kamergenoten | Don't break my heart again | Boek 2

47

-Luna-

"Waar gaan we eigenlijk naartoe?" Vroeg ik terwijl we uit het slaapgebouw liepen.

"Uit." Zei Matthew.

"Ja, joh." Ik Rolde mijn ogen.

"Ik kwam erachter, dat we helemaal nog geen date hebben gehad." Zei Matthew.

"Oh ja, helemaal vergeten!" Zei ik.

"Dus ik dacht erbij na. Je bent jarig over twee dagen dus...wil je met mij voor die feest op date gaan, als een verjaardagscadeau?" Hij keek me lief in de ogen aan.

"Tuurlijk." Glimlachte ik. "Wat gaan we dan doen?"

Na een tijdje lopen door het campus, besloten we terug te gaan naar de rest. Matthew heeft me overgehaald om toch met Lilian te praten, dus ik gaf het een kans.

Toen we in de lift waren, hielden we nog steeds handjes vast. De deuren gleden open en we stapten eruit. Hij keek me aan en gaf een kusje op mijn voorhoofd.

"Ik hou van je, onthou dat." Zei hij.

"Ik hou ook van jou." Zei ik terug.

We stapte Aaron's kamer binnen en zag iedereen nog steeds in de kamer. Alana, Shawn en Hayes waren aan het praten terwijl de rest op de bedden zaten. Lilian zat aan het uiteinde van het bed terwijl Jacob aan de andere kant van het bed zat.

Ik zat tegenover Lilian op het andere bed toen ze plaatsmaakte voor mij. Taylor zat op de grond tussen ons in en iedereen stond verspreid over de kamer.

"Luister, ik wil geen problemen meer. Ik zeg sorry." Zei ik. Alle ogen dwalen van mij naar a Taylor en daarna naar Lillian.

"Ik wil ook geen problemen of sorry zeggen." Zei ze weer is kattig. Ik spotte haar rode wang en keek naar Alana toe. Haar knokkels waren rood.

"Waarom wil je geen sorry zeggen!" Zei ik, mijn stem met maar 5% verhefd.

"Omdat ik niks verkeerds heb gedaan!" Zei Lilian terug.

"Uhm...dat heb je fout." Zei ik.

"Uhm...dat heb ik niet." 

"Wie was degene ook al weer die zijn eigen neefje niet herkent en daarna helemaal heeft vernederd? Ohja, jij. Dus eigelijk ben jij de gene die sorry moet zeggen!" Zei ik.

"Maar wie begon met slaan en eindige met vechten? Ja, jij!" Zei Lilian terug.

"Dat had niet gehoeven als mijn broertje hebt vernederd!" Zei ik boos.

"Ik zweer het je, ik ga je nog een keer slaan!" Ik stond op maar Taylor hield me tegen. 

"WereldVrede!" Schreeuwde hij.

"Luna, niet flippen!" Zei Alana die naast me kwam staan.

"Oh kom niet bemoeien Alana, ik had gewoon door moeten gaan met jouw slaan." Zei Lilian.

"Oh, nu ben je dood!" Zei Alana. Shawn en de Jacks hielden haar tegen en zo te zien, is dit niet de eerste keer dat dit is gebeurd.

"Ik had gewoon op je moeten springen en je kapot slaan toen ik de kans had!" Schreeuwde Alana.

"Doe het dan!" Daagde Lilian uit.

"Met genoege!" Zei ik en klauterde me uit Taylors grip. Net toen ik op haar af wilde springen, omheslde Jacob mij en bracht me naar de andere kant van de kamer toe.

"Jeetje, jullie lijken bezeten!"Schreeuwde Aaron die Lilian tegen hield.

"Lilian zeg nou maar godverdomme sorry!" Zei Carter.

"Dan is er weer wereldvrede, Yo!" Schreeuwde Taylor weer.

"Jacob, zeg tegen je vriendin dat ik echt ga flippen!" Zei ik.

"Kalmeer eerst, Luna!" Zei hij en omhelsde me nog strakker. Op een of andere manier leek het te werken en Alana was ook gekalmeerd.

"Okay, we laten jullie los en dan gaan jullie weer zitten." Zei Jack J. Ze lieten ons los en ik zat weer tegenover Lillian en Alana die naast Shawn en Hayes stond.

"Lilian, waarom wil jij geen sorry zeggen?" Vroeg Matthew.

"Oh ja, tuurlijk kies haar eerst ma-"

"DEGENE DIE NU IEMAND AFHAAKT SLAAPT BUITEN BIJ DE HONDEN!" Schreeuwde Matthew.

"We hebben geen honden." Fluisterde Nash.

"Met de..vogels!" Zei Matthew.

"Ik heb niks gedaan. Ik vroeg eerst wie Jesse was en toen uit het niets begon Luna te flippen en sloeg ze me. Uit reflectie sloeg ik haar terug want, duh, ik laat me zo niet door iemand behandelen. Als iemand sorry moet zeggen is het Luna en Alana, want is hun schuld." Sprak Lilian.

"Onze schuld! Ha-" Alana werd onderbroken door Shawn die zijn hand over haar mond plaatste.

"Luna, nu mag jij praten." Zei Matthew.

"Nou, ik vond dat ze op een niet zo fijne manier vroeg wie Jesse was en vervolgens zei ze ook nog is opmerkingen die niet al te leuk zijn. Zelfs Jesse zei dat hij het niet leuk vond dus natuurlijk kwam ik voor hem op. Maar door Lilian's domme schuld werd ik bozer en flipte ik. Dus het is allemaal Lillian's schuld en niet die van mij en Alana." Zei ik.

"Dat is-"

"IEDEREEN HOU JULLIE MONDEN DICHT!" Schreeuwde Matthew en haakte letterlijk iedereen af.

"Lillian, het was niet goed van jou dat je op een niet zo fijne manier tegen Luna en Jesse sprak en Luna het was niet goed van jou dat je begon met vechten. Okay, het is jullie allebei de schuld. Dus zeg nu allebei sorry-"

"Ik ga geen sorry-"

"Denk je echt dat ik-"

"IK ZEG SORRY ZEGGEN!" Schreeuwde Matthew weer.

"OF ANDERS GOOI IK JULLIE ALLEBEI HET ZWEMBAD IN!" Schreeuwde hij er nog bij.

"Okay, okay...Sorry!" Zei Lillian.

"Sorry." Zei ik en we keken allebei bang naar Matthew.

"En zeg nu, ik vergeef het je en dit zal niet meer gebeuren." Zei hij.

"Serieus-"

"Ach ga toch-"

"HET ZWEMBAD!" Schreeuwde Matthew weer.

"Ik vergeef het je en dit zal niet meer gebeuren." Zei ik en Lilian tegelijkertijd.

"En zeg nu, Hayes is heter dan de zon." Zei Hayes.

"Donder-"

"Ga we-"

"HET ZWEMBAD!" Schreeuwde Hayes.

"Hayes is lelijker dan teen schimmel!"