat haar lievelingsstukje was?

Jacob is offline gegaan.

Ik keek zijn kant op en zag hem nog snel naar mij kijken voordat hij naar Luna keek die buiten zat te staren.

- Luna -

Nadat we bestelt hadden haalde Jacob zijn mobiel uit zijn zak. Ik haalde mijn mobiel er ook uit, maar had geen meldingen.

Awkward.

Wat moet ik nu doen? Ik stopte mijn mobiel langzaam terug in mijn zak en hoopte dat Jacob het niet merkte. Ik zuchtte en keek dan maar het raam uit. Naar de zoveel verschillende dingen. Tot dat Jacob wat onverstaanbaars zei.

"Huh wat?" Vroeg ik hem terwijl ik mijn hoofd naar zijn richting draaide.

"Hoe vond je de film?" Vroeg hij nogmaals en allerlei beelden schoten door mijn hoofd. Maar daarna die awkward moment toen hij zei dat hij van me hield. Is dat echt zo?

"Geweldig." Zei ik snel en probeerde die gedachtes te vergeten. "En jij?"

"Het was ook leuk." Reageerde hij en daarna was het eventjes ongemakkelijk stil. Ik leunde met mijn kin in mijn handpalm. Ik zuchtte en keek naar buiten.

Opeens werd er eten voor mijn neus geschoven. Precies wat ik wou hebben. En zonder ui.

"Bedankt." Zei Jacob en pakte iets op tafel. Ik staarde naar het eten en likte mijn lippen.

De hemel wacht op mij.

De geur die mijn neus binnen drong, haalde me uit mijn gedachtes. Waar is het bestek? Ik keek overal op de tafel en zag twee stokjes. Oh my alien. Dat ook nog? Ik kan niet met stokjes eten. Ik pakte de stokjes en keek ernaar alsof het een onleesbaar handschrift was.

Na een paar seconden naar de stokjes kijken hield ik het vast met één hand. Met de andere hand probeerde ik het goed te zetten.

Okay, waar ga ik mee beginnen?

De bami, duuh.

Ik probeerde met de stokjes de bami te pakken en elke keer als de stokjes vlakbij mijn mond waren, vielen de bamisliertjes eraf.

"Gaat het wel?" Vroeg hij lachend.

"Ehh.. Ja hoor. Hoezo vraag je dat?" Vroeg ik nep-verward, wat ook echt duidelijk was.

"Je meent dit toch niet?" Vroeg hij nog altijd lachend en keek de restaurant rond terwijl hij zijn stokjes op het bord plaatste. Hij richtte zijn blik op mij en begon te lachen.

"Wat meen ik niet?" Vroeg ik hem en hij lachte nog steeds. "Jacob?" Probeerde ik opnieuw. Maar het werkte niet. Ik pakte een miniloempia en at er een stukje van voordat ik het naar Jacob's hoofd smeet. Hij stopte meteen met lachen en keek me heel serieus aan. Hij knipperde niet en bleef me maar aankijken.

Awkward.

Ik besloot nog een loempia te pakken en er weer een hap van nemen voordat ik het naar zijn hoofd smeet. Waardoor er twee loempia's in zijn haar zaten.

"Zo, nu zitten er twee miniloempias in je haar." Zei ik trots en veegde mijn handen af aan een servet.

"Ha ha!" Zei hij boos en haalde de loempia's van zijn haren af. "Kom." Begon hij en stond op. Ik stond ook op. "Nee wacht! Blijf zitten!" Zei hij snel en ik ging zitten.

kamergenoten | Don't break my heart again | Boek 2Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu